M’Cheyne Bible Reading Plan
Dee 120 Psalm
En leet fonn nehejcht gone.
1 Ekj roopt däm Herr Gott aun enn mien Trubbel, un Hee head mie.
2 O Herr Gott, rad mien Seel fonn Leppe dee leaje, fonn ne Tung dee Lest rät.
3 Waut saul to die jejäft woare, oda waut saul to die toojelajcht woare, O faulsche Tung?
4 Schoapa Fiele fonn dee Majchtje, met Bassemboom Kole!
5 Wee es mie daut ekj enn Mesech won; ekj won mank dee Kedar Tselte.
6 Miene Seel haft lang bie sikj selfst jewont, met däm dee Fräd haust.
7 Ekj sie fa Fräd; oba wan ekj räd, sent see fa Kjrijch.
Dee 121 Psalm
En leet fonn nehejcht gone.
1 Ekj woa miene Uage nehejcht häwe no dee Boaj; fonn wua saul miene Help kome?
2 Miene Help kjemt fonn däm Herr Gott, dee de Himmels un dee Ead muak.
3 Hee woat nijch erlaube daut dien Foot jleppe sull; dee die bewoat, woat nijch schlope.
4 See, dee Iesrael bewoat, woat nijch schlope!
5 Dee Herr Gott es dien Bewoara; dee Herr Gott es dien Schaute aun diene rajchte Haunt.
6 Dee Sonn woat die nijch stäakje bie Dach, uk nijch de Mon bie Nacht.
7 Dee Herr Gott woat die bewoare fonn aulet Beeset; Hee woat diene Seel bewoare.
8 Dee Herr Gott woat dien rut gone un dien enenn kome bewoare; fonn nu aun un wieda bott enne Eewijchkjeit.
Dee 122 Psalm
En leet fonn nehejcht gone.
1 Ekj freid mie aus see to mie säde: "Well wie no däm Herr Gott sien Hus gone."
2 Onnse Feet selle enn diene Paute stone, O Jerusalem.
3 Jerusalem es ne Staut dee soo jebuet es daut dee toop paust ;
4 Wua dee Jeschlajchte han gone, däm Herr Gott siene Jeschlajchte; fa daut Iesrael Zeijchnis; Dank to jäwe to däm Herr Gott sien Nome.
5 Dan dee Jerejcht Troone sent doa bestädijcht, Doft sien Hus siene Troone.
6 Doot bäde fa Fräd fa Jerusalem; dee die Leef habe selle Woolhabent senne.
7 Mucht Fräd enn diene Wenj senne, Woolhabent enn diene Torme.
8 Omm miene Breeda un Komrode äare haulwe woa ekj nu sjae: Fräd met junt,
9 Ekj woa dien Goots seakje wäajen däm Herr Gott, onns Gott, sien Hus.
9 Hee steach wada enn en Schepp enenn en fua no dee aundre Sied, en kjeem enn siene eajne Staut enenn.
2 En see brochte en jelaemda no am, dee opp en Bad lach. Aus Jesus aea Gloowe sach, saed hee to daen Jelaemda: "Sie mootich, mien Saen. Diene Sind sent die fejaeft."
3 Walkje fonn dee Schreftjeleade saede to sikj selfst: "Disa deit lastre!"
4 En Jesus wist waut see dochte, en saed: "Wuaromm ha jie soone beese Jedanke em Hoat?
5 Woont es leichte: To saje: 'Diene Sind sent die fejaeft'; oda: 'Sto opp en go!'?
6 Oba soo daut jie festone kjenne daut de Menschesaen opp dise Ead Follmacht haft de Sind to fejaewe," saed hee to daem jelaemda: "Sto opp! Nem dien Bad en go no dien Hus!"
7 En hee stunnt opp en jinkj no sien Hus.
8 Aus dee Mensche daut sage, fewunndade see sikj, en feharlichte Gott, dee Mensche soone Krauft jejaeft haud.
9 Aus hee fonn doa wieda jinkj, sach hee en Maun, dee Mattaeus heet, bie siene Taksbood sette, en saed to am: "Komm met mie met". En hee stunnt opp en jinkj met am met.
10 Nu pasead daut aus hee enn daem sine Hus biem Desch saut, daut fael Takskollakjta en Sinda uk kjeeme, en sikj met am biem Desch dol sade met siene Jinja.
11 Aus dee Farisaea daut sage, saede see to siene Jinja: "Wuaromm deit jun Leara met Takskollakjta en Sinda toop aete?"
12 Oba hee head daut, en saed: "Dee Jesunnde en Stoakje brucke daen Dokta nich, bloos soone dee krank sent.
13 Oba got en leat wautet meent: 'Eroboarme es waut ekj wel ha, nich Opfa. Ekj sie nich jekome dee Jerajchte enntolode, oba dee Sinda.'"
14 Donn kjeeme Jehaun siene Jinje no am en saede: "Wuaromm doo wie en dee Farisaea fauste, oba diene Jinja fauste nich?"
15 En Jesus saed to an: "Kjenne dee, dee met daem Briegaum sent fauste soo lang aus dee Briegaum bie an es? Oba dee Tiet woat kome wan die Briegaum fonn an woat wajchjenome, dan woare see fauste.
16 Kjeene deit en niehet biet Tseich opp en oolet Kjleet flekje; dan daut woat fonn daut Kjleet loosriete, en daut feraetnet woat oaja.
17 En niehe Wien woat uk nich enn oole Wienladasch jegote, dan dee Wienladasch wudde tweiriete, en dee Wien wudd rut ranne, en dee Wienladasch wudde februkt senne. See doone leewa nieha Wien enn niehe Wienladasch ennen, dan bliewe beid goot.
18 Aus hee soo to an raed, kjeem en Faeastone en baed am aun en saed: "Miene Dochta es nu jrod jestorwe; oba komm en laj diene Haunt opp aea, dan woat see wada laewe."
19 En Jesus stunnt opp en jinkj am hinjaraun, siene Jinja uk.
20 Oba kjikj! ne Fru dee aul fa twalf Yoa unja bleede jelaede haud, kjeem fonn hinje en foot daen Soom fonn sien Rok aun,
21 dan see saed to sikj selfst: "Wan ekj bloos kunn sien Rok aunfoote, dan wudd ekj jeheelt woare."
22 Oba Jesus dreid sikj omm en sach aea, en saed: "Sie mootich, Dochta, dien Gloowe haft die jeheelt." En dee Fru wea Jesunnt fonn daen Dach aun.
23 Aus Jesus enn daen Faeastone sien Hus enenn kjeem en sach dee Fleetaspaela, en daut Jelued fonn dee Mensche,
24 saed hee: "Got aula rut! daut Maeakje es nich doot, see schlapt." En see lachte am ut.
25 Oba aus dee Mensche eascht aula bute weare, jinkj hee enenn en neem aeare Haunt, en see stunnt opp.
26 Dis Berecht fonn am jinkj enn dee gaunse Jaeajent eromm.
27 Aus Jesus fonn doa wieda jinkj, kjeeme twee blinje Mana am hinjaraun, en schreaje en saede: "Erboarm die aewa onns, du Doft sien Saen!"
28 Aus hee em Hus enenn jinkj, kjeeme dee blinje Mana no am, en Jesus saed to an: "Jleew jie daut ekj daut fa junt doone kaun?" See saede to am: "Yo, Herr!"
29 Donn read hee aeare Uage aun, en saed: "Lot daut doano paseare aus jun Gloowe es!"
30 En aeare Uage weare opjemoakt. Jesus raed an strenj aun en saed: "Seet doano daut jie kjeenem dit saje!"
31 Oba see jinje rut en raede fonn am enn dee gaunse Ommjaeajent.
32 Aus see rut jinje, brochte see en stomme Maun no am dee fonn en beesa Jeist besaete wea.
33 En aus dee Jeist erut jedraewe wea, kunn dee stomme Maun raede. En dee Mensche fawunndada sikj, en saede: "Soowaut aus dit es noch nie enn Israel jeseene."
34 Oba dee Farisaea saede: "Hee drift beese Jeista rut derch daen Harscha aewa beese Jeista."
35 En Jesus reisd romm enn aul dee Staeda en Darpa, en deed an enn aeare Sienagooge unjarechte, en praedjd daut Evanjeelium fonn daut Rikj, en heeld aul aeare feschiedenste Krankheite.
36 En aus hee daut Follkj sach, jaumad am daut seeha aewa an, dan dee weare enn Not, en festreit soo aus Schop dee kjeen Hoad ha.
37 Donn saed hee to siene Jinja: "Dee Arnt es werklich seeha groot, oba doa sent mau weinich Oabeida.
38 Doaromm prachat daem Herr aewa dee Arnte, daut hee Oabeide enn siene Arnt enenn schekje wudd.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer