M’Cheyne Bible Reading Plan
Dee Psalme V
Dee 107 Psalm
1 Jäft däm Herr Gott Dank, dan Hee es Goot, dan sien Erboarme es duarhauft fa emma.
2 Lot däm Herr Gott siene Jerade soo saje; dän Hee jerat haft fonn däm Fient siene Henj;
3 un dän toop jesaumelt haft fonn dee Lenda, fomm Ooste un fomm Waste; fom Nuade un fomm Siede.
4 See waundade enne Wiltnis, enn en Wiltnis Wajch, see funge kjeena Städ wua see wone kunne;
5 hungrich un darschtich, äare Seel deed enn an feschmachte;
6 un see schrieeje no däm Herr Gott enn äa Älend; Hee rad an fonn äare Loag.
7 Un hee leid an enn dän rajchte Wajch; no ne Grootstaut wua see läwe kunne.
8 Lot dän däm Herr Gott danke fa sien Erboarme; un siene Wundasch to dee Menschen Säns.
9 Dan Hee deit dee darschtja Seel tofräd stale un felt dee hungrije Seel met Goots.
10 Soone dee em Diestra waundre un en dee Doodes Schaute, dee Jefangne sent enn Älend un Iesa –
11 Wiels see Gott siene Wead jäajenaun weare, un deede däm Aula Hejchsta sien Rot feachte,
12 Un Hee deed äa Hoat deemootje derch schwoare Oabeit; see stolpade un doa wea kjeen halpe,
13 Donn roopte see däm Herr Gott aun en äare Noot; Hee rad an ut äare Noot;
14 Hee brocht an rut fonn Dunkelheit un dän Doodes Schaute, un bruak äare Kjäde uteneen.
15 Lot dän däm Herr Gott Dank jäwe fa sien Erboarme, un siene Wundasch to dee Mensche Säns.
16 Dan Hee haft dee Puate fonn Brons jebroake, un Hee schneet dee Iesa Stange en twei.
17 Eenje sent Noare jeworde derch äare Jäajenaun Wäaj, un Tualeide erfoare wäajen äare Sinde;
18 äare Seel deit aulet Äte hausse; un see kome dicht bie dee Doodes Puate;
19 dan schriehe see to däm Herr Gott enn äa Älend, un Hee deit an rade ut äare Noot;
20 Hee schekjt sien Wuat, un deit an heele; un Hee deit an rade fon aul äare Schluchte.
21 Lot an däm Herr Gott Dank jäwe fa sien Erboarme, un siene Wundasch to dee Mensche Säns.
22 Un lot an dee Dankopfa opfre; un siene Woakje fetale met Freid.
23 Soone dee enn Schäp opp dän See foare driewe Jeschaft enn dee groote Wotasch; un seene dee Wundasch emm Deepet,
24 dee seene däm Herr Gott siene Woakje, un siene Wundasch enn daut Deepet.
25 Dan Hee deit räde un brinjt dee huage Wale fäa;
26 dee ne hecht gone bott dee Himmels, un gone rauf bott daut Deepet; äare Seel es feschmolte enn Beeset;
27 dee stolpre romm soo aus en Besopna, un aul äare Weisheit es oppjeschluckt;
28 dan schriehe see to däm Herr Gott enn äa Älend, un hee deit an rade ut äare Noot.
29 Hee deit dän Storm stelle soo daut dee Wale stell sent;
30 dan sent dee Froo wiels dee Stell sent, un Hee deed an no äa felangda Howe leide.
31 Lot an däm Herr Gott dank jäwe fa sien Erboarme, un siene Wundasch to dee Mensche Säns;
32 un Am eare enn dee Mensche Fesaumlunk; un Am preise enn dee Elteste äare Sette.
33 Hee deit Wiltnis moake fonn Riefasch, un Wota Kjwale to dreaje Ead;
34 un fruchtboaret Launt to ne soltje Wiltnis, wäajen dän äa Beeset dee doa benne wone.
35 Hee moakt en Wota Puddel ut dee Wiltnis, un ut dreajet Launt moakt Hee Wota Kjwale;
36 Un Hee moakt dee Hungrije doa wone, daut see doa ne Woninj moake fa sikj selfst.
37 Un dee seihe dee Flekja Launt doa enn, un plaunte Wiengoades, un moake Frucht Arnt.
38 Hee deit an uk Säajne, soo saut dee sikj seeha femeare, un Hee erlaubd nich daut daut Fee weinje es;
39 Oba dee woare weinja un jedeemooticht derch bedrekje, Ojjlekj un Trua;
40 Hee jitt Feachtunk opp Ferschte, un moakt dän enne Wiltnis rom waundre; doa es kjeen Stich.
41 Oba Hee deit dee Oame nehecht häwe fonn äa Älend, un bestädicht dee Famieljes soo aus ne Häad.
42 Dee Opprajchta saul seene un sikj freihe; un aul daut Beeset deit daut Mul too hoole.
43 Wäaemma Weis es, lot am dise Dinje beoobachte, see selle däm Herr Gott sien Erboarme festone.
17 Donn kjeem eena fonn dee Enjel dee de saewen Komme haud, en raed met mie en saed: "Komm, ekj woa die daut Jerecht wiese aewa dee groote Hua dee opp fael Wotasch set,
2 met waem dee Kjeenije oppe Ead Huararie jedraewe ha, en sent met aea Huarawien bedrunke jeworde."
3 En hee druach mie wajch em Jeist no ne Wiltnes. En ekj sach ne Fru opp en schoarlock roodet Tia sette, daut foll Lasta Nomes wea, en saewen Kjap en tean Heana haud.
4 En dee Fru wea enn purpur en schoarlock aunjekjleet, en utjeputtst met Golt en deare Steena en Parle, en haud en goldnet Kuffel enn aeare Haunt daut foll Aeakeljet, en Onnreinet, en Huararie wea,
5 en opp aea Stearn wea en Nome jeschraewe, en Jeheemnes: BABIELOON DEE GROOTE, DEE MUTTA AEWA AULE HUARE, EN AUL DAUT AEAKELJET OPPE EAD.
6 En ekj sach daut dee Fru bedrunke wea met dee Heilje aea Bloot, en daut Bloot fonn Jesus siene Zeij. En ekj wunndad mie seeha aus ekj aea sach.
7 En dee Enjel saed to mie: "Wuaromm wunndascht du die? Ekj woa die daut Jeheemnes fonn dee Fru saje, en daut Tia daut aea drajcht daut saewen Kjap en tean Heane haft.
8 Daut Tia daut du sachst wea, en es nich, en es bott doa daut hee fonn dee Aufgrunnt kjemt, en woat enne Fedaumnes enenn gone; en aul dee, dee oppe Ead wone woare sikj fewunndre, daen aeare Nomes nich enn daut Laewesbuak jeschraewe sent fonn aunfank de Welt, wan see daut Tia seene daut wea, en nich es, en nu oba es.
9 Hia es dee Senn dee Weisheit haft. Dee saewen Kjap sent saewen Boaj, opp dee de Fru set, en doa sent saewen Kjeenije;
10 Fief sent jefolle, eena es, dee aundra es noch nich jekome, en wan hee kjemt, mott he en kortet Stoot bliewe.
11 En daut Tia daut wea, en nich es, dee jrod es dee achta, oba es fonn dee saewen, en jeit enn Fedaumnes enenn.
12 En dee tean Heana dee du sachst, sent tean Kjeenije dee noch nich en Kjeenichrikj jekjraeaje ha, oba kjriehe Follmacht aus Kjeenije met daut Tia fa eene Stunnd.
13 Dise ha een Senn, en jaewe daut Tia aeare Krauft en Follmacht.
14 Dise woare met daut Laum Kjrich moake, en daut Laum woat jewenne, wiel hee Herr es aewe aule Herre, en Kjeenich aewa aule Kjeenije es, en dee, dee met am sent, sent beroope en jewaelt en Tru."
15 En hee saed to mie: "Dee Wotasch dee du sachst, wua dee Hua set, sent Mensche, en Menje fonn Mensche, en Natsjoone, en Sproake.
16 En dee tean Heane dee du sachst, en daut Tia, woare dee Hua hause, en woare aea to Grunnt brinje, en noaktich moake, en woare aea Fleesch aete, en woare aea met Fia febrenne.
17 Dan Gott haft an daut enn aeare Hoate jejaeft sien Wele to doone, en met een Senn aea Kjeenichrikj daut Tia to jaewe, bott Gott siene Wead sulle foadich jebrocht woare.
18 En dee Fru dee du sachst es dee groote Staut dee en Kjeenichrikj haft aewa aule Kjeenije oppe Ead.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer