Old/New Testament
Dee 13 Psalm
To daen Haupt Musikaunt, en Psalm fonn Doft.
1 Woo lang woascht du fonn mie fejäte, O Herr Gott? Fa emma? Woo lang woascht du dien Jesejcht fonn mie festäakje?
2 Woo lang saul ekj Rot näme enn miene Seel, un jieda Dach Trua ha enn mien Hoat? Woo lang saul mien Fient fäajetrocke woare fer mie?
3 Kjikj! Jeff mie Auntwuat, O Herr Gott, mien Gott. Doo miene Uage oppdache, daut ekj nijch ennschlop emm Doot;
4 Daut mien Fient nijch meteemol sajcht: "Ekj ha jewonne äwe am," un miene Fiend sikj freihe wan ekj fescheddat sie.
5 Oba ekj ha enn dien Erboarme Toofetruehe jehaut; mien Hoat woat sikj freihe enn diene Radunk.
6 Ekj woa to däm Herr Gott sinje, wiels hee mie beloont haft.
Dee 14 Psalm
To daen haupt Musikaunt, en Psalm fonn Doft.
1 Dee Noa haft enn sien Hoat jesajcht: "Doa es kjeen Gott." Äa Benäme es fe-ädelt, waut see deede, deede see enn Haus, doa es kjeena dee Goots deit.
2 Dee Herr Gott kjikjt rauf fomm Himel opp dee Mensche Säns, tom seene auf doa irjent waut fa Festentnis wea, dee no Gott socht:
3 Dee ha sikj aule auntsied jedreit, dee sent toop schwiensch jeworde, doa es kjeena dee Goots deit, nijch emol eena!
4 Ha aul dee, dee Beeset eewe kjeen Festaunt? Dee Mien Folkj oppjefräte ha soo aus Broot; dee ha däm Herr Gott nijch aunjeroopt.
5 Donn deede see sikj enjste fa dän Schrakj, dan Gott es enn dee Jerajchte äa Jeschlajcht.
6 Du hast dee Oama äa Rot jeschämt, dan dee Herr Gott es siene Tooflucht.
7 Wäa woat dee Radunk ut Zion brinje? Wan dee Herr Gott dee Jefangenschoft fonn sien Folkj trigj brinje woat, dan woat Joakopp sikj freihe, un Iesrael woat froo senne.
Dee 15 Psalm
En Psalm fonn Doft.
1 O Herr Gott, wäa saul enn diene Woninj wone? Wäa saul enn dien Heilja Boajch wone?
2 Soona dee opprajchtijch waundelt un deit Jerajchtijchkjeit eewe, un deit enn sien Hoat dee Woarheit raede.
3 Hee deit nijch hinjarikjsch räde met siene Tunj, un deit sien Frint uk nijch Beeset aun, un deit uk nijch sien Noba waut fäaschmiete.
4 Dee ennjewartelda Sinda es enn siene Uage fe-acht, oba hee deit däm eare dee däm Herr Gott ferjchte deit. Hee haft jeschweat to sien eajnet Schode, un woat daut nijch endre.
5 Hee haft sien Jelt nijch utjeliet fa Entrast, hee haft uk nijch Schmeijchel Jelt jenome jäajen dee Onnschuldje, soona dee soont deit woat emma bestendijcht senne.
21 Aus dit nu jedone wea, neem Paul sikj faea enn sien Jeist, aus hee derch Matsedoonian en Achaja jereist wea, daut hee no Jerusalem reise wull, en saed: "Wan ekj eascht sie doa jewast, mott ekj uk Room seene."
23 En hee schekjt twee fonn siene Deena, Timotaeaus en Erastus, oba hee selfst bleef noch en stoot enn Asean.
23 Nu jeef daut to dee Tiet ne groote Opprua aewa daen Wajch.
24 Dan en jewessa Maun dee Demeetrius heet, en Selwaschmet dee selwane Tempeltjes muak fonn Arteemus, en brocht doaderch grootet Jewenst fa dee Oabeida.
25 Dee roopt daen toop met aundre dee aenlije Oabeit deede, en saed to an: "Mana, jie weete daut wie derch dis Haundel onns Jewenst ha;
26 en jie seene en heare uk daut dis Paul nich bloos enn Efeesus, oba uk enn meist gauns Asean fael Mensche beraet haft, en fael fonn onnse sent aufjefolle, en hee sajcht daut soone nich Jetta sent dee met Henj jemoakt sent.
27 Aulso es nu nich bloos onns Jeschaft enn Jefoa, oba daut dee groote Jettin Arteemes aea Tempel sull fa nusscht je-acht woare, en uk aea eajnet grootet Aunseene sull feleare, dee aulamaun enn Asean en dee gaunse Welt aunbaede deit."
28 Aus dee daut heade, weare see foll Oajaness en schreaje: "Groot es dee Efeesa aeare Arteemes!"
29 En dee gaunse Staut wea enn en Opprua, en see stormde met een Senn en daem Teeauta enenn, en neeme Aristarchus en Gajus ut Matsedoonean faust, dee met Paul reisde.
30 Aus Paul mank dee Mensche gone wull, leete dee Jinja daut nich.
31 Uk walkje fonn dee faeaschte enn Asean dee siene Frind weare, schekjte am Norecht daut hee nich sull nom Teeauta gone.
32 Eenje fonn dee Mensche schreaje eenalei, en aundre waut aundret; dee Fesaumlunk wea enn en Wirwoa, en dee measchte wiste nich wuaromm see toop jekome weare.
33 Oba walkje fonn daut Follkj saede Auleksaunda faea waut hee saje sull, en dee Jude stalde am faea; en Auleksaunda bewaeajd siene Haunt, en wull sikj feauntwuate fer daut Follkj.
34 Oba aus see enn worde daut hee en Jud wea, schreaje see aula met eene Stem fa aewa twee Stund: "Groot es dee Efeesea aeare Arteemas".
35 Aus dee Stauts Schriewa daut Follkj beruijcht haud, saed hee: "Jie Mana fonn Efeesus; waea es doa dan mank Mensche dee nich weet daut dee Staut Efeesus de Tempelwajchta es fa dee groote Arteemas, en dee Jestault dee fomm Himel foll?
36 Wiel dit nu nich to festriede jeit, es daut needich daut jie stel sent, en nusscht onnbesonne to doone.
37 Dan jie ha dise Mana jebrocht dee nich Tempelreiba sent, en ha uk nich jelastat jaeajen june Jettin.
38 Wan Demeetrius en siene Metoabeide dan waut jaeajen waem ha, daut Jerecht es doa, en doa sent Rechta, lot an sikj doa unjarenaunda fekloage.
39 Wan jie noch meeha seakje, daut woat enn en jesatslije Fesaumlunk bestemt woare.
40 Dan wie sent enn Jefoa waeajen dis fonndoagsche Opprua fekloagt to woare, en wie woare nich kjenne Raeakjning jaewe fa dis Opprua."
41 Aus hee dit jesajcht haud, leet hee dee Fesaumlunk gone.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer