Revised Common Lectionary (Complementary)
Dee 146 Psalm
1 Preis däm Herr Gott; preis däm Herr Gott, O miene Seel.
2 Soo lang aus ekj läw woa ekj däm Herr Gott preise; ekj woa Preis sinje to Gott soo lang aus ekj woa romm senne.
3 Doo dien Fetruehe nijch enn Helte stale, enn en Mensch sien Sän, dan doa es kjeene Radunk enn am.
4 Sien Odem woat oppheare, hee jeit trigj no dee Ead; siene Jedanke feschwinje enn dän Dach.
5 Jesäajent es dee, dee Joakopp sien Gott haft to Help; sien Fetruehe es enn däm Herr Gott, sien Gott;
6 Dee de Himmels un dee Ead jemoakt haft, dän See, un aules daut doabenne es; dee Woarheit bewoat fa emma;
7 Dee Jerejcht towäaj brinjt fa dän dee bedrekjt sent; dee Äte jeft to dee hungrije; un deit dee Jefangne frie moake;
8 Dee Herr Gott moakt dee Blinje äare Uage op; dee Herr Gott häft dän opp dee dol jeboage sent; dee Herr Gott haft dee Jerajchte leef;
9 Dee Herr Gott bewoat dee framde; Hee moakt dee Weisekjinje un Wätfruhes äare Laust leijchta; oba Hee deit dee Beese äa Wajch feschmiete.
10 Dee Herr Gott woat fa emma rejeare; O Zion, dien Gott fonn Jennerazion no Jennerazion. Preis däm Herr Gott.
2 Miene Breeda, hat daen Gloowe enn Jesus Christus, onns Harlichkjeits Herr, nich met Aunseene de Peersoon.
2 Dan wan doa en Mensch enn june Fesaumlunk enenn kjemt met en goldena Rinkj, en prachtfolle Kjleede, en uk en oama Mensch enenn kjemt enn jremlige Kjleede,
3 en jie daem enn prachtfolle Kjleede faeatrakje, en saje: "Sat die hie enne baste Staed dol", en to daem oama Mensch: "Sto doa, oda set doa unja miene Footbenkj",
4 moak jie dan nich unjascheet mank junt, en sent Rechta jeworde met beese Jedanke?
5 Horcht, miene leefste Breeda, haft Gott nich dee Oame enn dise Welt jewaelt, dee oba rikj sent em Gloowe, daut Rikj to oawe daut he daen fesproake haft dee am leef ha?
6 Oba jie ha dee Oame to Schaund jemoakt. Doone dee Rikje junt nich unjadrecke, en junt fer daut Jerecht schlape?
7 Doone dee nich daen goode Nome lastre no daem jie jenant sent?
8 Wan jie werklijch daut kjeeenichlichet Jesats no dee Schreft erfelle: "Du saust dien Noba soo leef ha aus die selfst", dan doo jie Goot.
9 Oba wan jie de Persoon aunseene, dan doo jie sindje, en woare fonn daut Jesats jestroft aus Febraeakja.
10 Dan waea daut gaunse Jesats helt, oba enn eent stollpat, es daut gaunse Jesats schuldijch jeworde.
11 Dan dee doa saed: "Du saust nich de Eehe braeakje", saed uk: "Du saust nich dootmoake". Nu wan du nich de Eehe brakjst, oba moakst waem doot, dan best du en Jesatsbraeakja.
12 Raet soo, en haundelt soo, aus soone dee derch daut Frieheits Jesats woare jerecht woare.
13 Dan daut Jerecht woat oone Erboarme senne fa daen dee kjeen Erboarme bewaese ha; en daut Erboarma es baeta aus Jerecht.
14 Waut fonn Jewenst es doa, miene Breeda, wan waea sajcht daut hee Gloowe haft, oba haft kjeene Woakje?
15 Wan en Brooda oda Sesta noaktijch es, en nich jenuach to aeta haft,
16 en waea fonn junt to an sajcht: "Go enn Fraed, sie woam en saut", oba jie an nich daut jaewe waut fa daen Kjarpa needich es, waut halpt daut?
17 Jrod soo dee Gloowe, wan dee nich Woakje haft, es Doot wiel dee auleen es.
24 Hee jinkj fonn doa wajch no dee Tierus Ommjaeajent. Doa jinkj hee enn en Hus enenn en wull nich ha daut irjent waea sull weete daut hee doa wea, oba hee kunn nich festoake bliewe;
25 oba platslich head ne Fru fonn am. Aeare Dochta haud en onnreina Jeist, en see kjeem en foll am fere Feet.
26 Dee Fru wea ne Jriechesche, en wea enn Sierean-Feniesea jebuare; en see prachad am daut hee daen beesea Jeist rut driewe wudd.
27 Oba hee saed to aea: "Lot dee Kjinje eascht saut woare, dan daut es nich goot daut Broot fonn dee Kjinje to naeme en daut no dee Hunj schmiete."
28 See auntwuad en saed: "Yo, Herr, en doch aete dee Hunj fonn dee Kjinje aeare Kjreemels."
29 En hee saed to aea; "Omm dien Wuat haulwe, go! Dee beesa Jeist es ut diene Dochta rut jegone."
30 En aus see nohus kjeem, funk see daut Kjint em Bad lige, en dee beesa Jeist wea rut jegone.
31 En wada jinkj hee ut dee Tierus Ommjaeajent rut, en kjeem derch Siedoon nom galilaeasche See, med en dee Ommjaeajent bie Dekapolis.
32 See brochte am en Maun dee Doof wea, en kaum raede kunn, en see prachada am daut hee siene Haunt opp am laje wudd.
33 Hee neem am auntsied, wajch fonn daut Follkj, en laed siene Finjasch enn siene Uare enenn, speach, en read siene Tung aun,
34 en kjikjt nehecht nom Himel, staend en saed to am: "Aefata!", daut meent, "Sie opjemoakt!"
35 Siene Uare weare opjemoakt, en platslich, waut dee Tung jebunje haud, wea loos jemoakt, en hee kunn kloa raede.
36 En hee befool an daut see kjeenem saje sulle. Oba eendoont woo fael he daut feboot, muake see daut bloos soo fael meeha bekaunt.
37 En see weare bute mote erstaunt, en saede: "Hee haft aules goot jemoakt, hee moaktet, daut sogoa dee Doowe heare, en dee Stomme raede."
Copyright © 2001 by Elmer Reimer