M’Cheyne Bible Reading Plan
Dee 99 Psalm
1 Dee Herr Gott rejiat; lot dee Mensche zetre; Hee set opp dee Cherubim; lot dee Ead schedre.
2 Dee Herr Gott es groot enn Zion; un Hee es huach äwa aul dee Mensche.
3 Dee selle dien groota un furchtboara Nome danke; dee es Heilijch.
4 Däm Kjeenich siene Macht haft uk Jerejcht leef: Du hast Opprajcht jejrint; du deist Jerecht oabeide, un Jerajchtichkjeit enn Joakopp.
5 Doot däm Herr Gott onns Gott eare, un doot bie siene Footbenkj aunbäde, dan Hee es Heilijch.
6 Mooses un Oant weare mank dee Priesta; un Samuel wia mank dän dee sien Nome aunroope deede; dee roopte däm Herr Gott aun, un Hee deed an auntwuate.
7 Hee räd met an enn dee Wolkj; dee hilde siene Zeichnise un daut Jesats daut Du to an jeefst.
8 Du deetst an auntwuate, O Herr Gott onns Gott: du weascht en Gott dee an fejäwe deed, oba deetst Rach eewe opp äare Woakje.
9 Doo däm Herr Gott ons Gott eare, un aunbäde bie sien heilja Boajch; dan dee Herr Gott onns Gott es Heilijch.
Dee 100 Psalm
En Psalm von Dank
1 Jubelt met Freid to däm Herr Gott, aul jie Lenda.
2 Doot däm Herr Gott aunbäde met Freid; komt fer am met froohet Jesank.
3 Jie selle weete daut dee Herr Gott, Gott es; Hee haft onns jemoakt un nich wie onns selfst – sien Folkj un dee Shop fon siene Weid.
4 Komt enn siene Puate enenn met Dankjebäd; un sien Hoff met Preis; siet dankboa to am, säajent sien Nome.
5 Dan dee Herr Gott es goot, siene Erboarme es eewijch, un siene Truhoatje Leew fon eene Jennerazion to dee näakjste Jennerazion.
Dee 101 Psalm
En Psalm von Doft
1 Ekj woa sinje fonn Erboarme un Jerejcht; to die, O Herr Gott, woa ekj Preis sinje.
2 Ekj woa mie Weis benäme enn en follkomna Wajch; O waneeha woascht du no mie kome? Ekj woa enn daut opprechtjet fonn mien Hoat waundle enne med fonn mien Hus.
3 Ekj woa kjeen Beeset fer miene Uage stale; ekj ha dee Beese äare Oabeit jehausst dee auntsied dreihe, daut saul sikj nich faust moake aun mie.
4 En fekjeaded Hoat saul fonn mie wajch gone; ekj woa nich Beeset weete.
5 Wäaemma schlacht rät fonn sien Noba hinjarijsch, däm woa ekj aufschniede; ekj woa däm nich toch lote dee sikj huach acht un en stoltet Hoat haft.
6 Miene Uage woare opp dän senne dee opprejchtich sent em Launt, soo daut dee kjenne met mie senne; dee enn en follkomna wajch waundle selle mie deene.
7 Wäa Faulschheit wirkjt saul nich enn mien Hus Läwe; dee Läajes rät saul nich bestädijcht woare fer miene Uage.
8 Ekj woa aul dee Beese enn daut Launt aufschniede, soo daut ekj aul dän, dee Beeset oabeide aufschniede woat ut däm Herr Gott siene Staut.
11 Donn wort mie en Rua soo aus ne Stang jejaeft, en mie wort jesajcht: "Sto opp, go en doo daem Temepl maete, uk daem Aultoa, en dee, dee doabenne aunbaede.
2 Oba lot daen Hoff dee butarem Tempel es ut, en doo daen nich maete, dan dee, en dee heilje Staut es dee Natsjoone fa tweeafeatich Moonat aewajaeft.
3 En ekj woa miene twee Zeij, aunjekjleet met Sakjleeda, Follmacht jaewe, en dee woare dusent twee hundat en tsastich Doag profitseihe.
4 Dit sent dee twee Eeljbeem, en dee twee Laumpahoola dee fer daem Herr aewa dee Ead stone."
5 En wan irjentwaea daen wel Schode doone, dan kjemt Fia ut aea Mul, en brinjt aeare Fiend omm; en wan irjentwaea daen wel Schode doone, dan mott dee soo doot jemoakt woare.
6 Dise ha dee Follmacht daen Himel too to moake dautet nich raeajne woat enn dee Doag wan see profitseiehe, en ha Follmacht Wota to Bloot to moake, en dee Ead met aulahaunt Ploag to schlone, soo foaken aus see wele.
7 En wan aea Zeichnes foadich es, dan woat daut Tia, daut fonne Aufgrunnt kjemt, Kjrich met an moake, en aewa an jewenne, en an doot moake.
8 En aeare doodje Kjarpa woare enn dee opne Gaus lige enn dee groote Staut, dee jeistlich Soodom heet, en Iejipte, wua uk aea Herr jekjrietsicht wort.
9 En walkje fonn dee Mensche en Stam en Sproake en Natsjoone woare aeare Kjarpa fa dree ene haulf Doag seene, en woare dee Kjarpa nich begrowe lote.
10 En dee, dee oppe Ead wone woare sikj freihe en froo senne, en woare sikj unjeranaunda Jeschenkje schekje, wiel dise twee haude daen dee oppe Ead wone seeha jekjwaelt.
11 No dree ene haulf Doag, kjeem dee laewendje Jeist fonn Gott enn an ennen, en see stunnde opp aeare Feet, en groote Angst kjeem opp aul daen dee an sage.
12 En see heade ne lude Stem utem Himel to an saje: "Komt hia enopp!" en see fuare enopp nom Himel enn ne Wolkj, en aul aeare Fiend sage an.
13 Enn dee selwje Stund wea doa en grootet Eadbaebe, en daut teande poat fonn dee Staut foll, en saewen dusaent Mensche kjeeme to doot, en dee aewrije haude groote Angst, en jeewe Gott em Himel de Ea.
14 Daut tweede Wee es febie, en kjikj! daut drede Wee kjemt schwind.
15 En dee saewenda Enjel blosd siene Trommpeet, en doa kjeeme lude Steme utem Himel, dee saede: "Daut Rikjdom fonn dise Welt es onns Herr en sien Christus sien Rikjdom jeworde, en hee woat fonn Eewichkjeit bott Eewichkjeit harsche".
16 En dee fearentwintich Elteste dee fer Gott opp aeare Troons sette, folle fer am han en baede am aun,
17 en saede: "Wie danke die, Herr aulmajchtja Gott, dee doa es, en dee doa wea, daut du diene groote Krauft jenome hast, en deist harsche.
18 En dee Natsjoone weare oajalich, en dien Rach es jekome, en dee Tiet daut dee Doodes sele jerecht woare, en daut diene Sklowe, dee Profeete, en dee Heilje, en dee dien Nome ferchte, beides kjleen en groot, sulle beloont woare; en daen ommtobrinje dee dise Ead fedorwe ha."
19 Donn wort Gott sien Tempel em Himel opjemoakt, en siene Bundeslod wea enn sien Tempel to seene, en doa paseade Blitzstrole en Steme en Donnaschlaeaj, en Eadebaeabe en groota Hoagel.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer