M’Cheyne Bible Reading Plan
Dee 83 Psalm
En Leet. En Psalm von Asaf.
1 O Gott, hool daut stellet nijch to die selfst; sie nijch oone Räd; sie nijch stel, O Gott..
2 Dan see, diene Fiend doone brelle, un soone dee Die hause ha äa Kopp oppjehaeft.
3 Dee ha Rot jenomen jäajen dien Folk; dee ha jeplont jäajen diene festoakne.
4 Dee ha jesajcht: "Komt, wel wie dän aufschniede fonn ne Natsjoon to senne, soo daut dee Nome Iesrael niemols wada jebruckt woat."
5 Dan dee ha toop met een Hoat jeplont; dee ha en Bunt jemoakt jäajen Die;
6 dee Tselte fonn dee Edomiete un dee Iesmaeliete; Moab un Hagareen;
7 Gebal, un Ammon un Amalekj; Filiste met dee Tiarus Ennwone.
8 Assieria haft sikj uk met an ennjeschlote, dee weare däm Lot siene Säns soo aus en Oarm. Selah.
9 Doo to am soo aus to Midian, soo aus to Sisera, soo aus to Jabin bie dän Stroom Kischon.
10 Dee worde fenijcht bie Endor; dee worde soo aus Mest fa dee Ead.
11 Moak äare Ferschte soo aus Oreb en Zeeb, un soo aus Zeba un Zalmmuna un aul äare Ferschte
12 dee säde: "Wel wie Gott siene Weid besette fa onns selfst."
13 O mien Gott, moak dän soo aus kjriselstoff, soo aus Stoppel fer dän Wint.
14 Soo aus daut Fia en Woolt dol brennt, un dee Flaum dee Boaj aunstekjt,
15 Soo joag dän hinjaraun met dien groota Wint, un engst dän met dien Storm.
16 Fel äa Jesejcht met Schaund, un dee woare dien Nome seakje, O Herr Gott.
17 Lot an sikj schäme un fa emma Angst ha; jo, lot dän fewert senne, un omkome.
18 Un lot an weete – Dien Nome es Dee Herr Gott – daut Du auleen dee Aulahejchsta es äwa dee gaunse Ead.
Dee 84 Psalm
To dän Haupt Musikaunt opp Jittit. En Psalm fa dee Kora Säns
1 Woo harlijch sent diene Woninj, O Aulmajchtja Herr Gott!
2 Miene Seel sänt sikj un deit soogoa feschmachte fa däm Herr Gott siene Fäaleew; mien Hoat un mien Fleesch schriehe fa däm läwendja Gott.
3 Soogoa dee Spoalinkj haft en Hus jefunje; un dee Schwaulm en Nast fa sikj selfst wua see äare Junja kaun han laje, opp diene Aultoare, O Almajchtja Herr Gott, mien Kjeenijch un mien Gott.
4 Jesäajent sent dee, dee enn Dien Hus wone; dee woare Die emma preise. Selah.
5 Jesäajent es dee Maun däm siene Macht enn Die es; dee Huachwäaj sent enn äare Hoate.
6 Wan see derjch dän Tol fonn Hiele derjch gone, moake see daut ne Wotakjwal; jo, dee Räajen deit bekjleede met Säajens.
7 Dee gone fonn eene Karuft no dee Näakjste, un kome enn Zion fer Gott.
8 O Aulmajchtja Herr Gott, hea mien Jebäd; horjch, O Joakopp sien Gott. Selah.
9 See, O Gott onns Schilt, un kjikj opp dien Ennjesaulwda sien Jesejcht.
10 Dan een Dach enn diene Fäaleew es bäta aus Dusent; ekj ha jewält bie dee Däa fonn mien Gott sien Hus to stone, aus enn dee Gottloose äare Tselte to wone.
11 Dan dee Herr Gott es en Sonn un en Schilt; dee Herr Gott woat Jnod un Harlijchkjeit jäwe; Hee woat nuscht Goodet trigj hoole fonn dän dee opprajchtijch waundle.
12 O Aulmajchtja Herr Gott, jesäajent es dee Maun dee enn die fetruehe deit!
1 Judas, Jesus Christus sien Sklow, en Jakoobas sien Brooda, aun daen, daen Gott de Foda leef haft jehaut, en dee enn Jesus Christ beroope sent.
2 Mucht Jnod, Fraed en Leew aun junt femeat woare.
3 Leefste Frind, aus ekj flietijch wea junt to schriewe waeajen onnse aulejemeena Seelichkjeit, feeld ekj daut needich daut ekj junt schriewe sull daut jie opp earenst kjamfe sulle fa daen Gloowe dee een fa aulamol dee Heilje aunfetrut es.
4 Dan jewesse Mana ha sikj enenn jeschlikjt, daen aea Uadeel fa daut Jerecht ferhaea aul beschraewe wea, gottloose Mana, dee Gott siene Jnod fedreihe en brucke daut aus en Grunt fa looset laewe, en feleaje daen eensje Meista en onns Herr Jesus Christus.
5 Ekj wel junt doaromm denkje halpe, wan jie daut uk to eene Tiet wiste, daut de Herr daut Follkj ut Ejipte jerat haud, doch nohaea daen ommbrocht dee nich jleewde.
6 En dee Enjel dee aea Harschoffts Rikj nich bewoade, en aeare eajne Woninj feleete, haft hee bewoat enn eewje Kjaede tom Jerecht aun jan groota Dach.
7 Soo aus uk Soodom en Gomora en dee Staede runt omm, dee Huararie dreewe en no framdet Fleesch hinjaraun weare, en sent en Biespel jemoakt enn daem daut see eewje Strof liede.
8 Jrod soo schende dise Dreema werklijch aea eajna Lief, en lastre hechre Harlichkjeit.
9 Aus Miechael dee hechsta Enjel sikj met daem Diewel street aewa Mooses sien Lief, woagd hee sikj nich en lastalijet Uadeel jaeajen am to brinje, oba saed: "De Herr woat die strofe".
10 Oba aun eene Haunt weete dise Mana nich jaeajen waut see lastre, oba aune aundre waut see festone emm Natierleiche aus onnfeninftje Teare, sent see doaderch ommjekome.
11 Wee an! dan see sent enn Kain sien Wajch jegone, en aewajeewe sikj enn Bieliam sien Erwajch enenn fa Jewenst, en kjeeme omm enn Kora siene Opprua.
12 Dise Mana sent dee Placke enn june Leew Moltiede dee met junt aete oone Forcht, dee bloos fa sikj selfst sorje, Wolkje oone Raeajen dee metem Wint wajch jeblost woare, Hoafstbeem oone Frucht, dobbelt Doot, utjeraete,
13 wile Wale oppem Maea dee aea eajne Schaund utschume, errende Stearns, fa daen de dunkelste Diestanes enn Eewichkjeit bestemt es.
14 Fonn soone haft uk Heenoch, de saewende fonn Adam, jeprofitseit en jesajcht: "Kjikj! de Herr es jekome met tean dusende fonn siene Heilje,
15 Jerecht to eewe aewa aule Mensche, en aule Gottloose to strofe waeajen aeare Gotloosichkjeit enn aea Gottlooset Laewe, en aul dee shoape Wead dee de Sinda jaeajen am jesajcht ha."
16 Daut sent Merda, dee sent onntofraed, dee no aeare eajne Losst waundle; en aeare Miela raede stollte Dinje, en achte aundre huach bloos fa aea eajnet Jenotte.
17 Jie oba, miene leefste, denkt aun dee Wead dee onns Herr Jesus Christus siene Apostel ferhaea jeraet haude.
18 Dan see saede to junt: "Enne latste Tiet woare fael Spetta senne, dee no aeare eajne gottloose Losst waundle woare.
19 Dit sent dee, dee Spoolunje aunstale, sent irdish jesonne, dee daen Jeist nich ha.
20 Oba jie, miene Leefste, but junt opp enn jun aulaheilichste Gloowe, en baet enn daem Heilje Jeist.
21 Hoolt junt enn Gott siene Leew, en luat no onns Herr Jesus Christus sien Erboarme to daut eewjet Laewe.
22 Erboarmt junt aewe soone dee twiewle,
23 en doot daen rade soo aus utem Fia rut riete; en erboarmt junt aewe aundre en Forcht, en haust sogoa daut Kjleet daut metem Fleesch besudelt es.
24 Daem oba, dee junt oone stolpre bewoare kaun, en junt onnschuldich en met groote Freid kaun fer siene Harlijchkjeit hanstale,
25 onns eensja Gott en Heilaunt, jeheat aule Harlichkjeit, Majestaet, Macht, en Jewault, nu, en enn aule Eewijchkjeit. Amen.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer