Revised Common Lectionary (Complementary)
Dee 144 Psalm
En Psalm fonn Doft.
1 Jesäajent es dee Herr Gott mien groota Steen, dee miene Henj ennleat to kjrieje, miene Finjasch fa Kjrijch;
2 mien Erboarme un miene Fastinj; mien huaga Torm un mien Rada; mien Schilt, un ekj näm Schuts enn Am; dee mien Folkj deemootje deit unja mie.
3 O Herr Gott, waut es dee Mensch daut Du am aunerkjane sust, daut Du am waut weet achte deist?
4 Dee Mensch es soo aus Nuscht; siene Tiede sent soo aus en Schauta daut febie jeit.
5 Beaj diene Himmels dol, O Herr Gott, un komm rauf; schea dee Boaj aun un dee reakjre.
6 Strol dän Blitz rut en festrei dän; schekj die Fiele rut en festimmel dän.
7 Schekj diene Haunt fonn Bowe; rad mie, rad mie fonn dee groote Wotasch, fonn dee Framda äare Haunt,
8 dän äare Miela Nustslooset jerät habe; un äare rajchte Haunt es ne rajchte Haunt fonn Läajes.
9 Ekj woa en niehet Leet to die sinje, O Gott, ekj woa Preis sinje to die opp ne Hoap fonn tean Seide.
10 Daut best Du dee Radunk jeft to Kjeenije, dee sien Deena Doft rade deit fonn daut beeset Schweat.
11 Rad mie, O rad mie fonn dee Framde äare Henj, dän äare Miela Nutslooset jerät ha; un äare rajchte Haunt es ne rajchte Haunt fonn Läajes;
12 soo daut onnse Säns wausse kjenne soo aus Plaunte dee oppwausse enn äare Jugent; un onnse Dajchte soo aus Akjsteene dee jeschnäde sent soo aus fa en Paulaust Jebied;
13 un onnse Schats Jebiede foll muchte senne foll Goodet; onnse Schop muchte dusende Junje habe, un tean dusende enne Gausse;
14 onnse Osse muchte jelode senne, doa es kjeen bräakje un rut gone, un kjeen Hiele enne Gausse.
15 Jesäajent es en Folkj daut soo es; jesäajent es daut Folkj wua dee Herr Gott äa Gott es!
45 Fael fonn dee Jude waut no Marie jekome weare, en jeseene haude waut hee jedone haud, jleewda aun am.
46 Oba eenje jinje no de Farisaea en fetalde daen waut Jesus jedone haud.
47 Donn saumelde de Huugeprieste en Farisaea aearen Rot en saede: "Waut wel wie doone? Dis Maun deit fael Wuundateakjens.
48 Wan wie am so tochlote, woare aule aun am jleewe, en dan woare de Reema kome en naeme onns Launt uk onnse Natsjoon wajch."
49 Oba Kaifas, eena fonn an, dee daut Joa Huagapriesta wea, saed to an: "Jie weete rajcht nusscht,
50 raeakjne uk nich doamet dautet fa onns baeta wea daut een Maun fa daut Folkj stoawe sull, soo daut nich de gaunse Natsjoon ommkjemt."
51 Hee saed dit nich ut sikj selfst, oba wiel hee daut Joa Huagapriesta wea, profetseid hee doamet daut Jesus fa dee Natsjoon stoawe wudd,
52 en nich bloos fa dee Natsjoon, oba daut hee de Gottes kjinja dee aewa de gaunse Welt festreit weare, toopbrinje wudd, eent to sene.
53 Fonn daem Dach aun plonde see aule toop am doot to moake.
54 Doaromm jinkj Jesus nich meeha emm Opne mank de Jude, oba jinkj wajch no ne Jaeajent dicht aune Wiltnes, no ne Staut, Eefrem jenant, en bleef doa met siene Jinja.
55 Daut judsche Pasafast wea dichtbie; en faele fonn dee Omjaeajent jinje no Jerusalem ferem Pasafast omm sikj to reinje.
56 Donn sochte see no Jesus, en saede eena tom aundre aus see em Tempel rommstunde: "Waut meen jie? Woat hee aum enj nich nom Fast kome?"
57 Nu haude dee Huagaspriesta en dee Farisaea beid daut Follkj befoole daut wan irjentwaea wist wua Jesus wea, dann sulle see an weete lota, daut see am kunne faustnaeme.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer