M’Cheyne Bible Reading Plan

เทศกาลเป่าแตร

29 วันแรกของเดือนเจ็ด เจ้าจงจัดให้มีประชุมอันบริสุทธิ์ อย่าลงแรงทำงาน ให้ถือเป็นวันที่เจ้าเป่าแตร ² เจ้าจงถวายสัตว์ที่เผาเป็นของถวายซึ่งจะส่งกลิ่นหอมเป็นที่พอใจสำหรับพระผู้เป็นเจ้า อันได้แก่ โคหนุ่ม 1 ตัว แกะตัวผู้ 1 ตัว ลูกแกะตัวผู้ปราศจากตำหนิอายุ 1 ปี 7 ตัว ³ จงถวายแป้งสาลีชั้นเยี่ยมสามส่วนสิบเอฟาห์ผสมน้ำมันเป็นเครื่องธัญญบูชาด้วยกันกับโคหนุ่มแต่ละตัว และหนึ่งส่วนห้าถวายด้วยกันกับแกะตัวผู้ ⁴ และหนึ่งส่วนสิบด้วยกันกับลูกแกะแต่ละตัว ⁵ จงถวายแพะตัวผู้เป็นเครื่องสักการะเพื่อลบล้างบาป เพื่อทำพิธีชดใช้บาปสำหรับพวกเจ้า ⁶ จงถวายสิ่งเหล่านี้ นอกเหนือจากสัตว์ที่เผาเป็นของถวายประจำทุกเดือนและทุกวัน พร้อมกับเครื่องธัญญบูชา และเครื่องดื่มบูชาตามกฎเกณฑ์ของถวาย เป็นของถวายด้วยไฟจะส่งกลิ่นหอมเป็นที่พอใจสำหรับพระผู้เป็นเจ้า

วันชดใช้บาป

⁷ วันที่สิบเดือนเจ็ด เจ้าจงจัดให้มีประชุมอันบริสุทธิ์ และให้งดอาหาร และงดการทำงาน ⁸ เจ้าจงถวายสัตว์ที่เผาเป็นของถวายแด่พระผู้เป็นเจ้า ให้ส่งกลิ่นหอมเป็นที่พอใจ อันได้แก่ โคหนุ่ม 1 ตัว แกะตัวผู้ 1 ตัว ลูกแกะตัวผู้อายุ 1 ปี 7 ตัว ทุกตัวปราศจากตำหนิ ⁹ และแป้งสาลีชั้นเยี่ยมผสมน้ำมันเป็นเครื่องธัญญบูชา ปริมาณสามส่วนสิบเอฟาห์สำหรับโคหนุ่ม หนึ่งส่วนห้าสำหรับแกะตัวผู้ 1 ตัว ¹⁰ หนึ่งส่วนสิบสำหรับลูกแกะแต่ละตัว ¹¹ และแพะตัวผู้ 1 ตัวเป็นเครื่องสักการะเพื่อลบล้างบาป นอกเหนือจากเครื่องสักการะเพื่อลบล้างบาปในพิธีชดใช้บาป และสัตว์ที่เผาเป็นของถวายกับเครื่องธัญญบูชาและเครื่องดื่มบูชาที่ถวายเป็นประจำ

เทศกาลอยู่เพิง

¹² วันที่สิบห้าเดือนเจ็ด เจ้าจงจัดให้มีประชุมอันบริสุทธิ์ อย่าลงแรงทำงาน และจงฉลองเทศกาลแด่พระผู้เป็นเจ้าเป็นเวลา 7 วัน ¹³ จงถวายสัตว์ที่เผาเป็นของถวาย ของถวายด้วยไฟซึ่งส่งกลิ่นหอมเป็นที่พอใจสำหรับพระผู้เป็นเจ้า อันได้แก่ โคหนุ่ม 13 ตัว แกะตัวผู้ 2 ตัว ลูกแกะตัวผู้อายุ 1 ปี 14 ตัว ทุกตัวปราศจากตำหนิ ¹⁴ และแป้งสาลีชั้นเยี่ยมผสมน้ำมันเป็นเครื่องธัญญบูชา ปริมาณสามส่วนสิบเอฟาห์สำหรับโคหนุ่มแต่ละตัว หนึ่งในห้าสำหรับแกะตัวผู้แต่ละตัว ¹⁵ และหนึ่งในสิบสำหรับลูกแกะแต่ละตัว ¹⁶ และแพะตัวผู้ 1 ตัวสำหรับเครื่องสักการะเพื่อลบล้างบาป นอกเหนือจากสัตว์ที่เผาเป็นของถวายกับเครื่องธัญญบูชาและเครื่องดื่มบูชาที่ถวายเป็นประจำ

¹⁷ ในวันที่สอง จงถวายโคหนุ่ม 12 ตัว แกะตัวผู้ 2 ตัว ลูกแกะตัวผู้อายุ 1 ปี 14 ตัว ทุกตัวปราศจากตำหนิ ¹⁸ ด้วยกันกับเครื่องธัญญบูชาและเครื่องดื่มบูชาสำหรับโคตัวผู้ แกะตัวผู้ และสำหรับลูกแกะ ตามจำนวนที่ระบุไว้แล้ว ¹⁹ และแพะตัวผู้ 1 ตัวสำหรับเครื่องสักการะเพื่อลบล้างบาป นอกเหนือจากสัตว์ที่เผาเป็นของถวายกับเครื่องธัญญบูชาและเครื่องดื่มบูชาที่ถวายเป็นประจำ

²⁰ ในวันที่สาม จงถวายโคตัวผู้ 11 ตัว แกะตัวผู้ 2 ตัว ลูกแกะตัวผู้อายุ 1 ปี 14 ตัว ทุกตัวปราศจากตำหนิ ²¹ ด้วยกันกับเครื่องธัญญบูชาและเครื่องดื่มบูชาสำหรับโคตัวผู้ แกะตัวผู้ และสำหรับลูกแกะ ตามจำนวนที่ระบุไว้แล้ว ²² และแพะตัวผู้ 1 ตัวสำหรับเครื่องสักการะเพื่อลบล้างบาป นอกเหนือจากสัตว์ที่เผาเป็นของถวายกับเครื่องธัญญบูชาและเครื่องดื่มบูชาที่ถวายเป็นประจำ

²³ ในวันที่สี่ จงถวายโคตัวผู้ 10 ตัว แกะตัวผู้ 2 ตัว ลูกแกะตัวผู้อายุ 1 ปี 14 ตัว ทุกตัวปราศจากตำหนิ ²⁴ ด้วยกันกับเครื่องธัญญบูชาและเครื่องดื่มบูชาสำหรับโคตัวผู้ แกะตัวผู้ และสำหรับลูกแกะ ตามจำนวนที่ระบุไว้แล้ว ²⁵ และแพะตัวผู้ 1 ตัวสำหรับเครื่องสักการะเพื่อลบล้างบาป นอกเหนือจากสัตว์ที่เผาเป็นของถวายกับเครื่องธัญญบูชาและเครื่องดื่มบูชาที่ถวายเป็นประจำ

²⁶ ในวันที่ห้า จงถวายโคตัวผู้ 9 ตัว แกะตัวผู้ 2 ตัว ลูกแกะตัวผู้อายุ 1 ปี 14 ตัว ทุกตัวปราศจากตำหนิ ²⁷ ด้วยกันกับเครื่องธัญญบูชาและเครื่องดื่มบูชาสำหรับโคตัวผู้ แกะตัวผู้ และสำหรับลูกแกะ ตามจำนวนที่ระบุไว้แล้ว ²⁸ และแพะตัวผู้ 1 ตัวสำหรับเครื่องสักการะเพื่อลบล้างบาป นอกเหนือจากสัตว์ที่เผาเป็นของถวายกับเครื่องธัญญบูชาและเครื่องดื่มบูชาที่ถวายเป็นประจำ

²⁹ ในวันที่หก จงถวายโคตัวผู้ 8 ตัว แกะตัวผู้ 2 ตัว ลูกแกะตัวผู้อายุ 1 ปี 14 ตัว ทุกตัวปราศจากตำหนิ ³⁰ ด้วยกันกับเครื่องธัญญบูชาและเครื่องดื่มบูชาสำหรับโคตัวผู้ แกะตัวผู้ และสำหรับลูกแกะ ตามจำนวนที่ระบุไว้แล้ว ³¹ และแพะตัวผู้ 1 ตัวสำหรับเครื่องสักการะเพื่อลบล้างบาป นอกเหนือจากสัตว์ที่เผาเป็นของถวายกับเครื่องธัญญบูชาและเครื่องดื่มบูชาที่ถวายเป็นประจำ

³² ในวันที่เจ็ด จงถวายโคตัวผู้ 7 ตัว แกะตัวผู้ 2 ตัว ลูกแกะตัวผู้อายุ 1 ปี 14 ตัว ทุกตัวปราศจากตำหนิ ³³ ด้วยกันกับเครื่องธัญญบูชาและเครื่องดื่มบูชาสำหรับโคตัวผู้ แกะตัวผู้ และสำหรับลูกแกะ ตามจำนวนที่ระบุไว้แล้ว ³⁴ และแพะตัวผู้ 1 ตัวสำหรับเครื่องสักการะเพื่อลบล้างบาป นอกเหนือจากสัตว์ที่เผาเป็นของถวายกับเครื่องธัญญบูชาและเครื่องดื่มบูชาที่ถวายเป็นประจำ

³⁵ ในวันที่แปด จงจัดให้มีการประชุม อย่าลงแรงทำงาน ³⁶ และจงถวายสัตว์ที่ใช้เผาเป็นของถวาย ซึ่งถวายด้วยไฟจะส่งกลิ่นหอมเป็นที่พอใจสำหรับพระผู้เป็นเจ้า อันได้แก่โคตัวผู้ 1 ตัว แกะตัวผู้ 1 ตัว ลูกแกะตัวผู้อายุ 1 ปี 7 ตัว ทุกตัวปราศจากตำหนิ ³⁷ เครื่องธัญญบูชา และเครื่องดื่มบูชาสำหรับโคตัวผู้ แกะตัวผู้ และลูกแกะตัวผู้ตามจำนวนที่ระบุไว้แล้ว ³⁸ และแพะตัวผู้ 1 ตัวสำหรับเครื่องสักการะเพื่อลบล้างบาป นอกเหนือจากสัตว์ที่เผาเป็นของถวายกับเครื่องธัญญบูชาและเครื่องดื่มบูชาที่ถวายเป็นประจำ

³⁹ นอกเหนือจากสิ่งที่เจ้าถวายเนื่องมาจากคำสาบานหรือจากความสมัครใจ เจ้าจงถวายสัตว์ที่ใช้เผาเป็นของถวาย เครื่องธัญญบูชา เครื่องดื่มบูชา และของถวายเพื่อสามัคคีธรรมแด่พระผู้เป็นเจ้าในเทศกาลที่กำหนดไว้’”

⁴⁰ โมเสสได้บอกชาวอิสราเอลทุกประการ ตามที่พระผู้เป็นเจ้าบัญชาท่านไว้

ภาค 3

บทที่ 73-89

ความยุติธรรมของพระเจ้า

เพลงสดุดีของอาสาฟ

บาบิโลนถล่มลง

21 คำพยากรณ์เกี่ยวกับถิ่นทุรกันดารของทะเล

⁶ พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับข้าพเจ้าดังนี้

⁸ ทหารยามเห็นแล้วก็ส่งเสียงร้องว่า

¹¹ คำพยากรณ์เกี่ยวกับดูมาห์

¹³ คำพยากรณ์เกี่ยวกับอาระเบีย

¹⁶ พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับข้าพเจ้าดังนี้ว่า “ภายใน 1 ปี ตามที่ผู้รับจ้างจะนับเวลา บารมีทั้งสิ้นของเคดาร์จะหมดลง ¹⁷ บรรดานายธนูผู้กล้าหาญของพงศ์พันธุ์เคดาร์ที่รอดชีวิตจะมีเพียงไม่กี่คน เพราะพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของอิสราเอลได้กล่าวดังนั้น”

ความพินาศของผู้สอนจอมปลอม

2 แต่ในอดีต มีพวกผู้เผยคำกล่าวจอมปลอมในหมู่ชน เช่นเดียวกับที่จะมีผู้สอนจอมปลอมในกลุ่มพวกท่าน เขาเหล่านั้นจะแอบเสี้ยมสอนลัทธิที่นำความพินาศมา จนถึงกับปฏิเสธพระผู้เป็นเจ้าผู้สูงสุดที่ได้ไถ่พวกเขาไว้ การทำเช่นนี้จะทำให้เขาพินาศอย่างรวดเร็ว ² มีหลายคนจะกระทำตามราคะตัณหาของพวกเขา และจะทำให้หนทางแห่งความจริงถูกดูหมิ่นดูแคลน ³ เพราะความโลภ พวกเขาจึงเอาเปรียบท่านด้วยการอ้างถึงหลักคำสอนที่ผิด การกล่าวโทษสำหรับพวกเขาก็มีมานานแล้ว และพวกเขาจะต้องพินาศ

⁴ ถ้าพระเจ้ามิได้ยกเว้นเหล่าทูตสวรรค์เมื่อกระทำบาป แต่ส่งพวกเขาไปยังนรก แล้วล่ามโซ่ไว้ในความมืดเพื่อรอวันพิพากษา ⁵ ถ้าพระองค์มิได้ยกเว้นมนุษย์ในสมัยโบราณเมื่อพระองค์ปล่อยให้น้ำท่วมโลกของผู้ไร้คุณธรรม แต่คุ้มครองโนอาห์ผู้ประกาศถึงความชอบธรรมและคนอื่นอีก 7 คนด้วย ⁶ ถ้าพระองค์ได้กล่าวโทษเมืองโสโดมและเมืองโกโมราห์ให้ไหม้จนเป็นเถ้าถ่าน ซึ่งเป็นตัวอย่างอันแสดงให้เห็นว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับผู้ไร้คุณธรรม ⁷ ถ้าพระองค์ช่วยชีวิตของโลทผู้มีความชอบธรรมและมีความทุกข์จากคนชั่วที่มีราคะตัณหา ⁸ ผู้มีความชอบธรรมผู้นั้นใช้ชีวิตวันแล้ววันเล่าในหมู่คนเหล่านั้น จะได้รับความทรมานในจิตใจอันเป็นที่ชอบธรรม เมื่อได้เห็นและได้ยินเรื่องการกระทำที่ชั่วร้ายของพวกเขา ⁹ ดังนั้นพระผู้เป็นเจ้าทราบว่า จะช่วยชีวิตของคนที่เดินในทางของพระเจ้าได้อย่างไร เพื่อให้พ้นจากความลำบาก และพระองค์กักขังพวกที่ไม่มีความชอบธรรมไว้ เพื่อให้รับโทษจนถึงวันพิพากษา ¹⁰ โดยเฉพาะพวกที่ประพฤติตามความต้องการอันเป็นมลทินฝ่ายเนื้อหนัง^[a] และดูหมิ่นผู้มีอำนาจหน้าที่สูง

คนเหล่านี้บังอาจ หยิ่งยโส และไม่สะทกสะท้านในการพูดหมิ่นประมาทชาวสวรรค์ ¹¹ ขณะที่เหล่าทูตสวรรค์ผู้มีพลังและอำนาจเหนือกว่า ก็ยังมิอาจกล่าวหมิ่นประมาทชาวสวรรค์เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้า ¹² แต่คนเหล่านี้หมิ่นประมาทในเรื่องที่ตนไม่เข้าใจ เขาเป็นเสมือนสัตว์ป่าดุร้ายที่ทำตามสัญชาตญาณ เกิดมาเพื่อถูกจับฆ่า และก็จะพินาศเยี่ยงสัตว์ป่าเช่นกัน ¹³ เมื่อคนเหล่านั้นทำให้ผู้อื่นเป็นทุกข์ เขาก็จะต้องได้รับทุกข์กลับคืน เขามีมลทินด่างพร้อยติดตัว เพราะเขาหาความเพลิดเพลินให้ตนเองในเวลากลางวันอย่างหรูหรา หาความสำราญขณะที่เขาเลี้ยงฉลองอยู่กับท่าน ¹⁴ เขามั่วสุมกับพวกที่ประพฤติผิดประเวณี เขากระทำบาปอย่างไม่หยุดยั้ง ชักจูงคนใจเขว ด้วยว่าเขามีใจโลภอยู่เป็นพื้น เขาจึงตกอยู่ภายใต้คำสาปแช่งของพระเจ้า ¹⁵ เขาเหล่านั้นละทิ้งทางที่ถูกต้อง และหลงไปตามทางของบาลาอัมบุตรของเบโอร์ซึ่งรักค่าแรงแห่งความชั่ว ¹⁶ แต่ลาซึ่งเป็นสัตว์พูดภาษาคนไม่ได้ มันได้ห้ามบาลาอัมไม่ให้ทำผิด โดยที่ครั้งนั้นมันพูดเป็นเสียงคน และยับยั้งความบ้าคลั่งของผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้าคนนั้นไว้ได้

¹⁷ คนเหล่านี้เป็นเสมือนน้ำพุที่ปราศจากน้ำ และเป็นเมฆหมอกที่ถูกพายุพัดพา ความมืดมิดกำลังรอรับพวกเขาอยู่ ¹⁸ เพราะเขาพูดเรื่องไร้สาระอย่างหยิ่งยโส และใช้เนื้อหนังเป็นเครื่องชักจูงบรรดาผู้ที่เพิ่งหลุดพ้นจากชีวิตเดิม ¹⁹ พวกเขาสัญญากับคนเหล่านั้นว่าจะมีอิสระ แต่ตนเองยังเป็นทาสของความเสื่อมทราม เพราะคนที่พ่ายแพ้แก่สิ่งใดย่อมเป็นทาสของสิ่งนั้น ²⁰ ถ้าเขาได้หลุดพ้นจากมลทินของโลกด้วยการรู้จักพระเยซูคริสต์ องค์พระผู้เป็นเจ้าและผู้ช่วยให้รอดพ้นของเราแล้ว แต่กลับไปติดกับดักอีกจนพ่ายแพ้ ในบั้นปลายเขาย่อมเสื่อมทรามยิ่งกว่าตอนต้น ²¹ หากว่าพวกเขาไม่รู้ทางไปสู่ความชอบธรรม ก็จะดีกว่ารู้แล้วหันหลังให้กับพระบัญญัติอันบริสุทธิ์ซึ่งเขาเคยยอมรับ ²² เขาก็เป็นจริงตามสุภาษิตที่ว่า “สุนัขกลับไปกินสิ่งที่มันสำรอกออกมา”^[b] และ “สุกรที่ถูกทำความสะอาดแล้วกลับไปลุยลงในเลนอีก”