Revised Common Lectionary (Complementary)

Dee 116 Psalm

¹ Ekj ha däm Herr Gott leef wiels Hee miene Stem un Jebäd jeheat haft.

² Wiels Hee sien Ua dol jebeajcht haft no mie, woa ekj uk aunroope enn miene Doag.

³ Dee Doodes Strenj ha mie ommrinjt, un dee Weedoag fonn dän Doot funge mie; ekj finj Älend un Trua.

⁴ Dan woa ekj däm Herr Gott sien Nome aunroope; O Herr Gott, ekj pracha die, rad miene Seel!

⁵ Dee Herr Gott es jnädijch enn Jerejcht; Jo, onns Gott es erboarment.

⁶ Dee Herr Gott bewoat dee eefache; ekj wea läajch, oba Hee rad mie.

⁷ Komm trigj no diene Ru, O miene Seel; dan dee Herr Gott haft die jesäajent.

⁸ Dan Du hast miene Seel jerat fonn dän Doot, miene Uage fonn Trone, un mien Foot fonn Stolpre.

⁹ Ekj woa waundle fer däm Herr Gott sien Jesejcht enn daut Launt fonn dee Läwendje.

3 Miene Breeda, dee measchte fonn junt sulle nich feseakje Leara to senne, wiel jie weete daut dee ne jratre Feauntwuatunk habe.

² Enn fael Waeaj doo wie aule stolpre. Wan irjent waea nich enn siene Wead stolpat, dee es en follkomne Maun, en kaun sien gaunse Kjarpa beharsche.

³ Wan wie dee Pead en Toom em Mul laje soo daut see onns jehorche motte, dan kje wie aea gaunse Lief lenkje.

⁴ Kjikj no dee groote Schaep, dee soo groot sent, en fonn stoakje Wind jedraewe woare, doch woare dee jelenkjt met en kjleenet Rooda wuaemma dee Steamaun daut han lenkje wel.

⁵ Soo es uk dee Tung en kjleenet Jliet, en doch pucht dee sikj met groote Dinj. See waut fonn groote Woolt en kjleenet Fia aunstekjt.

⁶ En dee Tung es en Fia, en Welt fonn Onnjerajchtichkjeit. Soo es dee Tung mank onnse Jlieda, daut dee de gaunse Kjarpa feonnreinicht, en daut Laewe aunstekjt, en woat fonne Hal aunjestekjt.

⁷ Dan fonn Natua, beides Beeste en Faeajel, en krupende Kjraete, en Wotatiere sent jetomt, en woare tom jemoakt derch Menschenatua.

⁸ Oba dee Tung kaun kjeen Mensch tom moake. Daut es en onnjetomdet Beeset Dinkj, foll doodes Jeft.

⁹ Wie saeajne Gott daem Foda doamet, en fluche Mensche doamet dee no Gott sien Bilt jeschaufe sent.

¹⁰ Ut daut naemlijet Mul kjemt beides Saeajen en Fluche. Soont es nich pausent, miene Breeda.

¹¹ Jeft ne Sprinj beides seetet Wota uk bettret ut daut naemiljet Loch?

¹² Miene Breeda, kaun en Fiejeboom Eeljbaeare droage, oda en Wienrank Fieje? Soo kaun uk kjeen soltjet Wota, seetet Wota jaewe.

²⁷ Jesus jinkj donn met siene Jinja no dee Darpa enn Siseraea Filipe; en hinjawaeajes forscht hee siene Jinja ut en saed to an: "Waea saje dee Mensche daut ekj sie?"

²⁸ En see saede to am: "Jehaun dee Taufa, en aundre Elia, noch aundre, eena fonn dee Profeete."

²⁹ En hee fruach an: "Oba waea saj jie daut ekj sie?" Peeta auntwuad en saed to am: "Du best dee Christus."

³⁰ Hee woarnd an daut see kjeenen fonn am saje sulle.

³¹ Donn funk hee aun an to leare daut dee Menschesaen fael wudd liede motte, en fonn dee Ellteste en Huagapriesta en Schreftjeleade feschamete woare, en dootjemoakt woare, en omm dree Doag wada oppstone wudd.

³² En hee raed doafonn gauns em Opne. Donn neem Peeta am auntsied en funk aun am to beschwichte.

³³ Oba hee dreid sikj omm en kjikjt siene Jinje aun en beschwicht Peeta, en saed: "Go hinja mie, Soton, dan du hast nich Gott siene Waeaj em Senn, oba Mensche aeare."

³⁴ En hee roopt daut Follkj en siene Jinje no sikj, en saed to an: "Wan irjentwaea mie wel nofolje, dan lot am sikj selfst aufsaje, en sien Kjriets opp sikj selfst naeme, en mie nofolje.

³⁵ Dan waea sien Laewe rade wel, woat daut feleare; oba waea sien Laewe feleare woat waeajen mie en daut Evanjeelium, woat daut rade.

³⁶ Dan waut woat en Mensch daut nutse wan hee de gaunse Welt jewennt, oba am daut wudd siene Seel koste?

³⁷ Oda waut kaun en Mensch enn Tusch jaewe fa siene Seel?

³⁸ Dan waeaemma sikj met mie en miene Wead schaeme woat enn dit eehebraeakjerischet en sintlijchet Jeschlajcht, woat dee Menschesaen sikj uk schaeme wan hee enn sien Foda siene Harlichkjeit kjemt met siene heilje Enjel."