Print Page Options
Previous Prev Day Next DayNext

M’Cheyne Bible Reading Plan

The classic M'Cheyne plan--read the Old Testament, New Testament, and Psalms or Gospels every day.
Duration: 365 days
Reimer 2001 (REIMER)
Version
Error: Book name not found: Lev for the version: Reimer 2001
Psalme 9

Dee 9 Psalm

To dän haupt Muskaunt opp Mut-labben, en Psalm fonn Doft.

Ekj woa die danke, O Herr Gott, met mien gaunset Hoat; ekj woa fonn diene wundafolle Woakje fetale;

Ekj woa mie freihe, un enn die Froo senne, ekj woa dien Nome preise, O du Aulahejchsta.

Wan miene Fiend trigj jedreit sent, woare dee dol faule un ommkome fer die.

Dan du hast mien Rajcht un miene Sach bestädijcht, du sautst opp daen Troon un deetst rajcht rejchte.

Du hast dee Natsjoone jedodelt; du hast dee Beese fenijcht, en hast äa Nome utjelascht fa emma un emma.

Dee Fiend äa Felotenheit es befoadijcht fa emma, un du hast dee Grootstaede utjewartelt, un äa Jedajchtnis es feschwunje met an.

Oba dee Herr Gott es bestädijcht fa emma; Hee haft sien Troon fa Jerejcht fa emma bestädijcht.

En hee woat dee Welt enn Jerajchtijchkjeit rejchte, hee woat dee felkja rajcht rejchte.

Dee Herr Gott woat uk ne Tooflucht senne fa dän dee bedrekjt sent, ne Tooflucht wan doa Trubbel es.

10 En dee, dee dien Nome bekjane woare äa Toofetruehe enn die habe; dan, du, Herr Gott, hast dän nijch felote dee die seakje.

11 Singt Preis to däm Herr Gott dee enn Zion wont; moakt sien Doone bekaunt mank dee Natsjoone.

12 Dan Hee behelt dän dee no Bloot seakje; un fejat nijch dee Betriebte äa Schriehe.

13 Doo die äwa mie erboarme O Herr Gott; see mien Betriebtet aun, derjch dän dee mie hause, häw mie enopp fonn dee doodes Puate,

14 Soo daut ekj aul diene Preise erkjläare kaun enn dee Zions Dochta äare Puate; ekj woa mie freihe enn diene Radunk.

15 Dee Natsjoone sent enn dee Kul enenn jesunke dän see muake; äa eajna Foot es enn daut Nat jejräpe daut see festuake.

16 Dee Herr Gott haft bekaunt jemoakt, hee haft Jerejcht je-eeft; dee Beesa es jejräpe enn siene eajne Henj äare Oabeit. En Bedenkje. Selah.

17 Dee Beese sele trigj jedreit woare no de Hal, un aul dee Natsjoone dee fonn Gott fejäte.

18 Dan dee Bederftje woare niemols fejäte woare, dee Natsjoone dee Gott fejäte, woare opp emma felote senne.

19 Sto opp, O Herr Gott! Lot däm Mensch nijch dee Äwahaunt kjriehe. Lot dee Natsjoone fer die jerejcht woare.

20 O Herr Gott, doo an enjste; lot dee Natsjoone weete daut see mau Mensche sent. Selah.

Sprejchwead 23

23 Wan du die dol satst met en Harscha to äte, kjikj sorjfeltijch no waut fer die es;

un laj en Massa aun dien Hauls wan du diene Seel eajenst.

Lot die sien Scheens nich jankre, dan daut es daut Broot fonn Läajes.

Doo nich sträwe rikj to senne; hia opp met die opp dien eajnet Festentnis to felote.

Woare diene Uage opp daut fleaje? Dan sejchalich woat daut Flijchte kjriehe fa sikj selfst; daut flijcht enn dee Himmels enenn soo aus en Odla.

Doo nich däm sien Broot äte dee en beeset Uag haft, un felang nich sien scheenet;

Dan soo aus hee enn sien Hoat denkjt, soo es hee! Hee sajcht to die: Doo äte un drinkje, oba sien Hoat es nich bie die.

Daut Biet daut du jeäte hast woascht du ut kolkje un woascht diene seete Wead fejäte.

Räd nich to en Noa siene Uare, dan hee woat opp daut Fäasejchtjet fonn diene Wead traumple.

10 Doo dee oole Jrense nich wieda stale, un doo nich enn dee Weisekjinje äare Flekje waundle.

11 Dan äa Rada es majchtijch; Hee woat äare Sach met die feträde.

12 Brinj dien Hoat no Unjarejchte, un diene Uare to dee Wead fonn Wissenschoft.

13 Hool daut trajchthalpe nich trigj fonn en Kjint; dan wan du am strofe deist met ne Stang, woat hee nich stoawe.

14 Du woascht am schlone met ne Stang un woascht siene Seel rade fonn dee Hal.

15 Mien Sän, wan dien Hoat weis es, dan woat mien Hoat, soogoa mien Hoat sikj freihe.

16 Mien Ennaschtet woat sikj freihe wan diene Leppe daut Rajchtet räde.

17 Lot dien Hoat nich neidisch senne äwa dee Sinda, bliew blooss enn däm Herr Gott siene Forjcht dän Dach äwa.

18 Dan sejchalijch es doa ne Tookunft, un diene Hopninj woat nich aufjeschnäde woare.

19 Mien Sän, horjch un sien Weis, un doo dien Hoat bestädje enn dän Wajch.

20 Sie nich mank soone dee fäl supe, mank soone dee selfst to fäl Fleesch äte;

21 dan dee Supknust un dee Fielfros sent aufjeschnäde, un fäl Schlop woat eenem met Koddre kjleede.

22 Horjch no dien Foda dee die enne Welt enenn brocht; un doo diene Mutta nich feachte wan see oolt es.

23 Kjrie dee Woarheit un doo dee nijch fekjeepe; uk Weisheit un Unjarejchte un Festentnis.

24 Dee Jerajchte äa Foda woat sikj seeha freihe; un wäa Foda es to en weiset Kjint woat Freid enn sikj habe.

25 Dien Foda un diene Mutta woare froo senne; un dee die to Welt jebrocht haft woat sikj freiehe.

26 Mien Sän, jeff mie dien Hoat; un lot diene Uage opp miene Wäaj kjikje:

27 Dan ne Hua es ne deepe Kul; un ne framde Fru es en schmaula Borm.

28 Sejchalijch luat see soo aus fa Raup; un see femeat dee jefäarlijche mank Mana.

29 Wäa haft Weegaul; wäa haft Trua? Wäa haft Striet; wäa haft Jeschwieta? Wäa haft Wunnde oone Uasoak? Wäa kaun schlajcht seene?

30 Soone dee lang bie dän Wien bliewe; soone dee gone jemischte Wien to seakje.

31 Kjikj nijch opp dän Wien wan dee root es; wan dee de Kollea jeft enn daut Kuffel, wan daut jlei rauf jeit –

32 Tolatst deit daut biete so aus ne Schlang; un daut deit stachle soo aus ne jeftje Schlang.

33 Diene Uage woare framde Fruehes seene; un diene Hoat woat schlajchte Dinje räde.

34 Jo, du woascht soo senne aus dee sikj dol lajcht med enn dän See; oda dee bowe opp ne Stang lijcht,

35 un sajcht: see schluage mie oba ekj wea nijch feletst! See feheiwde mie, un doch wist ekj daut nijch. Wan ekj oppwakj, woa ekj doa toolaje, ekj woa daut wada seakje.

1 Tesaloon 2

Dan jie weete selfst, Breeda, daut onns Enngank bie junt nich emmsonst wea,

oba no daem daut wie ferhaea jelaede haude, en onns schlacht behaundelt wort enn Filipe so aus jie weete, wea wie driest enn onns Gott junt daut Evanjeelium to brinje unja fael Kaumf.

Onnse Femoninj wea nich enn Faela, uk nich enn Onnreinheit, uk nich enn Lest,

oba soo aus Gott onns weat acht daut Evanjeelium auntofetruhe, soo raed wie, nich Mensche tom jefaule, oba Gott, dee onnse Hoate unjaseakjt.

Dan wie kjeeme nich met Schmeichelwead, soo aus jie weete, uk nich met en hinjarikschje Senn enn Jiets - Gott es onns Zeig -

en sochte uk nich Ea fonn Mensche, nich fonn junt uk nich fonn aundre,

wan wie uk aus Christus siene Apostel daut haude kunnt; oba wie weare Saunftmuetich mank ju, so aus ne Mutta aeare eajne Kjinja besorcht.

Aulsoo, enn Leew junt jaeajenaewa, freid onns daut junt nich bloos daut Evanjeelium met to deele, oba uk onnse eajne Seele, wiel jie onns leef weare jeworde.

Dan, Breeda, jie behoole onns Bemeaje enn onnse Oabeit; wie oabeide Dach en Nacht daut wie nich wudde ne Laust senne opp irjentwaem, daut wie junt Gott sien Evanjeelium praedje kunne.

10 Jie sent onnse Zeij, Gott uk, woo opprechtich en heilich en oone Schult wie weare mank daen dee jleewe,

11 so aus jie weete daut wie en jieda eena fonn junt, so aus en Foda siene Kjinja,

12 femont en jetreest ha, en jezeicht ha daut jie soo laewe sulle auset sikj fer Gott jeheat, dee junt to sien Rikj en siene Harlichkjeit beroope deit.

13 En doaromm dank wie Gott uk oone Enj, daut aus jie daut Wuat fonn Gott daut jie fonn onns heade, aun neeme, neem jie daut nich aun aus en Menschewuat, oba so auset enn Werklichkjeit es, en Waut fonn Gott daut uk oabeit enn junt dee jleewe.

14 Dan jie, Breeda, worde Nofolja fonn Gott siene Jemeente dee enn Judaea enn Christus Jesus sent, wiel jie ha fonn june eajne Laundeslied daut naemlijet jelaede aus jane uk fonne Jude;

15 dee beides, daem Herr doot muake, uk dee Profeete, en juage onns rut, en jefaule Gott nich, en sent jaejen aulamaun fientlich,

16 en omm aeare Sindemot opptofelle, waeade see onns to dee Heide to raede daut dee sikj bekjeare kjenne. Dan dee Rach es opp an jekome bottem Enj.

17 Wie oba, Breeda, weare en kortet Stoot fonn junt jenome, kjarpalich, nich emm Hoat, weare so fael iewrija met en grootet Felange junt to seene.

18 Doaromm wull wie no ju kome, - ekj, Paul - beides eemol, en uk tom tweedemol, oba de Soton haft onns fehindat.

19 Dan waut es onnse Hopninj, oda Freid, oda Earekroon? Sent jie nich wan dee Herr Jesus kome woat?

20 Dan jie sent onnse Ea en Freid.

Reimer 2001 (REIMER)

Copyright © 2001 by Elmer Reimer