M’Cheyne Bible Reading Plan
Dee 18 Psalm
To dän haupt Musikaunt, en Psalm fonn Doft däm Herr Gott sien Deena, dee dee Wead fonn dit Leet to däm Herr Gott brocht aus dee Herr Gott am rade deed fonn aul siene Fiend, en fonn däm Saul siene Haunt, en hee säd:
1 Ekj ha die Leef, O Herr Gott, miene Krauft.
2 Dee Herr Gott es mien groota Steen, miene Fastinj, un mien Aufleewra, mien Gott, miene Krauft - ekj woa enn am fetruhe; Hee es mien Schilt un daut Huarn fonn miene Radunk, un mien huaga Torm.
3 Ekj woa däm Herr Gott aunroope, däm saul jepreist woare; soo saul ekj fonn miene Fiend jerat woare.
4 Dee Doodestrenj haude mie ommrinjt; jo, dee Aeweschwaminj fonn Gottloose Mensche deed mie enjste;
5 Däm Grauf siene Schlenj weare runnt omm mie; dee Doodeschlenj weare fer mie.
6 Enn mien Älend roopt ekj däm Herr Gott aun, en ekj schreajch to mien Gott; un hee head miene Stem fonn ut sien Tempel, un mien Schriehe kjeem fer am, enn siene Uare enenn.
7 Donn deed dee Ead scheddre, en dee Boaj äare Grunntloag bewäajde sikj un weare jescheddat, wiels am daut oajad.
8 En Ruak kjeem ut siene Näs, en Fia deed ut sien Mul fenijchte, daut deed dee Kole aunstekje.
9 Hee buach dee Himels dol en kjeem rauf, un Diestanes wea unja siene Feet;
10 En Hee reet opp en Cherub, un hee fluach, jo, hee dee schwäwe opp dee Wint äare Flijchte;
11 Hee muak dee Diestanes sien Bedakje runnt omm am, siene Fäaleew runnt omm am, dikje Wolkje fonne Himels dunkel met Wota.
12 Ut daut Dachet fer am, fuare siene dunkle Wolkje derjch, Hoagelsteene un Fia Kole.
13 Dee Herr Gott deed uk donnre enne Himels, un dee Aulahejchste leet siene Stem heare - Hoagelsteene un Fia Kole.
14 Jo, Hee schekjt siene Fiele rut, un deed dee festreihe, un hee schoot dän Blits rut un deed dän fewerre.
15 Donn weare dee Wotastreem to seene, un dee Ead Grunntloag wea Kol jemoakt bie dien Dodel, O Herr Gott, bie dän stoakja Odem ut diene Naes.
16 Hee schekjt fonn Bowe, hee neem mie; hee brocht mie noda fonn fäl Wotasch;
17 Hee rad mie fonn mien stoakja Fient, un fonn dän dee mie hauste, dan dee weare stoakja aus ekj wea.
18 Dee jinje fer mie enn mien Älend Dach, oba dee Herr Gott wea miene Tooflucht.
19 Un Hee brocht mie rut no ne groote Städ, hee deed mie rade wiels hee en Jefaule haud aun mie;
20 Dee Herr Gott deed mie beloone no miene Jerajchtijchkjeit, Hee haft mie beloont no daut Reinet fonn miene Henj.
21 Dan ekj ha däm Herr Gott siene Wäaj beoobacht, un sie nijch enn Beeset fonn mien Gott wajch jewaundat.
22 Dan aul siene Jerejchte weare fer mie, un ekj dreid mie nijch wajch fonn siene Jeboote.
23 Dan ekj wea Opprajcht fer am, un hilt mie trigj fonn miene Beschuldjunj;
24 En dee Herr Gott haft mie beloont no miene Jerajchtijchkjeit, no daut Reinet fonn miene Henj enn siene Uage.
25 Met dee Erboaremende deist du die erboarment bewiese; met en opprajchtja Maun deist du die selfst bewiese aus Opprajcht.
26 Met dee Ajchte deist du die bewiese aus Ajcht, un met dee wadaspanstje aus wadaspanstijch;
27 Dan du woascht diene Betriebte Mensche rade, oba woascht dee Stollte dol brinje.
28 Dan du woascht miene Laump aunstekje, dee Herr Gott mien Gott woat miene Diestanes Lijcht moake.
29 Dan derjch die ha ekj derjch ne Armee jerant, un bie mien Gott ha ekj äwa ne Waunt jehuppst.
30 Waut Gott daut aunbelanjt, sien Wajch es Follkome; däm Herr Gott sien Wuat es Ajcht; hee es en Shilt to aul dän dee enn am fetruehe.
31 Dan wäa es Gott buta dee Herr Gott? Oda wäa es en Groota Steen buta onns Gott?
32 Daut es Gott dee mie met Krauft ommgorte deit, un moakt mien Wajch Follkome,
33 Hee bestädijcht miene Feet soo aus en Ree siene, un moakt mie opp dee huage Städe stone.
34 Hee deit miene Henj ennleare to Kjrieje, soo daut ekj en Koppena Boaje beaje kaun derjch miene Oarms äare Krauft.
35 Du hast mie uk dän Schilt fonn diene Radunk jejäft; un diene rajchte Haunt haft mie Opprajcht jehoole, un diene Saunftmoot haft mie groot jemoakt.
36 Du hast en breeda Plauts jemoakt fa miene Staupe unja mie, soo daut miene Jelenke nijch stolpade.
37 Ekj ha miene Fiend hinjaraun jejoacht, un ekj ha dän ennjeholt, un leet nijch no bott dee fenijcht weare.
38 Ekj ha dän feschmattat, un dee kjenne nijch wada oppstone, dee faule unja miene Feet.
39 Du hast mie met Krauft ommjegort fa dän Kjrijch; du hast miene Fiend unja mie dol jeboage.
40 Du hast mie uk miene Fiend äa Jnekj jejäft, daut ekj dän aufschniede kunn dee mie hause.
41 Dee schreaje, oba doa wea kjeene dän to halpe; no däm Herr Gott, oba hee deed an nijch auntwuate.
42 Donn deed ekj an fien kwatsche soo aus daut Stoff fer dän Wint, ekj deed an utjeete soo aus daut Drakj enne Gause.
43 Du hast mie jerat fonn daut Folkj äa Sträwe, du hast mie daut Haupt äwe dee Natsjoone jemoakt; en Folkj daut ekj nijch kjand sele mie deene.
44 Wan dee mie heare, dan horjche see no mie; dee Framde äare Saens woare sikj dol beaje fer mie.
45 Dee Framde plakje wajch, un kome engstlijch ut äare festäakj Städe.
46 Dee Herr Gott läft! Un jesäajent es mien Groota Steen! Dee Gott fonn miene Radunk saul je-eat woare.
47 Hee es dee Gott dee fa mie Rach eewe deit, un deit Mensche deemietje unja mie.
48 Hee deit mie rade fonn miene Fiend, jo, fonn dän dee sikj jäajen mie oppstale; du hast mie fonn däm jewaultja Maun aufjeleewat.
49 Doaromm woat ekj die preise, O Herr Gott, mank dee Natsjoone, un ekj woa Preis sinje to dien Nome,
50 un dee Radunk feharlijche to sien Kjeenijch, un Erboarminj brinje to sien Ennjesaulwda, to Doft un siene Some fa emma un emma.
29 En Mensch dee sien Hoat fehoade deit no däm daut am jedodelt woat, woat haustijch jebroake woare, un doa woat kjeen heele senne.
2 Wan de Jerajchte sikj femeare, dan freit daut Folkj sikj; oba daut Folk deit sefte wan dee Beese harsche.
3 Wäa Weisheit leef haft moakt sien Foda froo; oba wäa en Frint es to Huare fekwost Rikjdom.
4 En Kjeenijch deit en Launt jrinde met Jerejcht, oba wäa Schmäajelt nemt rit daut endol.
5 En Maun dee sien Noba schmeijchelt deit en Nat utspreede fa siene Feet.
6 Doa es en Nat enn däm beesa Maun siene Sind; oba dee Jerajchte singe un freihe sikj.
7 Dee Jerajchta jeft Oobacht opp dee Schwacke; oba dee Beese kjenne nich Wissenschoft erkjane.
8 Feachtlijche Mensche puste jäajen ne Staut; oba dee Weise dreihe Oaja wajch.
9 Wan es weisa Maun met en Noa striede deit, dan deit hee soogoa scheddre oda lache, doa woat kjeene Ru senne.
10 Bloodrije Mana hausse dee Onnschuldje; oba dee Opprajchte seakjt siene Seel.
11 En Noa sajcht aules waut enn sien Senn es; oba dee Weisa helt trigj un deit daut stelle.
12 Aul siene Deena sent bees to en Harscha dee no Läajes horjcht.
13 Em oama Maun un soona dee Schode liede deit, traffe sikj toop; oba dee Herr Gott jeft Uagalijcht to an beid.
14 En Kjeenijch dee de Schwacke Jerejcht jeft woat seene daut sien Troon fa emma woat bestädijcht senne.
15 Dee Stang un Dodel jäwe Weisheit, oba en Sän däm rut jeschekjt woat bringt Schaund to siene Mutta.
16 Wan dee Gottloose femeare, femeat Onnjerajchtijchkjeit, oba dee Jerajchte woare äa Faule seene.
17 Doo dien Sän ennleare, un hee woat die Ru bringe; jo, hee woat Fejneaje jäwe to diene Seel.
18 Wan doa kjeen Wuat es fonn Gott, dan woat daut Folkj loos jelote; oba oh! waut fonne Freid fa däm dee daut Jesats helt!
19 En Deena woat nich trajcht jeholpe derch Wead; wan hee daut uk festeit, doch woat hee nich auntwuate.
20 Sitst du en Maun dee haustijch es met Wead? Doa es meeha Hopninj fa en Noa aus fa soonem.
21 Wäa sien Deena goot behaundle deit fonn Junk aun woat aum Enj sien Oaw senne.
22 En oajalijcha Maun deit Striet opp reare; un wäa eegol bossijch es deit fäl äweträde.
23 En Maun siene Stolltheit bringt am dol; oba wäa emm Jeist Deemietijch es woat je-eat woare.
24 Wäa met en Deef eenijch es hausst siene Seel; hee heat en Eit oba deit daut nijch fetale.
25 Wäa sikj fa aundre ferjchte deit, bringt ne Schlenj; oba wäa sikj enn däm Herr Gott fetruehe deit woat huach je-acht woare.
26 Fäl seakje Ea fonn en Harscha; oba jieda Maun sien Jerejcht es fonn däm Herr Gott.
27 En onnopprejchtja Maun es en Äkjel to dee Jerajchte; un dee Opprajchte emm Wajch sent en Äkjel to dee Gottloose.
3 Fa daut aewrije, Breeda, baet fa onns, daut daem Herr sien Wuat schwind febreet en feharlicht mucht woare, soo auset bie junt deed;
2 En daut wie fonn dee schlachte en beese Mensche muchte jerat woare, dan nich aule ha Gloowe.
3 Oba de Herr es Tru, en dee woat junt bestaedje, en woat junt fonn daem Beesa bewoare.
4 Wie ha oba daut Toofetruehe em Herr aewa junt, daut jie daut doone, en doone woare waut wie junt befaele.
5 En mucht dee Herr june Hoate enn Gott siene Leew enne lenke, en enn Christus siene Jedult.
6 Nu befael wie junt, Breeda, enn daem Herr Jesus Christus sien Nome, daut jie junt trigtrakje fonn soone Breeda dee bloos eromm driewe, en nich no daen Befael laewe daen jie fonn onns heade.
7 Dan jie weete selfst daut jie soo laewe sulle aus wie bie junt en Faeabilt weare, dan wie weare bie junt nich soone dee nich oabeide wulle,
8 Wie aute uk nich aundre aea Broot emmsonst, oba oabeide en straewde Dach en Nacht daut wie kjeenem wudde ne Laust senne;
9 Nich daut wie nich daut Rajcht ha doatoo, oba wie weare junt en Faeabilt, daut jie soo doone wudde aus wie deede.
10 Dan sogoa aus wie bie junt weare, saed wie junt dit, daut wan waea nich oabeide wel, dan lot am uk nich aete.
11 Dan wie heare daut doa soone sent dee bloos eromm driewe, oabeide nich, oba driewe Nutslooset.
12 Soone befael en femon wie enn daem Herr Jesus Christus daut see aeare Oabeit rueijch wieda stale, en aea eajnet Broot aete.
13 En jie, Breeda, woat nich mootloos Goodet to doone.
14 En wan irjent waea onns Wuat derch dis Breef nich wel jehuarsaum senne, moakjt soonem, en hat nusscht met am to doone, daut hee sikj shaemt.
15 Doch raeakjent am nich soo aus en Fient, femont am leewa aus en Brooda.
16 Nu mucht dee Fraedensherr selfst junt emma Fraed jaewe enn aule Ommstend. De Herr met ju aula.
17 Dis Gruss jaew ekj, Paul, met miene eajne Haunt, daut es en Teakjen enn aul miene Breew: soo schriew ekj.
18 Mucht onns Herr Jesus Christus siene Jnod met ju aula senne
Copyright © 2001 by Elmer Reimer