Old/New Testament
Dee 37 Psalm
En Psalm fonn Doft
1 Sie nijch fedrislijch wäajen dän dee Beeset aungone; sie uk nijch aufjenstijch äwa dän dee Gottlooset driewe.
2 Dan dee woare boolt doljeschnäde woare soo aus daut Grauss, un woare fewalkje soo aus daut jreenet Kruet.
3 Doo enn däm Herr Gott fetruehe, en doo Goots; won enn daut Launt en sie tofräd enn siene Trueheit.
4 En doo die enn däm Herr Gott fejneaje, daut hee die dien Hoat Felange jäwe kaun.
5 Äwajeff däm Herr Gott dien Wajch, en doo enn am fetruehe, un Hee woat oabeide.
6 En Hee woat diene Jerajchtijchkjeit fäa brinje soo aus en Lijcht, un dien Jerejcht soo aus dee Medd fonn dän Dach.
7 Rue enn däm Herr Gott, en lua jeduldijch fa am; sie nijch fedrisslijch wäajen däm dämet enn sien Wajch jelinje deit, wäajen däm dee Beeset Fäanäme eewe deit.
8 Hool die wajch fonn Oaja, un hia opp met Wut; doo die uk nijch ennhitse Beeset to doone.
9 Dan dee Gottloose woare aufjeschnäde woare; oba dee, dee sikj opp däm Herr Gott felote woare daut Launt oawe.
10 Dan omm en Stoot woare dee Beese nijch meeha romm senne; jo, du woascht no siene Städ seakje, un dee es nijch.
11 Oba dee Macke sele daut Launt oawe, un dee woare sikj fejneaje enn Äwafluss fonn Fräd.
12 Dee Gottloosa plont jäajen dee Jerajchta, un gnorscht jäajen am met siene Täne.
13 Dee Herr lacht äwa am, dan hee sit daut sien Dach kjemt.
14 Dee Gottloosa haft sien Schweat rut jetrocke, un haft sien Boage stiew soo daut dee Oame and Bederftje dol faule sele, dän omm to brinje dee opprajchtijch waundle.
15 Daut Schweat woat enn äa eajnet Hoat enenn gone, un äa Boage woat entwei bräakje.
16 En Bät daut dee Jerjachta haft es bäta aus daut fael Hab un Goot daut dee Gottloose ha.
17 Dan dee Gottloose äare Oarms woare jebroake woare; oba dee Herr Gott helt dee Jerajchte opprajcht.
18 Dee Herr Gott weet dee Opprajchtje äare Tiet, un dän äa Oawgoot woat opp eewijch senne.
19 Dee woare sikj nijch schäme brucke enn dee beese Tiet, un dee woare foll senne wan dee Hungaschnoot kjemt.
20 Oba dee Gottloose woare ommkome, un däm Herr Gott siene Fiend woare soo senne aus dee Weid äa Straumet, dee woare feschwinje soo aus dee Ruak, dee woare gauns feschwinje.
21 Dee Gottloosa deit borje un deit niemols betole, oba dee Jerajchta es Jnädijch un Jäwrijch.
22 Dan siene Jesäajende oawe daut Launt, un soone dän Hee feflucht haft woare aufjeschnäde woare.
23 Däm Mensch siene Staupe sent fonn däm Herr Gott jeordent, un hee woat sikj fejneaje enn sien Wajch.
24 Wan hee uk dol felt, woat am nijch gauns auntsied jeschmäte woare; dan dee Herr Gott woat am Staunthauft moake.
25 Ekj sie Junkj jewast, un sie nu oolt, oba ekj ha nijch jeseene daut däm Jerajchta felote woat, oda siene Nokome no Broot prachre.
26 Hee es Jnädijch dän dachäwa un deit liehe, un siene Nokome sent fa en Säajen.
27 Felot daut Beeset en doo Goots, un läw fa emma.
28 Dan dee Herr Gott haft Jerejcht leef, un deit siene Heilje nijch felote; dee sent opp emma bewoat, oba dee Beese aeare Nokome sele aufjeschnäde woare.
29 Dee Jerajchte sele daut Launt oawe, un fa emma opp daut Launt wone.
30 Däm Jerajchta sien Mul rät Weisheit, un siene Tunj Jerejcht.
31 Gott sien Jesats es enn sien Hoat; hee jlept nijch wan hee staupt.
32 Dee Gottloosa deit opp dee Jerajchte spiejoone un prooft däm omm to brinje.
33 Dee Herr Gott woat am oba nijch enn siene Haunt kome lote, oda erlaube Schuldijch to finje enn sien Jerejcht.
34 Wacht fa däm Herr Gott, un hool die enn sien Wajch, en Hee woat die nehejcht häwe daut Launt to oawe; du woascht daut seene wan dee Beese woare aufjeschnäde woare.
35 Ekj beoobacht woo ruchloos dee Gottloose sent, soogoa daut dee sikj soo utspreede deit soo aus en jreena, tusja Boom;
36 En doch feschwunk dee, en see, dee es nijch, un ekj socht fa am, oba dee kunn nijch jefunje woare.
37 Beoobacht däm Follkomna, un kjikj opp däm dee Opprajcht es, dan däm Maun sien Enj es Fräd.
38 Oba dee Äwaträde sent toop fenijcht, dee Gottloose sent aufjeschnäde.
39 Oba dee Jerjachte äare Radunk es fonn däm Herr Gott. Hee es dän äare Krauft enn dee Trubbel Tiet.
40 En dee Herr Gott halpt dän un deit dän rade. Hee woat dän rade fonn dee Gottloose wiels dee enn am fetruehe.
Dee 38 Psalm
En Psalm fonn Doft, tom nodenkje.
1 O Herr Gott, doo mie nijch dodle enn dien Oaja; un doo mie nijch strofe enn dien Wut.
2 Dan diene Feile sent enn mie enenn jesunke, un diene Haunt deit schwoa opp mie drekje.
3 Doa es kjeen Jesundet enn mien Fleesch wäajen dien Oaja, un kjeene Fräd enn miene Knoakes wäajen miene Sind.
4 Dan miene Sinde sent äwa mien Kopp jekome, soo aus ne Laust to schwoa fa mie.
5 Miene Wunnde sent foll Fefuldet wäajen miene Noarheit.
6 Ekj sie doljeboage, ekj sie seeha doljeboage; ekj go truarijch dän Dach äwa.
7 Dan miene Lende sent met daut Brenne jefelt, un doa es kjeen Jesundet enn mien Fleesch.
8 Ekj sie schwak un seeha febroake; ekj jul wäajen daut Stäne enn mien Hoat.
9 Mien Herr, aul mien Janke es fer die, un mien Sefte es nijch fonn die festoake.
10 Mien Hoat deit jesche, miene Krauft haft mie felote; un daut Lijcht fonn miene Uage es uk nijch bie mie.
11 Miene Leefste un miene Frind stone wiet auf fonn miene Ploag, en miene Fewaunte stone wiet auf fonn mie.
12 Un dee mien Läwe wele ommbrinje laje ne Schlenj; un dee mie Beeset aundoone wele, räde Fenijchte, un plone Lest dän gaunse Dach.
13 Oba soo aus eena dee Doof es, ekj hea daut nijch, un ekj sie soo aus en Stomma dee sien Mul nijch op moakt.
15 Dan mien Hop es enn die, O Herr Gott; Du woascht auntwuate, O Herr mien Gott.
16 Dan ekj säd: "Sest wudde see sikj äwa mie freihe; sest wan mien Foot jleppt, see sikj äwa mie feharlijche."
17 Dan ekj sie bottem faule, un miene Weedoag es emma bie mie.
18 Dan ekj woa miene Schult bekjane; ekj sie besorjcht äwa miene Sind.
19 Un miene Fiend sent losstijch un stoakj, un dee mie oone Uasoak hause sent em faulsche femeat;
20 Un dee Beeset fejelte fa Goots, stone jäajen mie wiels daut Goots mie nofoljcht.
21 O Herr Gott, felot mie nijch! O mien Gott, sie nijch wiet auf fonn mie!
22 Doo mie schwind halpe, O mien Herr, miene Radunk.
Dee 39 Psalm
To dän haupt Musikaunt, to Jedutun, en Psalm fonn Doft.
1 Ekj saed: "Ekj woa mien Wajch bewoare daut ekj nijch sindje woa met miene Tunj; ekj woa mien Mul bewoare met en Toom soo lang aus dee Gottloose fer mie sent."
2 Ekj wort Stomm, un wea Stel; ekj säd nuscht, soogoa kjeen Goots, un miene Weedoag wort oppjeräajcht.
3 Mien Hoat wea heet enn mie; wäarent ekj daut bedocht, brennd daut Fia; donn räd ekj met miene Tunj.
4 O Herr Gott, halp mie to weete waut mien Enj es, un dee Jrens fonn miene Doag, waut daut es, daut ekj weete mucht woo kjnäakjsch daut met mie es.
5 Werkjlijch, du hast miene Doag soo jemoakt aus ne Hauntbreet, un mien Läwe es soo aus Nuscht fer die; sejchalijch es jieda Mensch soo aus en Daump. Selah.
6 Sejchalijch, jieda Mensch wankt romm soo aus enn en Schaute, sejchlaijch sent dee emmsonst Bosijch; hee saumelt toop, un weet nijch wäa daut kjriehe woat.
7 Un nu Herr, no waut doo ekj luare? Miene Hop es enn die.
8 Rad mie fonn aul miene Äweträdunje, moak mie nijch daut Fäaschmiete fonn en Noa.
9 Ekj wea Stomm. ekj deed mien Mul nijch op moake, wiels du hautst daut jedone.
10 Doo dien Schlach wajch näme fonn mie, ekj sie fetäat derjch daut schlone fonn diene Haunt.
11 Du deist en Mensch trajcht halpe met daut dodle fonn Gottloosijchkjeit; un du deist feschlinje waut am jankat soo aus ne Mott; sejchalijch en jieda Mensch es nuscht. Selah.
12 Hea mien Jebäd, O Herr Gott, un horjch no mien Hiele; sie nijch Stel to miene Trone, dan ekj sie en Framda bie die, en Pilja soo aus aul miene Fodasch weare.
13 Kjikj fonn mie wajch, un ekj woa oppjeläft woare, fer daem daut ekj wajch go un nijch meeha sie.
26 Donn saed Agripa to Paul: "Du hast Frieheit fa die selfst to raede". Don strakjt Paul siene Haunt ut, en feteidijd sikj selfst.
2 "Kjeenich Agripa, ekj sie froo mie fonndoag fer die to feteidje waeajen dee Sache met dee de Jude mie beschuldje,
3 besondasch wiel du goot bekaunt best met dee Jude aeare Site en aeare Froag. Doaromm pracha ekj die mie enn Jedult ut to heare.
4 Aul dee Jude weete omm mien Waundel fonn miene Jugent, to eascht mank miene Natsjoon en uk enn Jerusalem,
5 en kjande mie fonn Aunfank, wan see daut bezeije wele, daut ekj no dee stregnste Sakjte enn onnse Rilejoon soo aus en Farisaea jelaeft ha.
6 En nu sto ekj hia en woa jerecht fa dee Hopninj dee Gott aun onnse Fodasch fesproake haud,
7 daut onnse twalw Jeschlajchte hope to kjreahe, en Gott opp earenst Nacht en Dach aunbaede. Waeajen dise Hopninj, O Kjeenich, woa ekj fonn dee Jude beschuldicht.
8 Wuaromm es daut bie junt soo onnjleeflich daut Gott Doodes oppwakjt?
9 Ekj docht werklijch to eene Tiet to mie selfst daut ekj fael jaeajen Jesus fonn Natsaret sien Nome sull doone;
10 waut ekj uk deed enn Jerusalem, en fael fonn dee Heilje ha ekj em Jefenknes jestoppt, en haud fonn dee Huagapriesta Follmacht jekjraeaje doatoo. En aus daen doot jemoakt wort, waeld ekj doafaea jaeajen an.
11 En enn aul dee Sienagoge ha ekj daen jestroft, en bedwunk an to lastre, en wea rietent doll aewa an, en fefolgd an sogoa bott Staede dee wiet auf weare.
12 Doarenn reisd ekj no Damaskus met Follmacht en Befael fonn dee Huagapriesta.
13 Oba opp Medach delengd daem Wajch, O Kjeenich, sach ekj fom Himel en Licht, dache aus de Sonn, daut romm mie en daen dee met mie weare, schiend.
14 Aus wie aule oppe Ead jefolle weare, head ekj ne Stem fom Himel dee to mie opp Hebraeaish saed: 'Saul, Saul, wuaromm fefolchst du mie? Daut es schwoa fa die jaeajen dee Stachle to schlone.'
15 En ekj saed: 'Herr, waea best du?' En de Herr saed: 'Ekj sie Jesus, daem du fefolchst.
16 Oba recht die opp en sto opp diene Feet; dan ekj sie no die jekome die aus mien Deena, en en Zeij to senne fonn daut waut du jeseene hast, uk daut met waut ekj noch fer die kome woa.
17 Ekj woa die rade fonn daut Follkj en fonn dee Natsjoone no daen ekj die schekje woa,
18 aeare Uage op to moake, an fonn de Diestanes no daut Licht to leide, en fonn daem Soton siene Macht no Gott, daut see Fejaewunk fe aeare Sinde kjriehe, en en Aundeel ha aun daen dee derch daen Gloowe jeheilicht sent.'
19 Doaropp, Kjeenich Agripa, wea ekj daut himlische Jesecht nicht onnjehuarsaum,
20 oba easchtens daen enn Damaskus, en donn enn Jerusalem, en dee gaunse Ommjaeajent fonn Judaea, praedjd ekj daut see Buesse doone sulle, en sikj to Gott bekjeare, en met aeare Woakje bewiese daut see Buesse jedone haude.
21 Doawaeajen neeme dee Jude mie faust em Tempel en proowde mie doot to moake.
22 En wiel Gott mie bott disen Dach jeholpe haft, sto ekj en jaew Zeichnes fer Groot en Kjleen, en saj nusscht aundret aus daut waut dee Profeete uk Mooses jesajcht ha daut paseare wudd;
23 daut Christus liede sull, en dee Easchta senne fom Doot opptostone, en doaderch Licht bekaunt moake beides aun daut Follkj uk aun dee Natsjoone."
24 Aus Paul sikj soo feteidigd, saed Festus met ne lude Stem: "Paul, du best rosent! Diene groote Leasaumkjeit haft die enn Ersenn jebrocht!"
25 Oba Paul saed: "Ekj sie nich rosent, huachjeachte Festus, oba raed soont waut de Woarheit en feninftich es.
26 Dan de Kjeenich weet fonn aul dit omm, fer waem ekj nu uk frie raed, dan ekj sie mie secha daut nusscht fonn daem Kjeenich festoake es; dan dit es nich hinjariksch en enn en Winkjel paseat.
27 Kjeenich Agripa, jleefst du waut dee Profeete jeschraewe ha? Ekj weet daut du jleefst!"
28 Donn saed Agripa to Paul: "Em korte aewaraedst du mie en Kjrist to woare!"
29 En Paul saed: "Ekj baed to Gott, daut auf em Korte oda em Lange, nich bloos du, oba aul dee, dee mie fonndoag heare wudde soo woare aus ekj sie bute dise Kjaede."
30 Aus hee daut jesajcht haud, stunt dee Kjeenich opp, uk dee Rejeara, en Bernies, en dee, dee met an toop weare,
31 feleete doa en saede eena tom aundra: "Dis Maun haft nusscht jedoone daut daen Doot oda Kjaede fedeent haft."
32 En Agripa saed to Festus: "Dis Maun haud kunnt loos jelote woare wan hee sikj nich opp daen Kjeisa beroopt haud."
Copyright © 2001 by Elmer Reimer