Revised Common Lectionary (Complementary)
Dee 106 Psalm
1 Preis däm Herr Gott; jeff Dank to däm Herr Gott dan Hee es goot; dan sien Erboarme es fa emma.
2 Wäa kaun däm Herr Gott siene majchtje Woakje utdrekjenn, ooda sien Preis heare moake?
3 Jesäajent sent dee, dee Jerechte hoole; dee Jerajchtichkjeit deit to aule Tiede.
4 Denkj aun mie, Herr Gott, met daut Gonst fa dien Folkj; O beseakj mie met diene Radunk.;
5 daut Goodet to seene enn diene Utjewälde; froo to senne enn dee Freid fonn diene Nazion; to juble enn dien Oafgoot.
6 Wie un onnse Fodasch ha jesindicht; wie sent Gottloos jewast, wie deede Orrajcht.
13 see spoode sikj, see fegaute siene Woakje; see luade nich no sien Rot;
14 un dee deede opp earnst leste enne Wiltnis, en deede am proowe enn daut dreajet.
15 Un Hee jeef an äa Felange, oba schekjt Fewäsunk enn äare Seele.
16 Dee deede neide äwa Mooses un Oant sien Loaga, däm Herr Gott sien Heilja.
17 Dee Ead muak sikj op un schlukt Datan opp, un bedakjt Abiram siene Metjlieda.
18 En Fia brend mank äare Metjlieda, dee Flaum deed dee Beese opp brenne.
19 Dee muake en Kaulf enn Horeb, un deede daut jegotnet Bilt aunbäde;
20 Un see endade äare Harlichkjeit to en Bilt fonn en Oss dee Graus äte deit.
21 See fegaute Gott äa Rada dee groote Dinje deed enn Iejipte,
22 Wundasch enn daut Ham Launt; besondre Dinje bie dän Rooda See.
23 Un Hee säd daut dän sull fenicht woare; oba Sien Utjewälda Mooses haud fer Am jestone enn dän Bruch, omm sien Oaja wajch to dreihe soo daut dän nich wudd fenicht woare.
47 Rad ons, O Herr Gott onns Gott; un saumel onns toop fonn aul dee Nazione, dien Heilja Nome Dank to jäwe, die enn Pries froo to senne.
48 Jesäajent es Israel äa Herr Gott fonn Eewijchkjeit bott Eewijchkjeit, un lot aul dee Felkja sajen, Amen, Preis däm Herr Gott!
6 Wan du dee Breeda dit faeastalst, woascht du en gooda Deena senne, en woascht jenoat woare derch dee Wead fom Gloowe, en dee goode Unjarecht dee du nojefoljcht hasst.
7 Hool die wajch fonn dee gottloose en oole Fruehes Foble, eew die enn daut waut jetlich es.
8 Dan kjarpaliche Eewunk haft mau weinich Nutse; oba Gottseelichkjeit haft Nutse fa aules, en haft Fespraeakunk fa dit Laewe, uk daut waut noch kjemt.
9 Dit es en woaret Wuat, en es Weat auntonaeme.
10 Dan doafaea oabeid wie, en straewe, dan wie ha onnse Hopninj opp daem laewendje Gott jesat, dee aulamaun Heilaunt es, besondasch fa daen dee jleewe.
11 Doo dit befaele en leare.
12 Lot kjeena diene Jugend fe-achte, oba sie en Faeabilt fa aul daen dee jleewe, en diene Raed, enn dien Waundel, enne Leew, em Gloowe, en enn Reinheit.
13 Hool aun dee Schreft to laese, en to femone, en to unjarechte bott ekj kom.
14 Sie nich Nachlaesich met dee Gow, dee die jejaeft wort met profitseihe aus dee Elteste aeare Henj opp die laede.
15 Eew die sorjfeltich doaenn, en laew doabenne, soo daut dien Jewaus doabenne fonn aule Mensche to seene es.
16 Sorj fa die selfst, uk fa diene Lea, bliew doabie; dan wan du daut deist, woascht du die selfst rade, uk daen dee die heare.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer