M’Cheyne Bible Reading Plan
Dee 17 Psalm
En Jebaed fonn Doft.
1 O Herr Gott, hea Jerajchtijchkjeit; horjch no mien Schriehe daut ekj oone Schmeijchel Leppe brinj.
2 Lot mien Jerejcht rut kome fonn dien Doasenne; diene Uage seene opprajchtijch.
3 Du woascht mien Hoat utproowe, du woascht mie enne Nacht beseakje, du woascht mie utproowe, oba du woascht nuscht finje; miene Jedanke gone nijch wieda aus mien Mul
4 Waut dee Mensche äare Oabeit aunbelanjt, ekj sie fonn dee Jewaultje äa Stijch bewoat derjch daut Wuat ut diene Leppe.
5 Miene Staupe sent enn dien Stijch jebläwe soo daut miene Feet nijch wajch jejleppt sent.
6 Ekj ha die aunjeroopt, wiels du woascht mie auntwuate, O Gott; beaj dien Ua dol en hea miene Wead.
7 Brinj diene wundascheene Leeftolijchkjeit fäa, O dän äa Rada dee enn die fetruhe, derjch diene rajchte Haunt aun dän dee die wadastone.
8 Bewoa mie soo aus dee Kjikja, dee Dochta fonn dien Uag; festäakj mie unja daut Schaute fonn diene Flijchte,
9 fonn dee Beese äa Jesejcht dee mie bestreepte, miene Fiend dee runnt omm mie sent jäajen miene Seel.
10 Dee sent biejelajcht enn äa eajnet Fat; dee räde stollt met äa Mul:
11 Dee ha onns nu ommrinjt met äare Staupe; dee, dee opp mie kjikje, mie botte Ead dol to schmiete,
12 soo aus en Leiw dee iewrijch es äwa sien Raup, en soo aus en junja Leiw dee enn festoakne Grufte luat.
13 O Herr Gott, sto opp, go fer am en beaj am dol! Rad miene Seel fonn dee Beese met dien Schweat,
14 fonn Mana derjch diene Haunt, O Herr Gott, fonn Mana dän äa Poat enn dise Welt es, dän äa Buk du felle deist met dien Schats, en deist am befrädje met Säns, dee äa Hab en Goot to äare Bäbes lote woare.
15 Waut mie daut aunbelanjt, ekj woa dien Jesejcht seene enn Jerajchtijchkjeit; wan ekj oppwakje woa, woa ekj tofräd senne enn diene Änlijchkjeit.
28 Dee Beese ranne wajch wan doa uk kjeena hinjaraun es; oba dee Jerajchte sent soo brow aus en Leiw.
2 Wiels doa fäl Äwaträde es enn en Launt, sent doa fäl Harsche; oba daut woat bewoat wan doa en Maun es dee goodet Festaunt haft, dee weet waut Rajcht es.
3 En oama Maun dee de Schwacke bedrekjt es soo aus en groota Räajen dee kjeen Äte hinjalat.
4 Soone dee daut Jesats felote, doone dee Beese preise; oba soone dee daut Jesats hoole, doone met an sträwe.
5 Beese Mane festone nich Jerejcht; oba soone dee däm Herr Gott seakje festone aules.
6 Bäta es dee Oama dee enn siene Opprejchtijchkjeit waundelt aus dee Fedreide fonn twee Wäaj.
7 Soona dee daut Jesats helt es en weisa Sän; oba soone dee en Komrod es to en Fielfros es ne Schaund to sien Foda.
8 Wäa sien Hab en Goot femeat derjch groote Entrast, deit daut toop saumle fa däm dee en Jaumahoat haft fa dee Schwacke.
9 Wäaemma sien Ua wajch dreit fonn daut Jesats to heare, soogoa sien Jebäd es en Äakjel.
10 Wäaemma dee Opprajchte feleide deit enn en beese Wajch enenn woat enn siene eajne Kul enenn faule, un dee oone Schult sent woare Goodet oawe.
11 En rikja Maun es kluak enn sien eajnet Aunseene, oba dee Schwacka dee oppmoakjsom es woat däem utforsche.
12 Wan dee Jerajchte sikj freihe, es dee Harlijchkjeit groot; oba wan dee Beese feropp sent, woat no en Maun jesocht woare.
13 Wäa siene Sinde festakjt woat niemols Goodet erfoare; oba wäa dee bekjant en felat woat Metliet habe.
14 O woo froo dee es dee Gott eegol ferjchte deit! Oba waä sien Hoat hoat moakt felt enn Beeset enenn.
15 En beesa Harscha es en brellenda Leiw un en dolla Boa äwa schwacke Mensche.
16 En Harscha dee nich Festentnis haft deit bedrekje toolaje; oba wäa onnopprejchtjet Jewennst hausst woat lenga läwe.
17 Irjent wäa dee bedrekjt es met daut Bloot fonn ne Seel saul wajch ranne no dee Kul; let am nich soonem opphoole.
18 Wäa opprajchtijch waundelt saul jerat woare; oba wäa fedreit es enn siene twee Wäaj saul fuats faule.
19 Wäa sien Launt be'akat woat jenuach Broot habe; oba wäa Nutslooset nojeit woat fäl Oamoot habe.
20 En trua Maun woat fäl säajen habe; oba wäa haustijch wel rikj senne woat nijch aunerseene woare aus oone Schult.
21 Daut es nich goot Persoon aun to seene; dan en Mensch woat sindje fa en Biet Broot.
22 En Mensch met en beeset Uag jajcht Hab un Goot hinjaraun; oba hee weet nich daut am Oamoot befaule woat.
23 Wäa en Maun dodle deit fingt nohäa Jnod; meeha aus dee, dee met de Tung schmeijchle deit.
24 Wäa sien Foda oda siene Mutta beroowe deit, un sajcht: "Daut es nich en Äwaträde" – woat en Komrod senne to soonem dee Fenijchte deit.
25 Ne stolte Seel bringt Striet fäa; oba wäa enn däm Herr fetrut woat em groote tofräd senne.
26 Wäa enn sien eajnet Hoat fetrut es en Noa; oba wäa enn Weisheit waundelt saul jerat woare.
27 Wäa to dee Oame jeft woatet aun nuscht fäle; oba wäa siene Uage too helt woat fäl Fluche habe.
28 Wan dee Beese äwahaunt näme, festakjt en Mensch sikj; oba wan dee feschwinje, dan femeare dee Jerajchte.
2 Nu bed wie junt, Breeda, derch daem Herr Jesus Christ sien Kome, en daut wie woare met am fesaumelt woare,
2 Daut jie nich haustich enn jun Senn jescheddat woare, oda festimmelt, nich derch en Jeist, oda derch ne Raed, oda derch en Breef aus wan dee fonn onns kjeem, daut daem Herr sien Dach aul hia es.
3 Lot junt nich fonn irjent waem, en opp kjeen Wajch feleide, wiel doa mott eascht en Auffaul kome, en dee Jestasloosa Sindemensch jeoppenboat woat, dee Saen de Fedoawness,
4 Dee sikj jaeajen aules stalt, en sikj hecha stalt aus aules daut Gott heet, oda daut heilich jenant es, soo daut hee enn Gott sien Tempel set, en jeft faea daut hee en Gott es.
5 Ha jie nich behoole daut ekj junt daut saed aus ekj bie junt wea?
6 En nu weet jie waut trig helt daut hee enn siene Tiet jeoppenboat woat.
7 Dan daut Jestasloosichkjeits Jeheemnes deit aul oabeide; oba dee, dee nu trig helt, woat trighoole bott hee woat rut jenome woare.
8 Dan woat dee Jestasloosa jeoppenboat woare, daem de Herr Jesus fenichte woat derch daem Jeist ut sien Mul, en to nusscht brinje woat derch daut Glauns fonn siene Oppenboarunk.
9 Dee Jestsloosa woat kome no daem Soton sien wirkje, met Krauft en Teakjens, en Laeajeswunnda
10 En met aulet Fefeare de Onnjerachtichkjeit enn daen dee feloare gone, wiel see dee Leew fa dee Woarheit nich aun neeme daut see sulle jerat woare.
11 Doaromm schekjt Gott an en jewaultja Ennfluss fonn Ertum daut see dee Laeajes jleewe woare,
12 Soo daut dee aula jerecht woare dee de Woarheit nich jleewde, oba fejneaje haude enn Onnjerachtichkjeit.
13 Oba wie motte eegol Gott dankboa senne fa junt, Breeda, daen de Herr leef haft, wiel Gott junt fonn Aunfank erwaelt haft fa Seelichkjeit derch Heilichkjeit em Jeist en Gloowe enne Woarheit.
14 Doato haft hee junt uk beroope derch onns Evanjeelium, daut jie onns Herr Jesus Christus siene Harlichkjeit kunne kjriehe.
15 Soo dan, Breeda, stot faust! en hoolt daut waut jie jeleat ha, entwaeda derch Wuat, oda en Breef fonn onns.
16 En hee selfst, onns Herr Jesus Christus, en Gott onns Foda, dee onns leef haft, en haft onns eewja Troost jejaeft, en gooda Hopninj derch dee Jnod,
17 Mucht june Hoate treeste, en junt bestaedje enn aulet goodet Woakj en Wuat.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer