Chronological
Pag-ampo alang sa Tabang sa Dios
(Salmo 57:7-11; 60:5-12)
108 O Dios, nagasalig gayod ako kanimo.
Awitan ko ikaw ug mga pagdayeg sa tibuok kong kasingkasing.
2 Momata ako samtang nagabanagbanag pa,
ug andamon ko ang akong mga instrumento nga may mga kuwerdas sa pagdayeg kanimo.
3 Ginoo, dayegon ko ikaw taliwala sa kanasoran.
Awitan ko ikaw taliwala sa mga katawhan.
4 Kay ang imong gugma ug pagkamatinumanon dili gayod masukod;
mas taas pa kini sa kalangitan.
5 Ipakita, O Dios, ang imong pagkagamhanan diha sa kalangitan ug sa tibuok kalibotan.
6 Luwasa kami pinaagi sa imong gahom.
Tubaga ang akong pag-ampo aron maluwas kami nga imong mga hinigugma.
7 O Dios, miingon ka didto sa imong templo,
“Modaog ako. Bahin-bahinon ko ang Shekem ug ang Kapatagan sa Sucot, ug ipanghatag sa akong katawhan.
8 Akoa ang Gilead ingon man ang Manase.
Ang Efraim mao ang akong tigpanalipod[a] ug ang Juda mao ang akong tigdumala.[b]
9 Ang Moab akong sulugoon[c] ug ang Edom akong gipanag-iyahan.[d]
Mosinggit ako sa kadaogan batok sa Filistia.”
10 Kinsa ang modala kanako sa Edom
ug sa siyudad niini nga nalibotan sa mga paril?
11 Dili ba ikaw, O Dios, nga nagsalikway kanamo ug wala na mouban sa among mga sundalo?
12 Tabangi kami batok sa among mga kaaway, kay walay pulos ang tabang sa tawo.
13 Modaog kami pinaagi sa imong tabang, O Dios, kay laglagon mo ang among mga kaaway.
Ang Mulo sa Tawong Anaa sa Kalisod
109 O Dios, nga akong ginadayeg, tubaga ang akong pagtawag kanimo.
2 Kay gibutang-butangan ako sa daotan ug limbongang mga tawo.
Nagasulti silag bakak mahitungod kanako.
3 Kanunay daotan ang ilang gipanulti batok kanako,
ug nasuko sila kanako bisan walay hinungdan.
4 Bisan nakighigala ako kanila, nakiggira sila kanako;
apan giampo ko gihapon sila.
5 Gibalosan nila akog daotan sa maayong gihimo ko kanila,
ug gibalosan nilag kasuko ang akong pagpakighigala kanila.
6 Miingon sila,[e] “Mangita kita ug daotang tawo nga mosumbong kaniya sa hukmanan.
7 Hinaut nga inighusay mogawas nga siyay sad-an.
Ug hinaut nga ang iyang pag-ampo isipon nga sala!
8 Hinaut nga dili magdugay ang iyang kinabuhi
ug ihatag na lang ngadto sa uban ang iyang katungdanan.
9 Hinaut nga mamatay na siya aron mailo ang iyang mga kabataan ug mabiyuda ang iyang asawa.
10 Hinaut nga maglatagaw na lang ang iyang mga kabataan ug magpakilimos,
ug hinaut nga abugon[f] sila gikan sa ilang gubang pinuy-anan.
11 Hinaut nga imbargohon sa iyang nautangan ang tanan niyang kabtangan,
ug hinaut nga kuhaon sa mga dumuduong ang iyang hinagoan.
12 Ug kon mamatay na siya,
hinaut nga walay malooy kaniya ug sa iyang nailo nga mga kabataan.
13 Hinaut nga mangamatay ang iyang mga kaliwat
aron malimtan na sila sa mosunod nga mga henerasyon.
14-15 Hinaut nga dili pasayloon ug dili kalimtan sa Ginoo ang sala sa iyang mga ginikanan ug mga katigulangan;
ug hinaut nga malimtan na sila sa kalibotan.
16 Kay wala gayod siyay kalooy;
gilisod-lisod hinuon niya ug gipamatay ang mga kabos, mga timawa, ug ang mga nawad-an ug paglaom.
17 Gikalipay niya ang pagtunglo sa uban—hinaut nga sa iya kini mahitabo.
Nagdumili siya sa paghatag sa iyang panalangin sa uban—hinaut nga wala usay mopanalangin kaniya.
18 Kabahin na sa iyang kinabuhi ang pagpanunglo;
daw mao na kini ang iyang kinaon,
ug midulot na kini hangtod sa iyang kabukogan.
19 Hinaut magpabilin kaniya ang tunglo. Mahisama kini sa bisti nga ginasul-ob ug bakos nga kanunay ginabakos.”
20 Ginoo, hinaut pa nga mao kana ang imong isilot sa mga nagabutang-butang ug nagasulti ug daotan mahitungod kanako.
21 Apan tabangi ako, Ginoong Dios, aron ikaw mapasidunggan.
Luwasa ako tungod sa imong kaayo ug gugma.
22 Kay kabos ako ug timawa, ug nasakit gayod ako.
23 Hinay-hinay nang nagkawala ang akong kinabuhi
sama sa landong nga mahanaw panahon sa kagabhion.
Daw sama ako sa dulon nga gipapha.
24 Wala nay kusog ang akong tuhod sa pagpinuasa.
Labihan na ako kaniwang.
25 Nahimo akong talamayon sa akong mga kaaway.
Magpanglingo sila kon ila akong makita.
26 Tabangi ako, Ginoo, nga akong Dios;
luwasa ako sumala sa imong gugma.
27 Unya mahibaloan sa akong mga kaaway nga ikaw, Ginoo, ang nagluwas kanako.
28 Gitunglo nila ako, apan ikaw mopanalangin kanako.
Maulawan sila kon sulongon nila ako,
apan ako nga imong sulugoon maglipay.
29 Sama nga ang lawas naputos sa bisti,
hinaut nga mapuno sa kaulaw ang mga tawong nagbutang-butang kanako.
30 Pasalamatan ko gayod ang Ginoo;
dayegon ko siya atubangan sa daghang katawhan.
31 Kay ginalabanan niya ang mga tawong kabos aron maluwas sa mga nagahukom kanila sa kamatayon.
Ang Ginoo ug ang Pinili Niyang Hari
110 Miingon ang Ginoo sa akong agalon nga hari,[g]
“Lingkod dinhi dapit sa akong tuo, hangtod mapailalom ko kanimo ang imong mga kaaway.”
2 Gikan sa Zion,[h] palapdon sa Ginoo ang imong gingharian, Mahal nga Hari,
ug magahari ka sa imong mga kaaway.
3 Sa adlaw nga makig-away ka sa imong mga kaaway,
kinabubut-on nga motabang kanimo ang imong katawhan.
Ang mga pamatan-on moadto kanimo sa balaang mga bungtod nga daw tun-og sa kabuntagon.
4 Nanumpa ang Ginoo, ug dili gayod mausab ang iyang hunahuna, nga ikaw pari sa walay kataposan sama sa pagkapari ni Melkizedek.
5 Ang Ginoo nagauban kanimo;
laglagon niya ang mga hari sa panahon nga ipakita niya ang iyang kasuko.
6 Silotan niya ang kanasoran ug daghan ang iyang pamatyon.
Laglagon niya ang mga nagadumala sa tibuok kalibotan.
7 Mahal nga Hari, moinom ka[i] sa sapa nga anaa sa daplin sa dalan,
busa mobalik ang imong kusog ug magmadaogon ka.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.