Revised Common Lectionary (Complementary)

²² Donn stunnt Paul mede em Jerechtsplauts en saed: "Jie Mana fonn Ateen: Ekj see woo jie enn aules seeha relejeesesch sent.

²³ Dan aus ekj delengd jinkj en mie aul june Aundachts staede bekjikt, sach ekj uk en Aultoa opp daen jeschraewe wea: 'To daen onnbekaunda Gott'. Waem jie enn Onnwissenheit aunbaede, daem moak ekj junt nu bekaunt.

²⁴ Dee Gott, dee de Welt jemoakt haft en aules waut doabenne es, dee uk Herr es em Himel en oppe Ead, wont nich enn Tempels dee met Henj jebut sent,

²⁵ en woat uk nich met Menschehenj bedeent aus wan am irjent waut faelt, sentamol hee aulem Laewe en Odem en aulet aundre jeft;

²⁶ en haft fonn eenem aule Felkje jemoakt oppe Ead to wone, en haft aeare Tiet en Jrenns bestemt, wua see wone sulle,

²⁷ daut see am seakje sulle, en daut see jefiele sulle ha fa am, en am finje, wan hee uk nich wiet auf es fonn en jiede eenem fonn onns.

²⁸ Dan wie laewe, en bewaeaje onns enn am, en sent enn am, soo aus uk walkje fonn june Dichta jesajcht ha: "Wie sent uk siene Nokome'.

²⁹ Wan wie nu Gott siene Nokome sent, sull wie nich meene daut dee Gottesnatua met Gollt oda Selwa oda Steen, oda en Bilt met mensche Konnst jemoakt, oda mensche Utfunk to fejlikje es.

³⁰ Gott haft dee Tiet de Onnwissenheit aewaseene, oba nu jebit hee aule Mensche aulewaeaje daut see sele Buesse doone,

³¹ wiel hee en Dach bestemt haft wan hee dee gaunse Welt rechte woat derch en Maun daem hee jewaelt haft, en haft aulem en Bewies jejaeft doaderch daut hee am fom Doot haft oppwakjt."

⁸ O jie Felkja, doot onns Gott säajne, un lot dee Stem fonn sien Preis to heare senne;

⁹ Dee onnse Seel mank dee Läwendje helt, un erlaubt nijch daut onnse Feet jleppe sulle.

¹⁰ Dan du, O Gott hast onns jeprooft; du hast onns ajcht jemoakt soo aus Selwa ajcht jemoakt woat.

¹¹ Du hast onns enn daut Nat jebrocht; du deetst Älend opp onnse Lende laje.

¹² Du hast erlaubt daut Mane äwa onns Kopp riede deede; wie sent derjch Fia un derjch Wota jekome, oba du brochst onns no Follet.

¹³ Ekj woa enn dien Hüs enenn gone met Braunt Opfa; ekj woa mien Fespräakje betole,

¹⁴ daut miene Leppe jerät ha, en daut ekj enn mien Trubbel fespruak.

¹⁵ Ekj woa die Braunt Opfa opfre fonn fattet Fee, met dän seeta Ruak fonn Kosebakj; ekj woa Bolles opfre met Kose. Selah.

¹⁶ Komm, hea, un lot mie fetale, aul jie dee Gott ferjchte, waut Hee fa mie jedone haft to miene Seel.

¹⁷ Ekj schreajch to am met mien Mul, un met Preis unja miene Tunj.

¹⁸ Wan ekj Gottlooset aunjeseene ha enn mien Hoat, wudd dee Herr Gott nijch no dee Stem fonn miene Jebäd jeheat ha.

¹⁹ Sejchalijch haft Gott jeheat; Hee haft Oobacht jejäft opp dee Stem fonn mien Jebäd.

²⁰ Jesäajent es Gott, dee sikj nijch wajch jedreit haft fonn mien Jebäd, oda sien Erboarme trigj jehoole haft.

¹³ En waea woat junt Schode doone wan jie iewrich sent daut goode to doone?

¹⁴ Oba wan jie werklich omm Jerachichkjeit liede, se jie jesaeajent: hat nich Angst fe aea Trotse, en schrakjt ju nich,

¹⁵ oba heilicht Gott daem Herr em Hoat. Siet emma reed ne goode auntwuat to jaewe fa dee, dee junt froage waejen dee Hopninj dee enn ju es;

¹⁶ oba doot daut met en saunfta Senn, en enn Forcht; en hoolt jun jewesse rein so daut dee, dee junt schempe waejen jun gooda Waundel enn Christus sikj schaeme motte.

¹⁷ Dan daut es baeta wan de Herr wel daut jie liede waejen Goodet doone, aus daut jie liede waejen Schlajchdet doone.

¹⁸ Dan Christus storf uk eemol fa aul onnse Sind, dee Jerachte fa de Unjerachte, daut hee onns no Gott brinje kunn; em Kjarpa wort hee doot jemoakt, oba em Jeist wort hee laewendij jemoakt.

¹⁹ En em Jeist jinkj hee uk en praedjd to dee Jeista em Jefenkjnes,

²⁰ to daen dee onnjerhuarsaum weare es Gott ne lanje Tiet Jedult haud en Nooha siene Doag es dee Arche jebuet wort. Doa weare je mau weinich, daut heet Acht Seele dee derch daut Wota jerat worde.

²¹ Daut faeabilt - dee Taufe - es nu uk ne Radunj fa onns - nich ne Reinjunj fonn daut Drakj aum Lief, oba onnse Auntwuat Gott jaejenaewa daut onns Jewese rein es - en daut derch Jesus Christus sien oppstone fom Doot,

²² dee uk nom Himel jefoare es, en es aun Gott siene rachta Haunt; Enjel en Jewaultje en dee Majchtje sent am nu aule unjadon.

¹⁵ Ha jie mie leef, dan hoolt miene Jebote.

¹⁶ En ekj woa daem Foda baede en hee woat ju en aundra Treesta jaewe, dee eewijch bie ju bliewe woat,

¹⁷ daut es dee Jeist de Woarheit, daem de Welt nich kjriee kaun, wiel dee sit daem nich, en kjannt daem uk nich. Oba jie kjanne daem, wiel hee blift bie ju en woat en ju senne.

¹⁸ Ekj woa ju nich so aus Weise-kjinja lote; ekj kom wada no ju.

¹⁹ Noch ne kjleene Tiet en dan woat de Welt mie nich mea seene; oba jie seene mie, en wiel ekj laew, woa jie uk laewe.

²⁰ Wan dee Dach kjemt, woa jie weete daut ekj emm Foda sie, en daut jie enn mie sent, en ekj enn ju.

²¹ Waea miene Jeboote haft en dee helt, dee eset waut mie leef haft. En waea mie leef haft, daem haft de Foda leef, en ekj woa am leef habe, en woa mie am oppenboare."