Book of Common Prayer
Sa(A) Punong Mang-aawit: ayon sa Ang Kalapati sa Malayong mga Puno ng Roble. Miktam ni David, nang hulihin siya ng mga Filisteo sa Gat.
56 Maawa ka sa akin, O Diyos ko, sapagkat niyuyurakan ako ng mga tao;
buong araw na pag-aaway, inaapi niya ako,
2 sa buong araw ay niyuyurakan ako ng mga kaaway,
sapagkat marami ang may kapalaluang sa akin ay lumalaban.
3 Kapag natatakot ako,
aking inilalagak ang tiwala ko sa iyo.
4 Sa Diyos na pinupuri ko ang salita,
sa Diyos ay inilagay ko ang aking tiwala,
ang laman sa akin ay ano ang magagawa?
5 Buong araw ay sinisikap nilang saktan ang aking kalagayan;
lahat ng kanilang mga pag-iisip ay laban sa aking ikasasama.
6 Sila'y nagsama-sama, sila'y nagsisipagkubli,
binabantayan nila ang aking mga hakbang,
gaya ng kanilang pag-aabang sa aking buhay.
7 Kaya't gantihan mo sila sa kanilang kasamaan;
sa galit ay ilugmok mo, O Diyos, ang mga bayan!
8 Iyong ibinilang ang aking mga paglalakbay,
ilagay mo ang aking mga luha sa botelya mo!
Wala ba sila sa aklat mo?
9 Kung magkagayo'y tatalikod ang aking mga kaaway
sa araw na ako'y tumawag.
Ito'y nalalaman ko, sapagkat ang Diyos ay kakampi ko.
10 Sa Diyos, na ang mga salita ay aking pinupuri,
sa Panginoon, na ang mga salita ay aking pinupuri,
11 sa Diyos ay walang takot na nagtitiwala ako.
Anong magagawa sa akin ng tao?
12 Ang iyong mga panata ay sa akin, O Diyos,
ako'y mag-aalay ng mga handog ng pasasalamat sa iyo.
13 Sapagkat iniligtas mo sa kamatayan ang aking kaluluwa,
at sa pagkahulog ang aking mga paa,
upang ako'y makalakad sa harapan ng Diyos
sa liwanag ng buhay.
Sa(B) Punong Mang-aawit: ayon sa Huwag Wawasakin. Miktam ni David, nang siya ay tumakas kay Saul sa kuweba.
57 Maawa ka sa akin, O Diyos, sa akin ay maawa ka,
sapagkat nanganganlong sa iyo ang aking kaluluwa,
sa lilim ng iyong mga pakpak ay manganganlong ako,
hanggang sa makaraan ang mga pagkawasak na ito.
2 Sa Diyos na Kataas-taasan ako'y dumaraing,
sa Diyos na nagsasagawa ng lahat na mga bagay sa akin.
3 Siya'y magsusugo mula sa langit at ako'y ililigtas
ilalagay niya sa kahihiyan ang sa akin ay yumuyurak, (Selah)
Susuguin ng Diyos ang kanyang pag-ibig na tapat at ang kanyang katapatan!
4 Ang aking kaluluwa ay nasa gitna ng mga leon,
ako'y nahihiga sa gitna ng mga taong bumubuga ng apoy,
sa mga anak ng tao na ang mga ngipin ay sibat at mga pana,
at matalas na mga tabak ang kanilang dila.
5 Mabunyi ka, O Diyos, sa itaas ng mga langit, ikaw naging dakila!
Ang iyong kaluwalhatian nawa'y mapasa buong lupa!
6 Naglagay sila ng silo para sa aking mga hakbang;
ang aking kaluluwa ay nakayuko.
Sila'y gumawa ng isang hukay sa aking daan,
ngunit sila mismo ang doon ay nabuwal. (Selah)
7 Ang aking puso ay tapat, O Diyos,
ang aking puso ay tapat!
Ako'y aawit, oo, ako'y aawit ng mga papuri!
8 Gumising ka, aking kaluwalhatian!
Gumising ka, O lira at alpa!
Gigisingin ko ang bukang-liwayway!
9 Ako'y magpapasalamat sa iyo, O Panginoon, sa gitna ng mga bayan.
Ako'y aawit sa iyo ng mga papuri sa gitna ng mga bansa.
10 Sapagkat ang iyong tapat na pag-ibig ay dakila hanggang sa mga langit,
ang iyong katapatan hanggang sa mga ulap.
11 O Diyos, sa itaas ng kalangitan, ikaw ay maging dakila!
Ang iyong kaluwalhatian nawa'y mapasa buong lupa!
Sa Punong Mang-aawit: ayon sa Huwag Wasakin. Miktam ni David.
58 Tunay bang kayo'y nagsasalita nang matuwid, kayong mga diyos?
Matuwid ba kayong humahatol, O kayong mga anak ng tao?
2 Hindi, sa inyong mga puso ay nagsisigawa kayo ng kamalian;
sa lupa ang karahasan ng inyong mga kamay ay inyong tinitimbang.
3 Ang masama ay naliligaw mula sa bahay-bata,
silang nagsasalita ng mga kasinungalingan ay naliligaw mula sa pagkapanganak.
4 Sila'y may kamandag na gaya ng kamandag ng ahas,
gaya ng binging ahas na nagtatakip ng kanyang pandinig,
5 kaya't hindi nito naririnig ang tinig ng mga engkantador,
ni ang tusong manggagayuma.
6 O Diyos, basagin mo ang mga ngipin sa kanilang mga bibig;
tanggalin mo ang mga pangil ng mga batang leon, O Panginoon!
7 Parang tubig na papalayong umaagos ay maglaho nawa sila,
kapag iniumang na niya ang kanyang mga palaso, maging gaya nawa sila ng mga pirasong naputol.
8 Maging gaya nawa ng kuhol na natutunaw habang nagpapatuloy,
gaya ng wala sa panahong panganganak na hindi nakakita ng araw kailanman.
9 Bago makaramdam ang inyong mga palayok sa init ng dawag,
kanyang kukunin ang mga iyon ng ipu-ipo ang sariwa at gayundin ang nagniningas.
10 Magagalak ang matuwid kapag nakita niya ang paghihiganti;
kanyang huhugasan ang kanyang mga paa ng dugo ng masama.
11 Sasabihin ng mga tao, “Tiyak na sa matuwid ay may gantimpala,
tiyak na may Diyos na humahatol sa lupa.”
Sa Punong Mang-aawit. Awit ni David.
64 Pakinggan mo ang tinig ko, O Diyos, sa aking karaingan;
ingatan mo ang buhay ko sa pagkatakot sa kaaway.
2 Ikubli mo ako sa mga lihim na pakana ng masasama,
sa panggugulo ng mga gumagawa ng kasamaan,
3 na naghahasa ng kanilang mga dila na parang espada,
na nag-aakma ng masasakit na salita gaya ng mga pana,
4 upang patagong panain nila ang walang sala;
bigla nilang pinapana siya at sila'y hindi matatakot.
5 Sila'y nagpapakatatag sa kanilang masamang layunin;
ang paglalagay ng bitag ay pinag-uusapan nila nang lihim,
sinasabi, “Sinong makakakita sa atin?”
6 Sila'y kumakatha ng mga kasamaan.
“Kami'y handa sa isang pakanang pinag-isipang mabuti.”
Sapagkat ang panloob na isipan at puso ng tao ay malalim!
7 Ngunit itutudla ng Diyos ang kanyang palaso sa kanila,
sila'y masusugatang bigla.
8 Upang siya'y kanilang maibuwal, ang kanilang sariling dila ay laban sa kanila;
at mapapailing lahat ng makakakita sa kanila.
9 At lahat ng mga tao ay matatakot;
kanilang ipahahayag ang ginawa ng Diyos,
at bubulayin ang kanyang ginawa.
10 Ang taong matuwid ay magagalak sa Panginoon,
at sa kanya ay manganganlong,
at ang lahat ng matuwid sa puso ay luluwalhati!
Sa Punong Mang-aawit. Salmo ni David. Isang Awit.
65 Magkakaroon ng katahimikan sa harapan mo
at papuri sa Zion, O Diyos;
at sa iyo'y isasagawa ang mga panata,
2 O ikaw na dumirinig ng panalangin!
Sa iyo'y lalapit ang lahat ng laman.
3 Mga kasamaan ay nananaig laban sa akin,
tungkol sa aming mga kasalanan, ito ay pinapatawad mo.
4 Mapalad ang tao na iyong pinipili at pinalalapit
upang manirahan sa iyong mga bulwagan!
Kami ay masisiyahan sa kabutihan ng iyong bahay,
ng iyong templong banal!
5 Sa pamamagitan ng mga gawaing kakilakilabot, sa katuwiran kami'y iyong sinasagot,
O Diyos ng aming kaligtasan;
ikaw na siyang tiwala ng lahat ng mga hangganan ng lupa,
at ng mga dagat na pinakamalayo.
6 Sa pamamagitan ng iyong lakas ay itinayo ang kabundukan,
palibhasa'y nabibigkisan ng kapangyarihan.
7 Ikaw ang nagpapatigil ng ugong ng mga karagatan,
ng ugong ng kanilang mga alon,
at ng pagkakaingay ng mga bayan.
8 Anupa't sila na naninirahan sa pinakamalayong hangganan ng lupa ay natatakot sa iyong mga tanda;
ang mga paglabas ng umaga at gabi ay pinasisigaw mo sa tuwa.
9 Ang lupa'y iyong dinadalaw at dinidiligan,
iyong pinayayamang mainam;
ang ilog ng Diyos ay punô ng tubig;
ang kanilang butil ay inihahanda mo,
sapagkat sa gayon inihanda mo ang lupa.
10 Dinidilig mo nang sagana ang mga tudling nito,
iyong pinapantay ang kanyang mga pilapil,
at pinalalambot ng ambon,
at pinagpapala ang paglago nito.
11 Pinuputungan mo ang taon ng iyong kasaganaan,
ang mga bakas ng iyong karwahe ay tumutulo ng katabaan.
12 Ang mga pastulan sa ilang ay umaapaw,
ang mga burol ay nabibigkisan ng kagalakan,
13 ang mga pastulan ay nabibihisan ng mga kawan;
ang mga libis ay natatakpan ng butil,
sila'y sumisigaw sa kagalakan, oo sila ay umaawit.
40 At sumagot ang Panginoon kay Job at sinabi:
2 “Ang mapaghanap ng kamalian ay makikipagtalo ba sa Makapangyarihan sa lahat?
Siyang nakikipagtalo sa Diyos, ay sagutin niya ito.”
3 Nang magkagayo'y sumagot si Job sa Panginoon, at nagsabi,
4 “Narito, ako'y walang kabuluhan; anong isasagot ko sa iyo?
Aking inilalagay ang aking kamay sa bibig ko,
5 minsan ay nagsalita ako, at hindi ako tutugon;
makalawa, at hindi na ako magpapatuloy.”
6 Nang magkagayo'y sumagot ang Panginoon kay Job mula sa ipu-ipo:
7 “Tulad sa isang lalaki'y magbigkis ka ng iyong baywang;
tatanungin kita, at sa akin ay iyong ipaalam.
8 Pati ba ako'y ilalagay mo sa kamalian?
Upang ikaw ay ariing ganap, ako ba'y iyong hahatulan?
9 Mayroon ka bang kamay na tulad sa Diyos?
Makakapagpakulog ka ba ng tinig na gaya niya?
10 “Maggayak ka ngayon ng karilagan at karangalan,
magbihis ka ng kaluwalhatian at karingalan.
11 Ang pag-uumapaw ng iyong galit ay ibuhos mong lahat,
tunghayan mo ang bawat palalo, at siya'y gawin mong hamak.
12 Masdan mo ang bawat mayabang, at pababain mo siya;
at yapakan mo ang masama sa kinatatayuan nila.
13 Silang lahat sa alabok ay sama-samang itago mo;
talian mo ang kanilang mukha sa lihim na dako.
14 Kung magkagayo'y kikilalanin ko sa iyo,
na mabibigyan ka ng tagumpay ng kanang kamay mo.
15 “Masdan mo, ang Behemot[a]
na aking ginawa kung paanong ika'y aking ginawa;
siya'y kumakain ng damo na gaya ng baka.
16 Masdan mo, ang lakas niya'y nasa kanyang mga balakang,
at ang kapangyarihan niya'y nasa kalamnan ng kanyang tiyan.
17 Pinapatigas niya ang kanyang buntot na sedro ang katulad,
ang mga litid ng kanyang mga hita ay magkakalapat.
18 Mga tubong tanso ang mga buto niya,
parang mga baretang bakal ang kanyang mga paa.
19 “Sa mga gawa ng Diyos ang pangunahin ay siya;
tanging ang lumalang sa kanya, ang makapaglalapit ng kanyang espada!
20 Sapagkat ang nagbibigay sa kanya ng pagkain ay ang mga bundok
na doo'y naglalaro ang lahat ng maiilap na hayop.
21 Sa lilim ng punong lotus siya'y nahihimlay,
sa puwang ng mga tambo, at sa mga latian.
22 Ang mga puno ng lotus, siya'y lumililim;
ang mga sangang batis sa kanya'y nakapaligid.
23 Narito, hindi siya natatakot kung ang ilog man ay nagngangalit;
siya'y tiwasay bagaman rumagasa ang Jordan sa kanyang bibig.
24 Mayroon bang makakakuha sa kanya sa pamamagitan ng kanyang mga mata,
o matutuhog ang kanyang ilong ng isang silo?
Naghiwalay sina Pablo at Bernabe
36 Makaraan ang ilang araw, sinabi ni Pablo kay Bernabe, “Balikan natin at dalawin ang mga kapatid sa bawat bayang pinangaralan natin ng salita ng Panginoon, at tingnan natin kung ano ang kalagayan nila.”
37 Nais ni Bernabe na kanilang isama si Juan, na tinatawag na Marcos.
38 Ngunit(A) minabuti ni Pablo na huwag isama ang humiwalay sa kanila mula sa Pamfilia at hindi sumama sa kanila sa gawain.
39 At nagkaroon ng mainitang pagtatalo, anupa't sila'y naghiwalay, at isinama ni Bernabe si Marcos, at naglayag patungong Cyprus.
40 Ngunit pinili ni Pablo si Silas, at sila'y umalis na ipinagtagubilin ng mga kapatid sa biyaya ng Panginoon.
41 Siya'y dumaan sa Siria at Cilicia at pinalakas ang mga iglesya.
Sumama si Timoteo kina Pablo at Silas
16 Nakarating si Pablo[a] sa Derbe at sa Listra. Naroon ang isang alagad na ang pangalan ay Timoteo, na anak ng isang babaing Judio na mananampalataya, ngunit Griyego ang kanyang ama.
2 Maganda ang patotoo tungkol sa kanya ng mga kapatid sa Listra at Iconio.
3 Nais ni Pablo na sumama sa kanya si Timoteo; at nang kanyang kunin siya ay kanyang tinuli dahil sa mga Judio na nasa mga lugar na iyon sapagkat nalalaman ng lahat na ang kanyang ama ay isang Griyego.
4 At sa kanilang paglalakbay sa mga bayan-bayan, kanilang dinadala sa kanila ang mga utos na napagpasiyahan ng mga apostol at ng matatanda sa Jerusalem.
5 Kaya't ang mga iglesya ay lumakas sa pananampalataya at nadagdagan ang kanilang bilang araw-araw.
55 Ang Paskuwa nga ng mga Judio ay malapit na, at maraming umahon tungo sa Jerusalem mula sa lupaing iyon bago magpaskuwa, upang linisin ang kanilang mga sarili.
56 Hinahanap nila si Jesus, at sinasabi sa isa't isa habang nakatayo sila sa templo, “Ano sa palagay ninyo? Hindi kaya siya pupunta sa pista?”
57 Ang mga punong pari at ang mga Fariseo ay nag-utos na sinumang nakakaalam ng kinaroroonan ni Jesus[a] ay dapat ipagbigay-alam sa kanila upang siya'y kanilang madakip.
Pinahiran ng Pabango si Jesus sa Betania(A)
12 Anim na araw bago magpaskuwa ay pumunta si Jesus sa Betania, na kinaroroonan ni Lazaro, na muling binuhay ni Jesus mula sa mga patay.
2 Siya'y ipinaghanda nila roon ng isang hapunan. Si Marta ay naglilingkod, at si Lazaro ay isa sa nakaupo[b] sa may hapag-kainan na kasalo niya.
3 Si(B) Maria ay kumuha ng isang libra[c] ng mamahaling pabango mula sa purong nardo at pinahiran ang mga paa ni Jesus, at pinunasan ang mga paa nito ng kanyang mga buhok. At ang bahay ay napuno ng amoy ng pabango.
4 Subalit si Judas Iscariote, isa sa kanyang mga alagad na magkakanulo sa kanya, ay nagsabi,
5 “Bakit hindi ipinagbili ang pabangong ito ng tatlong daang denario,[d] at ibinigay sa mga dukha?”
6 Ngunit ito'y sinabi niya, hindi dahil nagmamalasakit siya sa mga dukha, kundi sapagkat siya'y isang magnanakaw. At palibhasa'y nasa kanya ang supot ay kinukuha niya ang inilalagay doon.
7 Kaya't sinabi ni Jesus, “Hayaan ninyo siya. Inilaan niya ito sa araw ng paglilibing sa akin.
8 Sapagkat(C) ang mga dukha ay laging nasa inyo; ngunit ako'y hindi laging nasa inyo.”
Ang Biblia Copyright © Philippine Bible Society 2001