Revised Common Lectionary (Complementary)
Dee 135 Psalm
1 Pries däm Herr Gott! Preis däm Herr Gott sien Nome, aul jie dee däm Herr Gott deene, enn dee Fäaleew fonn onns Gott sien Hus;
3 Preis däm Herr Gott! Dan dee Herr Gott es Goot! Sinjt Preise to sien Nome, dan daut es foll Freid!
4 Dan dee Herr Gott haft Joakopp jewält fa sikj selfst – Iesrael fa sien Schats.
5 Dan ekj weet daut dee Herr Gott groot es, un onns Herr es bowe aule Jetta.
6 Aules daut dee Herr Gott welle deed to doone, haft Hee jedone enne Himmels un enne Ead, un enn dän See un dee deepe Städe.
7 Hee moakt dän Donnst nehejcht to gone fonn daut Enj fonn dee Ead; Hee moakt dän Blitz fa dän Räajen, Hee brinjt dän Wint ut sien Schats Koma;
8 Hee schluach dee Iejipte äare Easchtjebuarna, fonn Mensch bott Tiare;
9 Dee Teakjens un Wunda schekjt enn diene Med, O Iejipte, opp Farao un aul siene Deena;
10 dee groote Nazione schluach, un muak majchtje Kjeenije Doot;
11 Sihon dee Amorieta Kjeenijch; un Og dee Baschan Kjeenijch; un aul dee Kanaanieta Kjeenijchs.
12 Un Hee jeef äa Launt aus en Oafgoot, en Oafgoot to sien Folkj Iesrael.
13 O Herr Gott, dien Nome blift eewijch; O Herr Gott, dien Aunjedenkj es fonn Jennerazion to Jennerazion.
14 Dan dee Herr Gott woat sien Folkj rejchte; un Hee woat Metleet ha opp siene Deene.
15 Dee Nazione äare Jetta sent Selwa un Golt, dee Mensche äare Oabeit;
16 Dee ha Miela oba dee saje nuscht; dee ha Uage, oba dee seene nuscht;
17 dee ha Uare, oba dee kjenne nijch heare; jo, doa es kjeen Odem enn äare Miela.
18 Soone dee dee moake sent soo aus dee sent, jieda eena dee enn dän fetrühe.
19 Säajen däm Herr Gott, O Iesrael Jeschlajcht; säajen däm Herr Gott, O Oant Jeschlajcht;
20 säajen däm Herr Gott, O Leefie Jeschlajcht; jie dee jie däm Herr Gott ferjchte, säajent däm Herr Gott.
21 Jesäajent es dee Herr Gott ut Zion, dee enn Jerusalem wont, Preis däm Herr Gott!
3 En doaderch weet wie daut wie am ha kjanne leat, wan wie sien Jeboote hoole.
4 Waea doa sajcht daut hee Gott kjant, oba helt siene Jeboote nich, es en Laeajne, en de Woarheit es nich en soonem,
5 oba waea siene Jeboote helt, en daem es Gott siene Leew follkome jeworde. Doaderch weet wie daut wie enn am sent.
6 Waeaemma sajcht daut hee enn Christus es, sull soo waundle aus Christus waundeld.
7 Leefste Breeda, ekj schriew ju nich en miehet Jeboot, oba en oolet Jeboot daut jie fonn Aunfank aun ha jehaut. Daut oole Jeboot es daut Wuat daut jie jeheat habe.
8 En doch shriew ekj ju en niehet Jeboot daut woa es en ju uk en am, wiel de Diestannes feschwinkjt, en daut woare Licht shient nu aul.
9 Waeaemma sajcht daut hee em Licht es, en oba sien Brooda haust, es bet nu noch em Diestre.
10 Waeaemma sien Brooda leef haft blift em Licht en doa es kjeen oajaness en am.
11 Waea oba sien Brooda haust es em Diestre en waundelt em Diestre en weet nich wua hee hanjeit, wiel de Diestanes haft am de Uage blint jemoakt.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer