M’Cheyne Bible Reading Plan
Dee 11 Psalm
To daen haupt Musikaunt, a Psalm fonn Doft.
1 Ekj socht Tooflucht enn däm Herr Gott - woo kaunst du to miene Seel saje: "Flijcht no dien Boajch soo aus en Foagel."
2 Dan see! dee Beese traumple dän Boage; dee moake äare Fiele reed aum Baunt, doamet no dee Opprajchte to scheete.
3 Wan dee Grunntloag fenijcht woare, waut kjenne dee Jerajchte doone?
4 Dee Herr Gott es enn sien heilja Tempel; dee Herr Gott, sien Troon es enne Himels; siene Uage seene; siene Uagalette woare dee Mensche Säns unjaseakje.
5 Dee Herr Gott prooft dee Jerjachte ut, oba siene Seel haust dee Beese, un däm dee Jewault leef haft.
6 Hee woat Schlenj opp dee Beese räajne; Fia en Schwäweblit un en heeta Wint saul dän äa Deel senne.
7 Dan dee Herr Gott is Jerajcht; hee haft jerajchte Woakje leef, dee Opprajchte seene sien Jesejcht.
Dee 12 Psalm
To daen haupt Musikaunt opp Scheminot, en Psalm fonn Doft.
1 Halp, O Herr Gott, dan dee Heilje sent feschwunje; dan dee Tru sent, sent nijch to finje mank dee Mensche Säns.
2 Dee raede Nutslooset, en jieda met sien Noba, met Leppe dee schmeijchle un räde met en dobbeldet Hoat.
3 Dee Herr Gott woat aule aufschniede dee met schmeijchel Leppe räde, un ne Tunj dee Stolltet räde deit;
4 dee saje: "Wie woare jewenne met onnse Tunje, onnse Leppe jeheare onns, wäa es Herr äwa onns?"
5 "Ekj woa nu oppstone fa dee Oame äa Bedrekje un daut Sefte fa dee Bederftje," sajcht dee Herr Gott. "Ekj woa dän fesejchre, hee stänt doafäa."
6 Däm Herr Gott siene Wead sent ajchte Wead, soo aus Selwa daut jereinijcht es enn en eadna Owe, säwen mol jereinijcht.
7 Du woascht dän behoole, O Herr Gott; du woascht dän behoole fonn dit Jeschlajcht fa emma.
8 Dee Beese wanke romm aun aule Siede wan dee Beese Mensche Säns daut Beeset lowe.
25 Dit sent Salamo siene Sprejchwead, dee däm Jude Kjeenijch Hesekia siene Mane auf schreewe.
2 Daut es Gott siene Harlijchkjeit en Dinkj to festäakje; oba Kjeenijchs äare Harlijchkjeit ne sach ut to seakje.
3 Dee Himmel fa daut Huaget; un dee Ead fa daut Deepet; oba däm Kjeenijch sien Hoat jeit nich ut to forsche.
4 Nem daut Drakj wajch fonn Selwa, un en Selwa Jefäs kaun jemoakt woare.
5 Nem dee Beese wajch fonn fer däm Kjeenijch, un sien Troon woat enn Jerajchtijchkjiet bestädijcht woare.
6 Doo die nich selfst eare fer däm Kjeenijch; un stal die nich enn dee Groote äare Städ.
7 Dan daut es bäta daut hee to die saje sull: "Komm hia enopp!" dan daut du sust rauf jeschekjt woare fer en Helt däm du jeseene hast.
8 Sie nich haustijch rut to gone tom jachte, waut woascht du aum Enj doone wan dien Noba die to schaund jemoakt haft?
9 Beräd diene Saach met dien Noba; un doo en aundrem siene jeheeme Sach nich op dakje;
10 soo daut hee die nich heat un die to schaunde moakt; un dien schlajchtet Noräde kjeen Enj haft.
11 En Wuat daut rajcht jerät woat es soo aus goldne Appel enn selwane Jefäse.
12 Soo aus en goldna Rinkj, un en Utputsdinkj fonn reinet Golt, soo es en Weisa Rotjäwa to en Ua daut horjcht.
13 Soo aus dee Kold fonn Schnee emm Eifst, soo es en trua Boote to däm dee am jeschekjt haft, dan hee deit däm Meista siene Seel oppfresche.
14 Wäa selfst pucht wäajen ne faulsche Gow, es soo aus Wolkje un Wint oone Räajen.
15 En Harscha woat äwazeijcht derjch lange Jedult, oba en saunfta Tung brakjt dee Knoakes.
16 Hast du Honnijch jefunge? At bloos soo fäl bott du foll best, sest wan meeha dan woascht daut ut kolkje.
17 Hool dien Foot wajch fonn dien Noba sien Hus, soo daut am daut nich enoolent woat met die un hee die hausst.
18 En Maun dee faulschet Zeijchnes jeft jäajen sien Noba es soo aus en groota Homa, un en Schweat, un en schoapa Fiel.
19 Toofetruhe enn en onntrueha Maun enn ne noot Tiet es soo aus ne schlajchte Tän un en Foot dee jleppt.
20 Soo aus eena dee en Auntsuch wajch nemt enn koldet Wada, un soo aus Ädikj to Sooda, es eena dee Leeda singt to en beeset Hoat.
21 Wan dien Fient hungat, dan jeff am Broot; wan am darscht, jeff am Wota to drinkje;
22 wiels dan woascht du Fierije Kola opp sien Kopp laje, un dee Herr Gott woat die beloone.
23 Dee Nuadwint bringt Räajen; soo bringt ne jeheeme Tung en oajalijchet Jesejcht.
24 Daut es bäta enn ne Akj fonn daut hus to wone, aus enn en Hus toop to wone met ne zenkischet Frumensch.
25 Soo aus koldet wota to ne meede Seel, soo es goode Norejcht fonn en Launt wiet auf.
26 Wan dee Jerajchte dol faule fer dee Gottloose, es daut soo aus ne Sprinkjborm dee feädelt es, un en ferinjneade Wotakjwal.
27 Daut es nich goot to fäl Honnijch to äte; äare Ea to seakje es Ea.
28 Wäa äwa sien eajna Jeist nich harsche kaun es soo aus ne Staut dee dol jebroake es oone ne Waunt.
4 Togoodelatst, Breeda, wie prachre en femone junt en daem Herr Jesus, daut jie soo laewe aus jie fonn onns jeleat ha, en Gott to jefaule, so aus jie uk doone, en daut jie doarenn uk rikjlich toonaeme.
2 Dan jie weete waut wie junt befaelde derch daem Herr Jesus.
3 Dan dit es Gott sien Wele, daut jie sele heilich senne, daut jie junt rein hoole fonn Hurarie,
4 daut en jieda weete saul woo hee sien Jefaes hoole saul enn Heilichkjet en Ea,
5 nich enn hetsje Losst soo aus dee Heide dee Gott nich kjanne;
6 daut kjeena aewre Jrens sticht en sien Brooda beschummelt, dan de Herr woat Rach eewe aewa aul soone, soo aus wie ju ferhaea jewoarnt en opp earnst jezeicht ha.
7 Dan Gott haft onns nich beroopt onnrein to senne, oba enn Heilichkjeit.
8 Doaromm, waea dit fe-acht, fe-acht nich en Mensch, oba Gott, dee junt bestemt sien heilje Jeist jejaeft haft.
9 Nu, waut breedaliche Leew aunbelangt, eset nich needich fa mie junt to schriewe, dan jie sent selfst fonn Gott jeleat junt unjarenaunda leef to ha.
10 En daut doo jie je uk fa aule Breeda enn Matsedoonian. Oba wie femone ju, Breeda, daut jie doarenn toonaeme,
11 en earenstlich doano straewe rueijch to senne, en june eajne Sache wieda to stale, en met june eajne Henj to oabeide, so aus wie junt befoole,
12 soo daut jie aunstendich laewe fer daen dee enne Welt sent, en daut junt daut aun nusscht faelt.
13 Nu, Breeda, wie wele nich ha daut jie sele onnwissent senne waeajen daen dee enjeschlope sent, daut jie nich truare soo aus dee, dee kjeene Hopninj habe.
14 Dan wan wie jleewe daut Jesus jestorwe es, en wada oppjestone es, jrod soo woat Gott daen met am met brinje dee enn Jesus ennjeschlope sent.
15 Dan dit saj wie junt derch daem Herr sien eajnet Wuat, daut wie, dee laewe en bliewe bott daem Herr sien kome, woare opp kjeen Wajch daen feropp kome dee ennjeschlope sent.
16 Dan dee Herr selfst woat fom Himel erauf kome met en kommendearendet Wuat, met daem hechste Enjel siene Stem, en met Gott siene Trommpeet, en dee enn Christus jestorwe sent woare eascht oppstone,
17 dan woa wie, dee wie laewe en hia jeblaewe sent, met an toop enn Wolkje nehecht jejraepe woare, toop daem Herr to trafe enne Lofft, en aulso woa wie dan emma met daem Herr toop senne.
18 Doaromm treest junt unjarenaunda met dise Wead.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer