Chronological
Pag-ampo nga may Pagsalig
131 O Ginoo, dili ako garboso ug mapahitas-on.
Wala ako mangandoy sa dagko ug pinasahi nga mga butang nga dili ko masarangan.
2 Sa pagkatinuod, kontento na ako ug malinawon,
sama kakontento ug kamalinawon sa usa ka bata kon kauban niya ang iyang inahan.
3 Mga taga-Israel, salig kamo sa Ginoo karon ug hangtod sa kahangtoran.
Pagpasalamat sa Dios
138 Magpasalamat ako kanimo, Ginoo, sa tibuok kong kasingkasing.
Mag-awit ako ug mga pagdayeg kanimo atubangan sa mga dios.[a]
2 Moyukbo ako nga mag-atubang sa imong templo ug modayeg kanimo tungod sa imong gugma ug pagkamatinumanon.
Kay gipakita mo nga ikaw ug ang imong pulong labaw sa tanang mga butang.
3 Sa dihang nanawag ako kanimo, gitubag mo ako;
gilig-on mo ako pinaagi sa imong kusog.
4 Modayeg kanimo, Ginoo, ang tanang hari sa tibuok kalibotan,
kay nadungog nila ang imong mga pulong.
5 Moawit sila mahitungod sa imong gihimo,
kay dako ang imong gahom.
6 Bisan halangdon ka kaayo, Ginoo, may kahangawa ka sa mga mapainubsanon.
Ug bisan anaa ikaw sa halayo, nahibaloan mo ang tanan nga gihimo sa mga mapahitas-on.
7 Bisan anaa ako taliwala sa kasamok ug kalisod,
ginatipigan mo ang akong kinabuhi.
Ginasilotan mo ang masuk-anon kong mga kaaway,
ug ginaluwas mo ako pinaagi sa imong gahom.
8 Tumanon mo, Ginoo, ang imong mga saad kanako.
Ang imong gugma walay kataposan.
Ayaw pasagdi ang imong mga binuhat.
Ang Hingpit nga Kahibalo ug Pag-atiman sa Dios
139 Ginoo, gisusi mo ako ug nakaila ka kanako.
2 Nahibalo ka kon kanus-a ako molingkod o motindog.
Bisan anaa ikaw sa halayo nasayod ka sa tanan kong ginahunahuna.
3 Ginabantayan mo ako sa akong paglakaw ug pagpahulay.
Nahibalo ka sa tanan kong ginahimo.
4 Ginoo, bisan wala pa ako makasulti, nahibaloan mo nang daan ang akong isulti.
5 Anaa ka sa akong palibot,
ug gipanalipdan mo ako sa imong gahom.
6 Ang imong kaalam labihan gayod ka katingalahan alang kanako;
dili ko kini matugkad.
7 Asa man ako moadto aron makaikyas sa imong Espiritu?[b]
Makatago ba ako sa imong presensya?
8 Kon mosaka ako sa langit, atua ka;
kon moadto ako sa dapit sa mga patay, atua ka usab.
9 Kon molupad ako paingon sa sidlakan o mopuyo sa kinalayoan nga dapit sa kasadpan,
10 atua ka gihapon didto sa pag-agak ug pagtabang kanako.
11 Kon hangyoon ko ang kangitngit sa pagtabon kanako,
ug ang kahayag nga naglibot kanako nga mahimong gabii,
12 apan bisan ang kangitngit dili ngitngit alang kanimo,
ug ang gabii sama ra kahayag sa adlaw.
Kay ang kangitngit ug ang kahayag managsama ra alang kanimo.
13 Nakaila ka kanako kay ikaw ang naghimo kanako.
Ikaw ang nagaumol kanako didto sa tagoangkan sa akong inahan.
14 Gidayeg ko ikaw kay katingalahan gayod ang pagkahimo mo kanako.
Katingalahan ang imong mga buhat, ug nasayod gayod ako niini.
15 Nakita mo ang akong mga bukog sa dihang gihimo ako sa tago sulod sa tagoangkan sa akong inahan.[c]
16 Nakita mo na ako sa wala pa ako maporma.
Ang gitagal nga mga adlaw sa akong kinabuhi nahisulat na sa imong libro, bisan wala pa kini magsugod.
17 O Dios, dili ko matugkad ang imong hunahuna;[d]
labihan kini kadaghan.
18 Kon ihapon ko kini, daghan pa kini kay sa balas.
Sa akong pagmata ang akong hunahuna anaa gihapon kanimo.[e]
19 O Dios, hinaut nga pamatyon mo ang mga tawong daotan!
Hinaut nga magpalayo kanako ang mga tawong motapos sa kinabuhi sa uban.
20 Nagasulti sila ug daotan batok kanimo.
Gipanamastamasan nila ang imong ngalan.
21 Ginoo, gikasilagan ko ang mga nasilag kanimo.
Gikapungtan ko ang nakigbatok kanimo.
22 Labihan gayod ang akong kapungot kanila;
giisip ko silang akong mga kaaway.
23 Susiha ako, O Dios, aron mahibaloan mo kon unsay anaa sa akong kasingkasing.
Sulayi ako, aron mahibaloan mo kon unsay anaa sa akong hunahuna.
24 Tan-awa kon may nahimo ba akong daotan,
ug agaka ako sa dalan nga angay kong agian hangtod sa kahangtoran.
Pag-ampo alang sa Tabang sa Dios
143 Ginoo, pamatia ang akong pag-ampo;
pamatia ang akong pagpakilooy.
Tungod kay matarong ka ug matinumanon, tubaga ako.
2 Ayawg hukmi kining imong alagad,
kay walay bisan usa nga matarong sa imong atubangan.
3 Gilutos ako pag-ayo sa akong mga kaaway.
Gipildi nila ako ug gibutang sa mangitngit nga dapit;
sama niadtong mga tawong dugay nang nangamatay.
4 Busa nawad-an na ako ug paglaom ug napuno sa kahadlok ang akong kasingkasing.
5 Nahinumdoman ko ang gihimo mo kaniadto;
gipamalandongan ko ang tanan mong gibuhat.
6 Gibayaw ko ang akong mga kamot kanimo sa akong pag-ampo;
giuhaw ako kanimo nga daw sa namalang yuta nga giuhaw sa tubig.
7 Tubaga dayon ako, Ginoo.
Nawad-an na ako ug paglaom.
Ayaw ako pasagdi, kay tingalig mamatay ako.
8 Kada buntag, ipahinumdom kanako ang imong gugma,
kay nagasalig ako kanimo.
Ipakita kanako ang dalan nga angay kong agian,
kay nagaampo ako diha kanimo.
9 Luwasa ako sa akong mga kaaway, Ginoo,
kay kanimo ako nagapangayo ug panalipod.
10 Tudloi ako sa pagsunod sa imong kabubut-on,
kay ikaw ang akong Dios.
Hinaut pa nga ang imong maayong Espiritu moagak kanako sa kahimtang nga layo sa katalagman.
11 Luwasa ako, Ginoo, aron mapasidunggan ka.
Tungod kay ikaw matarong, luwasa ako sa kalisod.
12 Tungod sa imong gugma kanako, pamatya ang akong mga kaaway,
kay ako imong alagad.
Pasalamat sa Hari ngadto sa Dios Tungod sa Kadaogan
144 Dalaygon ang Ginoo nga akong salipdanan nga bato.
Gibansay niya ako sa pagpakiggira.
2 Siya ang akong mahigugmaong Dios ug lig-ong tagoanan.
Siya ang akong dalangpanan ug manluluwas.
Siya ang akong taming, busa iya akong ginapanalipdan.
Gipailalom niya kanako ang mga nasod.[a]
3 Ginoo, unsa ba gayod ang tawo nga gikabalak-an mo man pag-ayo?
Tawo man lang siya, nganong maghunahuna ka man kaniya?
4 Sama man lang siya sa hangin,
ug ang iyang mga adlaw lumalabay lang sama sa anino.
5 Ginoo, ablihi ang langit ug kanaog.
Hikapa ang mga bukid aron moaso kini.
6 Pagpadala ug kilat aron magkatibulaag ang akong mga kaaway, ug laglaga sila.
7 Gikan sa langit, kab-ota ako ug luwasa gikan sa kamot sa akong mga kaaway nga taga-laing dapit, kansang gahom sama sa makusog nga bul-og sa tubig.
8 Kini sila mga bakakon ug limbongan bisan sa ilang pagpanumpa.
9 Awitan ko ikaw, O Dios, ug bag-ong awit nga dinuyogan sa harpa.
10 Ikaw ang nagahatag ug kadaogan sa mga hari ug nagluwas kang David nga imong alagad gikan sa kamatayon.
11 Luwasa ako gikan sa gahom sa mga kaaway nga langyaw, nga mga bakakon ug limbongan bisan sa ilang pagpanumpa.
12 Hinaut pa nga ang among mga batan-ong anak nga lalaki, mahisama sa mga tanom nga motubo nga tag-as ug lig-on,
ug ang among mga anak nga babaye, mahisama sa matahom nga mga haligi sa palasyo.
13 Hinaut pa nga mapuno ang among mga bodega sa tanang matang sa abot.
Hinaut pa nga mosanay ug linibo ang among mga karnero sa kaumahan,
14 ug ang among mga baka manganak ug daghan.[b]
Hinaut pa nga dili na kami sulongon sa mga kaaway ug dili na kami bihagon.[c]
Ug hinaut pa nga wala nay paghilak sa kalisang ug kasubo sa among kadalanan.
15 Bulahan ang mga tawo nga nakasinati niining maong mga panalangin.
Bulahan ang mga tawo nga ang ilang Dios mao ang Ginoo.
Awit sa Pagdayeg
145 Dayegon ko ikaw, akong Dios ug Hari.
Dayegon ko ikaw sa walay kataposan.
2 Adlaw-adlaw dayegon ko ikaw,
ug himuon ko kana sa walay kataposan.
3 Gamhanan ka, Ginoo, ug takos gayong dayegon.
Ang imong pagkagamhanan dili gayod matugkad.
4 Isugilon sa matag henerasyon ngadto sa sunod nila nga henerasyon ang imong gamhanang mga buhat.
5 Pamalandongan ko ang imong pagkahalangdon, pagkagamhanan, ug ang imong katingalahang mga buhat.
6 Ipanugilon sa mga tawo ang gahom sa imong katingalahang mga buhat,
ug imantala ko usab ang imong pagkagamhanan.
7 Ipanugilon nila ang pagkabantog sa imong dakong kaayo,
ug moawit sila mahitungod sa imong pagkamatarong.
8 Ginoo, maloloy-on ka ug manggihunahunaon;
mahigugmaon ka ug dili daling masuko.
9 Ginoo, maayo ka ngadto sa tanan;
manggihunahunaon ka sa tanan mong binuhat.
10 Pasalamatan ka, Ginoo, sa tanan mong binuhat;
dayegon ka sa imong matinud-anong katawhan.
11 Maghisgot sila bahin sa imong paghari ug sa imong dakong gahom,
12 aron mahibaloan sa tanang katawhan ang imong gamhanang mga buhat ug ang pagkagamhanan sa imong paghari.
13 Ang imong paghari walay kataposan.
Matinumanon ka gayod, Ginoo, sa imong mga saad,
ug ang imong pagkamahigugmaon makita sa tanan mong binuhatan.
14 Gitabangan mo ang tanan nga anaa sa kalisod
ug gipalig-on ang tanang mga maluya.
15 Ang tanang buhing binuhat nagasalig kanimo,
ug gihatagan mo sila sa ilang pagkaon sa panahon nga gikinahanglan nila kini.
16 Mahinatagon ka ug gitagbaw mo sila.
17 Matarong ka, Ginoo, sa tanan mong binuhatan,
ug mahigugmaon ka sa tanan mong binuhat.
18 Haduol ka, Ginoo, sa tanan nga matinud-anon nga nagatawag kanimo.
19 Ginahatag mo ang ginapangandoy sa mga nagatahod kanimo;
ginapatalinghogan mo ang ilang pagpanawag,
ug ginaluwas mo sila.
20 Ginabantayan mo ang tanang nagahigugma kanimo,
apan ang tanang daotan imong laglagon.
21 Dayegon ko ikaw, Ginoo.
Ang tanang binuhat modayeg kanimo sa walay kataposan.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.