Chronological
Pag-ampo alang sa Pagpanalipod ug Paggiya sa Ginoo
25 1-2 Ginoo nga akong Dios, kanimo ako nagaampo ug nagasalig.
Ayaw intawon itugot nga pildihon ako sa akong mga kaaway,
aron dili ako maulawan.
3 Ang tanan nga nagasalig kanimo dili maulawan,
apan kadtong nagaluib kanimo maulawan.
4 Tudloi ako, Ginoo, sa imong mga pamaagi.
5 Tudloi ako sa pagkinabuhi subay sa imong kamatuoran,
kay ikaw ang Dios nga akong manluluwas.
Nagasalig ako kanimo sa kanunay.
6 Hinumdomi, Ginoo, ang imong kalooy ug gugma nga imong gipakita sukad pa kaniadto.
7 Ayaw na hinumdomi ang mga sala nga akong nahimo sa batan-on pa ako.
Sumala sa imong gugma hinumdomi ako, Ginoo,
aron mapakita mo ang imong kaayo.
8 Maayo ug matarong ka, Ginoo,
busa ginatudloan mo ang mga makasasala sa pamaagi sa pagkinabuhi.
9 Gigiyahan mo ang mga mapainubsanon sa pagbuhat sa matarong.
Gitudloan mo sila sa imong pamaagi.
10 Sa tanan mong ginahimo, ginapadayag mo ang imong pagkamahigugmaon ug pagkamatinud-anon ngadto sa mga nagatuman sa imong kasabotan ug kasugoan.
11 Bisan daghan ang akong mga sala, Ginoo, pasayloa ako,
tungod ug alang sa imong kadungganan.
12 Ang mga nagatahod kanimo, Ginoo, giyahan mo sa dalan nga angay nilang agian.
13 Magkinabuhi sila nga mauswagon
ug ang ilang mga kaliwat padayon nga magpuyo sa yuta[a] sa Israel.
14 Suod ka, Ginoo, sa mga nagatahod kanimo.
Ginapahinumdoman mo sila sa imong kasabotan.
15 Ginoo, kanunay akong nagadangop kanimo,
kay ikaw ang nagaluwas kanako gikan sa katalagman.[b]
16 Patalinghogi ako ug kaloy-i,
kay nagainusara ako ug dinaog-daog.
17 Misamot pa gayod ang akong mga kalisdanan;
luwasa ako sa akong mga kabalaka.
18 Tan-awa ang akong mga pag-antos,
ug pasayloa ang tanan kong mga sala.
19 Tan-awa kon unsa kadaghan ang akong mga kaaway
ug kon unsa kadako ang ilang pagdumot kanako.
20 Tipigi ang akong kinabuhi ug luwasa ako!
Ayaw ako pakaulawi, kay kanimo ako nagadangop.
21 Nagakinabuhi ako nga maligdong ug matarong,
busa hinaut nga panalipdan mo ako kay nagasalig ako kanimo.
22 Luwasa, O Dios, ang mga Israelinhon sa tanan nilang mga kalisdanan.
Ang Gamhanang Tingog sa Ginoo
29 Dayega ninyo ang Ginoo,
kamo nga mga anak sa gamhanang Dios.[a]
Dayega ninyo ang iyang gahom ug kusog.
2 Dayega ninyo ang iyang pagkagamhanan.
Simbaha ninyo siya sa dihang ipadayag niya ang iyang balaang presensya.
3 Nagadahunog ang tingog sa Ginoo, ang gamhanang Dios,
ug madunggan kini diha sa kadagatan.
4 Ang iyang tingog gamhanan ug halangdon.
5 Makabali kini sa mga kahoyng sedro sa Lebanon.
6 Tay-ogon sa Ginoo ang mga bukid sa Lebanon ug ang bukid sa Hermon,[b]
ug mahisama kini sa nati nga baka nga nagalukso-lukso.
7 Ang tingog sa Ginoo makapakilat ug
8 makapatay-og sa kamingawan,
bisan pa ang kamingawan sa Kadesh.
9 Ang tingog sa Ginoo makapaanak sa mananap nga usa[c]
ug makapataktak sa mga dahon sa kahoy.
Ug sa iyang templo nagasinggit ang tanan, “Gamhanan ang Dios!”
10 Ang Ginoo ang nagamando sa mga baha.
Nagamando siya ingon nga hari sa walay kataposan.
11 Gilig-on sa Ginoo ang iyang katawhan
ug gihatagan ug maayong kahimtang.
Ang Awit sa Pagdayeg
33 Kamong mga nagkinabuhing matarong,
pagmaya kamo tungod sa gihimo sa Ginoo kaninyo!
Angay gayod ninyo siya nga dayegon!
2 Dayega ninyo ang Ginoo inubanan sa tugtog sa harpa.
Tukari ninyo ang Ginoo ginamit ang uban pang mga instrumento nga may mga kuwerdas.
3 Awiti ninyo siya ug bag-ong awit;
gamita ang inyong kahanas sa pagtukar ug panghugyaw kamo sa kalipay.
4 Kay ang pulong sa Ginoo tinuod,
ug kasaligan ang tanan niyang gihimo.
5 Gihigugma sa Ginoo ang katarong ug hustisya.[a]
Makita sa tibuok kalibotan ang iyang gugma.
6 Pinaagi sa pulong sa Ginoo, nahimo ang kalangitan:
ang adlaw, ang bulan, ug ang mga bitoon.
7 Gitigom niya ang tubig sa dagat nga daw gisulod kini sa usa ka dakong pundohanan.
8 Ang tanang mga tawo sa kalibotan angay nga motahod sa Ginoo.
9 Kay sa pagsulti niya, nabuhat ang kalibotan.
Nagmando siya ug nahimo ang tanan.
10 Babagan sa Ginoo ang mga plano sa mga nasod.
Dili niya itugot nga magmalampuson ang ilang mga katuyoan.
11 Apan ang iyang mga plano magpadayon sa walay kataposan;
ang iyang mga katuyoan magpabilin hangtod sa kahangtoran.
12 Bulahan ang nasod nga ang ilang Dios mao ang Ginoo.
Bulahan ang katawhan nga gipili sa Ginoo nga mahimong iya.
13 Gikan sa langit, nagadungaw ang Ginoo,
ug makita niya ang tanang mga tawo.
14 Gikan sa iyang gipuy-an ginatan-aw niya ang tanang nagapuyo sa kalibotan.
15 Siya ang naghatag sa hunahuna sa tanang mga tawo,
ug nahibaloan niya ang tanan nilang ginahimo.
16 Ang usa ka hari dili magmadaogon sa gira tungod lang sa kadaghan sa iyang mga sundalo.
Ang usa ka sundalo dili makalingkawas sa gira tungod lang sa iyang pagkakusgan.
17 Ang mga kabayo dili kasigurohan nga makapadaog sa gira.
Ang ilang pagkakusgan dili makaluwas.
18 Nagabantay ang Ginoo sa mga nagatahod kaniya,
ug sa mga nagasalig sa iyang gugma.
19 Siya ang nagaluwas kanila gikan sa kamatayon ug nagatipig sa ilang mga kinabuhi sa panahon sa tinggutom.
20 Nagalaom kita sa Ginoo.
Siya ang motabang ug manalipod kanato.[b]
21 Nagalipay kita tungod kaniya kay nagasalig kita kaniya nga balaang Dios.[c]
22 Ginoo, hinaut nga ang imong gugma magpabilin kanamo kay nagasalig kami kanimo.
Ang Pagkadaotan sa Tawo ug ang Kaayo sa Dios
36 Kini nga mensahe akong gisulat sa dihang namalandong ako mahitungod sa pagkamakasasala sa daotang tawo:[a]
Ang daotan nga tawo walay kahadlok sa Dios.
2 Tungod kay taas ang iyang pagtan-aw sa iyang kaugalingon,
dili niya makita ang iyang kadaotan aron kasilagan unta kini.
3 Daotan ug bakak ang iyang mga gipanulti.
Dili na siya mobuhat sa husto ug maayo.
4 Bisan nagahigda siya nagaplano siya ug daotan.
Mihunong siya sa paghimo ug maayo,
ug wala niya isalikway ang daotan.
5 Ang imong gugma ug pagkamatinumanon, Ginoo, dili masukod;
mas taas pa kini sa kalangitan.
6 Ang imong pagkamatarong lig-on sama sa tag-as nga mga bukid.
Ang imong paghukom dili matugkad sama sa kinahiladman sa dagat.
Giatiman mo, Ginoo, ang mga tawo ug mga mananap.
7 Kabililhon sa imong gugma, O Dios.
Gipanalipdan mo ang mga tawo sama sa pagpanalipod sa langgam sa iyang mga piso ilalom sa iyang mga pako.
8 Nabuhong sila sa kaabunda sa pagkaon diha sa imong balay;
gipainom mo sila sa imong lamiang tubig.
9 Kay ikaw ang tinubdan sa kinabuhi.
Gilamdagan mo kami, ug nahayagan ang among hunahuna.
10 Padayona ang imong paghigugma sa mga nagaila kanimo,
ug ang imong kaayo sa mga nagakinabuhi nga matarong.
11 Ayaw itugot nga pildihon ako ug abugon sa akong mga kaaway nga daotan ug garboso.
12 Tan-awa! Nalaglag na gayod ang daotang mga tawo ug dili na gayod sila makabangon.
Ang Pagsulti sa Sala sa Tawo nga Nagaantos
39 Miingon ako sa akong kaugalingon,
“Bantayan ko gayod ang akong mga lihok,
ug likayan ko nga makasala pinaagi sa akong sinultihan.
Pugngan ko gayod ang akong baba samtang anaa sa akong duol ang daotang mga tawo.”
2 Busa nagpakahilom lang ako; wala gayod ako mosulti.
Apan wala kini makatabang kanako,
kay misamot pa hinuon ang kasakit nga akong gibati.
3 Nabalaka gayod ako pag-ayo.
Ug sa pagsige ko ug hunahuna misamot pa gayod hinuon ang akong kabalaka.
Busa miingon ako,
4 “Ginoo, pahimangnoi ako nga adunay kataposan ang akong kinabuhi ug inihap na ang akong mga adlaw.
Pahimangnoi ako nga lumalabay lang ang akong kinabuhi.”
5 Pagkamubo sa kinabuhi nga gihatag mo kanako.
Bale-wala lang kini sa imong panan-aw.
Sa pagkatinuod, ang kinabuhi sa tawo sama sa hangin nga molabay lang,
6 o sama sa anino nga mawala.
Nagkapuliki ang tawo sa mga buluhaton nga walay kapuslanan.
Nagatigom siyag bahandi apan wala siya masayod kon kinsay makapahimulos niini kon mamatay na siya.
7 Karon, Ginoo, wala na akoy laing saligan pa.
Ang akong pagsalig anaa lamang kanimo.
8 Luwasa ako sa tanan kong mga sala,
ug ayaw itugot nga biay-biayon ako sa mga buang-buang.
9 Magpakahilom na lang ako; dili ako moreklamo kay imo kining pagbuot.
10 Ayaw na ako siloti.
Mora na akog mamatay sa imong pagpaantos kanako.
11 Gibadlong mo ang tawo pinaagi sa pagsilot kaniya sa iyang mga sala.
Ug sama sa gagmayng mananap nga gapangutkot, inanay mong gihurot ang mga butang nga mahinungdanon alang kaniya.
Tinuod gayod nga ang kinabuhi sa tawo lumalabay lang sama sa hangin.
12 Tubaga ang akong pag-ampo, Ginoo;
pamatia ang akong pagpangayo ug tabang.
Ayaw pagpakabungol sa akong paghilak.
Kay usa lang ako ka dumuduong,
usa ka estranghero nga molabay ra sama sa tanan kong mga katigulangan.
13 Ayaw na kasuko kanako,
aron magmalipayon usab ako sa dili pa ako mamatay.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.