Revised Common Lectionary (Complementary)

Dee 144 Psalm

En Psalm fonn Doft.

¹ Jesäajent es dee Herr Gott mien groota Steen, dee miene Henj ennleat to kjrieje, miene Finjasch fa Kjrijch;

² mien Erboarme un miene Fastinj; mien huaga Torm un mien Rada; mien Schilt, un ekj näm Schuts enn Am; dee mien Folkj deemootje deit unja mie.

³ O Herr Gott, waut es dee Mensch daut Du am aunerkjane sust, daut Du am waut weet achte deist?

⁴ Dee Mensch es soo aus Nuscht; siene Tiede sent soo aus en Schauta daut febie jeit.

⁵ Beaj diene Himmels dol, O Herr Gott, un komm rauf; schea dee Boaj aun un dee reakjre.

⁶ Strol dän Blitz rut en festrei dän; schekj die Fiele rut en festimmel dän.

⁷ Schekj diene Haunt fonn Bowe; rad mie, rad mie fonn dee groote Wotasch, fonn dee Framda äare Haunt,

⁸ dän äare Miela Nustslooset jerät habe; un äare rajchte Haunt es ne rajchte Haunt fonn Läajes.

⁹ Ekj woa en niehet Leet to die sinje, O Gott, ekj woa Preis sinje to die opp ne Hoap fonn tean Seide.

¹⁰ Daut best Du dee Radunk jeft to Kjeenije, dee sien Deena Doft rade deit fonn daut beeset Schweat.

¹¹ Rad mie, O rad mie fonn dee Framde äare Henj, dän äare Miela Nutslooset jerät ha; un äare rajchte Haunt es ne rajchte Haunt fonn Läajes;

¹² soo daut onnse Säns wausse kjenne soo aus Plaunte dee oppwausse enn äare Jugent; un onnse Dajchte soo aus Akjsteene dee jeschnäde sent soo aus fa en Paulaust Jebied;

¹³ un onnse Schats Jebiede foll muchte senne foll Goodet; onnse Schop muchte dusende Junje habe, un tean dusende enne Gausse;

¹⁴ onnse Osse muchte jelode senne, doa es kjeen bräakje un rut gone, un kjeen Hiele enne Gausse.

¹⁵ Jesäajent es en Folkj daut soo es; jesäajent es daut Folkj wua dee Herr Gott äa Gott es!

⁴ Komt dan no am, daen laewendje Steen, dee fonn Mensche feschmaete wort, oba dee fonn Gott erwaelt wort en seeha fael weat es.

⁵ Jie uk, so aus laewendje Steena, woare upjebuet to en jeistlichet Huus en en heiljet Preistatum, daut jie jeistlije Opfa brinje dee Gott aunjenaem sent derch Jesus Christus.

⁶ Dan daut steit jeschraewe: "Kjikjt emol, ekj laj enn Zion en uterwaelda, weatfolla Akjsteen, en waea aun daen jleeft woat nich to shaunde woare".

⁷ Fa ju, dee jie jleewe es daut ne Ea, oba fa dee, dee nich jleewe es daut en Steen daen dee Buelied auntsied schmeete, es nu oba dee werklije Akjsteen jeworde;

⁸ en Steen aewa daen Mensche stolpre, eenem aewa daen see Aunstoos naeme, daut heet dee, dee aewa daut Wuat stolpre enn Unjehuarsaum, wuato see uk bestemt sent.

⁹ Oba jie sent en ueterwaeldet Jeschlacht, en kjeenichlichet Priestatum, ne heilje Natsjoon, Gott sien ueterwaeldet Follkj; daut jie sele daem siene Ea bekaunt moake dee junt haft fonn dee Diestanes jerat en haft ju enn daut wuundascheenet Licht enenn jebrocht.

¹⁰ To eene Tiet wea jie nich mol en Follkj, oba nu sent jie Gott sien Follkj. Jie haude kjeene Jnod, nu oba ha jie Jnod jekjraeje.