Old/New Testament
Dee 26 Psalm
En Psalm fonn Doft.
1 Doo mie rejchte, O Herr Gott, dan ekj ha enn daut Follstendijchkjeit fonn mien Hoat jewankt, ekj ha uk enn däm Herr Gott fetruet. Ekj woa nijch wajch rutsche.
2 Forsch mie ut, O Herr Gott, un proow mie, moak mien Jewesse un mien Hoat rein.
3 Dan dien Erboarme es fer miene Uage, un ekj ha enn diene Woarheit jewaundelt.
4 Ekj ha nijch met Mensche jesäte dee leaje; un ekj woa nijch bie dee Heijchle enenn gone.
5 Ekj ha dee Beese äare Fesaumlunj jehaust, un woa nijch met dee Gottloose sette.
6 Ekj woa miene Henj enn Onnschult wausche, soo woa ekj romm dien Aultoa gone, O Herr Gott,
7 to heare moake met dee Stem fonn Danke, un aul diene wunndafolle Woakje tale.
8 O Herr Gott, ekj ha dän Plauts fonn dien Hus leef jehaut, un dee Städ wua diene Harlijchkjeit wont.
9 Nem miene Seel nijch wajch met dee Sinda, oda mien Laewe met dee bloodrije Mane,
10 enn waems Henj doa en Plon es, un enn äare rajchte Haunt es Schmeijchel Jelt.
11 Oba ekj woa enn miene Opprajchtijchkjeit waundle; rad mie, un sie mie jnädijch.
12 Mien Foot steit opp ne jlikje Städ, ekj woa daem Herr Gott säajne enn dee Fesaumlunje.
Dee 27 Psalm
En Psalm fonn Doft.
1 Dee Herr Gott es mien Lijcht un miene Radunk, wäm sull ferjchte? Dee Herr Gott es dee Krauft enn mien Laewe, fa wäm sull ekj mie enjste?
2 Aus dee, dee Beeset aungone, miene Fiend un miene Jäajne, no mie kjeeme mien Fleesch opp to fräte, stolpade dee un folle dol.
3 Wan ne Armee sikj sull jäajen mie loagre, wudd ekj enn mien Hoat nijch engste; wan doa uk sull Kjrijch jäajen mie oppkome, woa ekj enn dit fetruehe.
4 Ekj ha däm Herr Gott no eent jefroacht, daut woa ekj seakje, daut ekj aul miene Doag enn däm Herr Gott sien Hus wone kaun, däm Herr Gott sien Straumet to seene, un enn sien Tempel aun to froage.
5 Dan enn dee Beese Doag woat hee mie festäakje enn daut Jeheemet fonn sien Aundachts Zelt; Hee woat mie opp dän groota Steen oppstale.
6 En nu woat hee mie opphäwe hejcha aus miene Fiend dee mie ommrinje, un ekj woa Freid Opfa brinje enn sien Aundachts Zelt; ekj woa sinje, Jo, ekj woa Preis sinje to däm Herr Gott.
7 Horjch, O Herr Gott wan ekj die aunroop, un doo mie Gonnst bewiese, un doo auntwuate.
8 Mien Hoat saed to die: "Seakj mien Jesejcht;" O Herr Gott, ekj woa dien Jesejcht seakje.
9 Doo dien Jesejcht nijch fonn mie festäakje, schekj dien Deena nijch wajch enn Oaja. Du best mien Help jewast, felot mie nijch, doo nijch fesieme, O mien Radunks Gott!
10 Wan mien Foda un miene Mutta mie felote, dan woat dee Herr Gott mie oppnäme.
11 Lea mie dien Wajch, O Herr Gott, un leid mie enn en jlikja Wajch wäajen dän dee mie beoobachte.
12 Aewajef mie nijch aun miene Fiend aeare Seel, dan faulsche Zeij sent jäajen mie oppejstone, un soone dee Ommenschlijchet püste.
13 Buta wan ekj jejleeft haud daut ekj däm Herr Gott sien Goots jeseene haud enn dee Läwendje äa Launt.
14 Hop enn dän Herr Gott; sie stoakj, en Hee woat dien Hoat stoakje; jo, hop enn däm Herr Gott.
Dee 28 Psalm
En Psalm fonn Doft.
1 Ekj woa to die roope, O Herr Gott; Mien Groota Steen, sie nijch Doof to mie, sest wan du stel best woa ekj soona senne dee fejlikjt woat met soone dee rauf gone no dee Kul.
2 Hea dee Stem fonn mien Jebäd enn mien schriehe to die, wan ekj miene Henj opphäw to daut Wuat fonn diene Heilijchkjeit.
3 Nem mie nijch wajch met dee Beese, oda met soone dee Gottloosijchkjeit eewe; dee fonn Fräd raede met aeare Nobasch, oba Beeset es enn äa Hoat.
4 Jef an no äa Doone, no daut Beeset daut see aungone; soo aus enn äare Henj äare Oabeit es, soo jef an.
5 Wiels see jaewe kjeene Oobacht to däm Herr Gott siene Woakje, un to dee Oabeit fonn siene Henj; Hee woat dän fenijchte, un woat dän nijch oppbuehe.
6 Jesäajent es dee Herr Gott, wiels hee haft dee Stem fonn mien Jebäd jeheat.
7 Dee Herr Gott es mien Krauft un mien Schilt, mien Hoat Toofetruehe es enn am, doaromm freit sikj mien Hoat butamote, un ekj woa am Dank jäwe met mien Jesank.
8 Dee Herr Gott es Macht to an, un hee es dee Fastinj fonn sien Ennjesaulwda siene Radunk.
9 Rad dien Folkj, en doo dien Oawgoot säajne; un jef daen Äte, un häw dän fa emma nehejcht.
22 "Jie Mana, Breeda en Fodasch, horcht no miene Fewauntwuatunk fer junt!"
2 ( Aus see heade daut hee to an enne hebraeische Sproak raed, worde see noch stela. En hee saed:)
3 "Ekj sie en Judsche Maun, enn Tarsus enn Tsilietsean jebuare, en sie en dise Staut oppjebrocht, en fer Gamaleal siene Feet beleat worde no daut jeneiwet fodalichet Jesats, en wea seeha iewrich fa Gott soo aus jie uk aula fonndoag sent.
4 Ekj ha disen Wajch fefolcht bottem Doot, en beides Mana en Fruehes faust jenome, en daen nom Jefenknes aewajaeft.
5 Doato kaun dee Huagapriesta en dee gaunse Rot mie Zeichness jaewe, fonn daen ekj uk Breew kjreach enn reisd no dee Breeda enn Damaskus omm daen uk jebunge no Jerusalem to leide, omm daut see doa sulle jestroft woare.
6 Aus ekj delengd reisd en dicht bie Damskus kjeem jaejen Medach, schiend met eemol haustich en seeha kloaret Licht utem Himel,
7 en ekj foll oppe Ead en head ne Stem dee to mie saed: 'Saul, Saul, wuaromm fefolchst du mie?'
8 Ekj auntwuad: 'Herr, waea best du?' Hee saed to mie: 'Ekj sie Jesus fonn Natsaret, daem du fefolchst!'
9 En dee met mie weare, sage werklich daut Licht, oba heade dee Stem nich dee met mie raed.
10 : En ekj saed: 'Herr, waut saul ekj doone?' En de Herr saed to mie: 'Sto opp en go no Damaskus, doa woat die jesajcht woare aules waut fa die ennjerecht es to doone.'
11 Nu wiel ekj nich seene kunn waeajen dee Harlichkjeit fonn daut Licht, wort ekj fonn daen dee met mie weare bie de Haunt jeleit, en kjeem soo no Damaskus.
12 En jewesse Ananias, en fromma Maun no daut Jesats, dee fonn aul dee Jude dee doa wonde huach jeacht wea,
13 kjeem no mie, stunt bie mie en saed: 'Brooda Saul, kjikj nehecht!' En enn dee selwje stund kunn ekj am seene.
14 En hee saed: 'Onnse Fodasch aea Gott haft die fonn ferhaea bestemt daut du sien Wele weete sust, en daem Jerachta to seene, en siene Stem ut sien Mul to heare, dan du woascht en Zeij senne to aule Mensche fonn daut waut du jeseene en jeheat hast.
16 En nu, no waut luascht du? Sto opp en lot die taufe en diene Sind wajch wausche, enn daem daut du sien Nome aunroopst.'
17 En daut pasead aus ekj enn Jerusalem emm Tempel wea en baed, daut ekj enn en bejeistede Freid wea,
18 en sajch am to mie saje: 'Go schwind ut jerusalem erut, dan dee woare dien Zeichnes fonn mie nich aun naeme.'
19 En ekj saed: 'Herr, dee weete aula daut ekj daen faust neem dee aun die jleewde, en stoppt an em Jefenknes, en fekjield an;
20 en aus dien Zeij Stefanus sien Bloot fegote wort, stunt ekj selfst doabie, en weljt doamet enn, en hilt daen aeare Kjleeda dee am doot muake.'
21 En hee saed to mie: 'Go, ekj woa die wiet auf schekje no dee Natsjoone.'"
22 En see horchte am too bott dit Wuat, donn hoowe see aeare Stem lud opp en saede: "Naemt dis Maun fonne Ead! Daut esset nich weat daut hee laewe sull!"
23 En aus see lud schreaje, en aeare Kjleede reete, en Stoff enne Lofft scheemte,
24 befool dee Kommendaunt daut see am emm Loaga sulle enenn brinje, en am sull utjesocht woare met priejle, daut see muchte jeneiw utfinje waut fonn Onnrajcht hee jedone haud daut see soo jaeajen am schreaje.
25 Aus see oba dee Reemes utstrakjte aewa am, saed Paul to daem Hauptsoldot dee doa bie stunt: "Es daut jestatslich rajcht daut jie en Maun priejle dee en Reema es, en nich schuldich jesproake es?"
26 Aus see Bowaschte daut head, jinkj hee no daem Kommendaunt en saed to am: "Weetst du waut du hea doone west? Dis Maun es en Reema!"
27 Donn kjeem dee Kommendaunt en saed to am: "Saj mie, best du en Reema?" En hee saed: "Yo!"
28 Dee Kommendaunt saed: "Ekj ha mien Birjerajcht jekreaeje met ne groote Somm Jelt." Paul saed: "Ekj sie soogoa doabenne jebuere."
29 Dee am unjaseakje wulle jinje fuats wajch; dee Kommendaunt haud uk Angst wiel hee wist jeneiw daut hee en Reema wea, en see haude am oba doch jebunge.
30 De naeakjste Morge, wiel hee jeneiw utfinge wull wuaromm dee Jude am soo fekloagde, leet hee am frie, en foddad dee Huagapriesta en daen gaunse Huagarot toop, en brocht Paul en stald am fer an.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer