M’Cheyne Bible Reading Plan
Dee 102 Psalm
En Jebäd fonn dee Betriepte wan dee schwak es un siene Kloag fer däm Herr Gott brinjt.
1 Hia mien Jebäd, O Herr Gott, un lot mien Jeschrejcht fer däm Herr Gott kome.
2 Doo dien Jesecht nich fonn mie festäakje enn miene Trubbel Tiet; bäaj dien Ua dol no mie wan ekj roop; doo mie schwind auntwuate.
3 Dan miene Doag sent foadijch jebrocht enn Ruak, un miene Knoakes sent febrent soo aus en Klotz.
4 Mien Hoat es jeschloage un jedreacht soo aus Graus, soo daut ekj fejät mien Broot to äte.
5 Wäajen dee Stem fonn daut sefte, doone miene Knoakes sikj faust moake aun mien Fleesch.
6 Ekj sie soo aus en Stap Ul enne Wiltnis, ekj sie soo aus ne Ul enn daut Dreajet.
7 Ekj doo woake un sie soo aus en Spoalinkj auleen oppem Husdak.
8 Miene Fiend doone mie dän Dachäwa fluche; dee jäajen mie oajalich sent ha jäajen mie jeschwuare.
9 Dan ekj ha Ausch jejäte soo aus Broot, un ha mien Drinkj jemischt met hiele:
10 wäajen dien Oaja un diene Wutt; dan du hast mie oppjehäft un dol jeschmäte.
11 Miene Doag sent soo aus en Schaute utjestrakjt, un ekj doo fewalkje soo aus daut Graus.
12 Oba du, O Herr Gott, woascht enn Eewichkjeit duare, un dien Behoole fonn eene Jennerazion no de näakjste Jennerazion.
13 Du woascht opstone; ha Erboarme fa Zion; fa dee Tiet Metleet to habe fa ar, jo, de Tiet aunjeteakjent es jekome.
14 Dan diene Deena näme Fejneaje enn dee Steena, en ha Metleet enn äa Stoff.
15 Soo selle Natsjoone däm Herr Gott sien Nome ferchte, un aul dee Kjeenije oppe Ead diene Harlichkjeit.
16 Wan dee Herr Gott Zion oppbuhe woat, dan saul siene Harlichkjeit ferendach kome.
17 Hee woat sikj dreihe no daut Jebäd fonn dee Felotne, un woat äa Jebäd nich feachte.
18 Dit saul jeschräwe woare fa dee näakjste Jennerazion; un Felkja dee noch selle jemoakt woare selle däm Herr Gott preise.
19 Dan Hee haft rauf jekjikjt fonn daut Huaget fonn siene Wonstäd; dee Herr Gott kjikjt rauf fonn dän Himmel no de Ead;
20 omm dee Jefangne äa Stäne to heare, dee Doodes Kjinja frie to moake;
21 däm Herr Gott sien Nome bekaunt to moake enn Zion, un sien Preis enn Jerusalem;
22 wan daut Folkj enn dee Kjennichrikje sikj toop fesaumelt habe däm Herr Gott aun to bäde.
23 Hee neem miene Krauft wajch enn dän Wajch; hee muak miene Doag kjarta.
24 Ekj säd: "O mien Gott, nemm mie nich wajch enn haulf fonn miene Doag; diene Joare sent derjch eene Jennerazion derch dee näakjste Jennerazion.
25 Du hast fonn jee häa dee Ead Grunt jelajcht; un dee Himmels sent daut Woakj fonn diene Henj.
26 Dee selle feschwinje, oba du woascht bliewe; Jo, dee woare aula soo senne aus en Aunzuch, du woascht dän soo endre aus Kjleeda, un dee selle jeendat woare.
27 Oba du best Dee, un diene Joare selle nich jeendat woare.
28 Diene Deena äare Säns selle wone; un äa Some saul fer die bestädicht woare.
12 En grootet Teakjen wea em Himel to seene; ne Fru dee met de Sonn bekjleet wea, en de Mon unje aeare Feet, en opp aea Kopp wea ne Kroon met twalf Stearns,
2 en see wea met Kjint, en schreach enn Jeburtsweedoag, en wea enn Not daut Kjint to Welt to brinje.
3 Donn wea noch en aundret Teakjen to seene em Himel, en kjikj! en groota roda Drache dee saewen Kjap en tean Heana haud, en opp dee saewen Kjap soo aus saewen Kroone,
4 en sien Tsoagel reet daut dredde poat fonn dee Stearens em Himel met sikj, en schmeet dee oppe Ead. En dee Drache stunt fer dee Fru dee daut Kjint to Welt brinje sull, daut, wan daut Kjint to Welt kjeem, hee daut oppfraete wudd.
5 En see brocht en Saen to Welt, dee aewa aule Natsjoone rejeare wudd met ne Iesastang; en daut Kjint wort enopp jenome no Gott en sien Troon.
6 En dee Fru fluach enne Wiltnes enenn, wua Gott ne Staed fa aea reed jemoakt haud, daut see doa kunn fesorjcht woare fa dusent tweehundat en tsastich Doag.
7 En doa wea Kjrich em Himel, Miechael en siene Enjel muake Kjrich met daem Drache. En dee Drache kjriejd met siene Enjel,
8 en felua, soo daut siene Staed em Himel nich emol kunn jefunge woare.
9 En dee groote Drache wort erut jeschmaete, dee oole Schlang, dee Diewel heet, en Soton, dee de gaunse Welt fefead, daem wort met siene Enjel toop oppe Ead jeschmaete.
10 En ekj head ne lude Stem utem Himel saje: "Nu es onns Gott siene Radunk, siene Krauft, sien Rikjdom, en sien Christus siene Follmacht jekome; dan nu es onns Breeda aea Fekjlaeaja erut jeschmaete, dee an Dach en Nacht fer Gott fekloage deed.
11 See ha jewonne derch daut Laum sien Bloot, en derch daut Wuat fonn aea Zeichnes, en see ha aea Laewe nich leef jehaut bottem Doot.
12 Doaromm freit junt, jie Himels en dee doabenne wone. Oba wee daen dee oppe Ead en em Maea sent, wiel de Diewel es erauf jekome no junt, en es seeha Doll, dan hee weet daut siene Tiet seeha kort es."
13 Aus dee Drache sach daut hee oppe Ead jeschmaete wea, fefoljd hee dee Fru dee daen Jung to Welt jebrocht haud.
14 Oba dee Fru wort twee groote Odla Flichte jejaeft, daut see enne Wiltness enenn fleaje kunn no aeare Staed fonn daem Schlang siene Jaeajenwoat, wua see fa ne Tiet, Tiede, en ne haulwe Tiet fesorcht woat.
15 Donn speach dee Schlang Wota ut sien Mul dee Fru hinjaraun soo aus en Fluss, daut see doamet sull wajchjeraete woare.
16 Oba de Ead holp dee Fru, en muak aea Mul op en schluckt daut Wota opp daut dee Drache utem Mul jespaeaje haud.
17 En dee Drache wea seeha Doll aewa dee Fru, en jinkj wajch en muak Kjrich met aeare aewrije Nokome, dee Gott siene Jeboote hoole, en aea Zeichnes fa Jesus faust hoole.
18 En hee stunt oppem Saunt aum Maea.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer