Revised Common Lectionary (Complementary)
Dee 102 Psalm
En Jebäd fonn dee Betriepte wan dee schwak es un siene Kloag fer däm Herr Gott brinjt.
1 Hia mien Jebäd, O Herr Gott, un lot mien Jeschrejcht fer däm Herr Gott kome.
2 Doo dien Jesecht nich fonn mie festäakje enn miene Trubbel Tiet; bäaj dien Ua dol no mie wan ekj roop; doo mie schwind auntwuate.
3 Dan miene Doag sent foadijch jebrocht enn Ruak, un miene Knoakes sent febrent soo aus en Klotz.
4 Mien Hoat es jeschloage un jedreacht soo aus Graus, soo daut ekj fejät mien Broot to äte.
5 Wäajen dee Stem fonn daut sefte, doone miene Knoakes sikj faust moake aun mien Fleesch.
6 Ekj sie soo aus en Stap Ul enne Wiltnis, ekj sie soo aus ne Ul enn daut Dreajet.
7 Ekj doo woake un sie soo aus en Spoalinkj auleen oppem Husdak.
8 Miene Fiend doone mie dän Dachäwa fluche; dee jäajen mie oajalich sent ha jäajen mie jeschwuare.
9 Dan ekj ha Ausch jejäte soo aus Broot, un ha mien Drinkj jemischt met hiele:
10 wäajen dien Oaja un diene Wutt; dan du hast mie oppjehäft un dol jeschmäte.
11 Miene Doag sent soo aus en Schaute utjestrakjt, un ekj doo fewalkje soo aus daut Graus.
12 Oba du, O Herr Gott, woascht enn Eewichkjeit duare, un dien Behoole fonn eene Jennerazion no de näakjste Jennerazion.
13 Du woascht opstone; ha Erboarme fa Zion; fa dee Tiet Metleet to habe fa ar, jo, de Tiet aunjeteakjent es jekome.
14 Dan diene Deena näme Fejneaje enn dee Steena, en ha Metleet enn äa Stoff.
15 Soo selle Natsjoone däm Herr Gott sien Nome ferchte, un aul dee Kjeenije oppe Ead diene Harlichkjeit.
16 Wan dee Herr Gott Zion oppbuhe woat, dan saul siene Harlichkjeit ferendach kome.
17 Hee woat sikj dreihe no daut Jebäd fonn dee Felotne, un woat äa Jebäd nich feachte.
17 Oba aus dee Tiet dicht bie wea fa daut waut Gott Obraum fesproake haud, woss daut Follkj en femead sikj en Ejipte,
18 bott doa en aundra Kjeenich aewa Ejipte kjeem dee Joosef nich kjand.
19 Disa jinkj schlajcht en hinjalestich met onns Follkj omm, daut see aeare Kjinja sulle rut sate daut dee nich sulle laewe bliewe.
20 To dee Tiet wea Mooses jebure, en Gott haud en Jefaule aun am; en am wort fa dree Moonat enn sien Foda sien Hus oppjebrocht.
21 En aus hee rut jesat wea, neem Farao sien Dochta am wajch en trok am opp aus aea eajna Saen.
22 En Mooses wort jeleat enn aul dee Ejipte aeare Weisheit, en wea kjraftich enn siene Wead en Woakje.
23 Aus hee featich Yoa oolt wea, kjeem am daut em Hoat enenn siene Breeda, dee Iesrael Saens, to beseakje.
24 En aus hee sach daut eena Onnracht liede deed, jinkj hee daem to halpe dee Onnracht leet, en schluach daen Ejipta doot.
25 Nu docht hee daut siene Breeda festone wudde daut Gott an rade wudd derch siene Haunt, oba dee festunnde daut nich.
26 De naeakste Dach kjeem hee aus twee sikj streede, en proowd an toop to brinje, to Fraed to kome, en saed: "Jie sent Breeda; wuaromm doo jie eena daem aundra Schode?"
27 Oba dee, dee sien Naeakjste haud Schode jedone, schuppst am wajch, en saed to am: 'Waea haft die aus en Harscha oda Rechta aewa onns jemoakt? West du mie uk doot schlone so aus du jistre daen Ejipta doot schluachst?'
29 Don retst Mooses ut aus hee daut head, en wort so aus en Framda en Miedean, en haud doa twee Saens.
30 No featich Yoa kjeem en Enjel no am enne Wiltnes aum Boajch Sienajie enn ne Fiaflaum em Dornebossch.
31 Aus Mooses daut sach, wunndad hee sikj aewa waut hee sach; en aus hee dicht bie kjeem daut to bekjikje, wea doa ne Stem fom Herr:
32 "Ekj sie diene Fodasch aea Gott, Obraum, en Iesak en Joakjopp aea Gott." Donn zettad Mooses en woagd sikj nich to kjikje.
33 En de Herr saed to am: "Trakj die de Schoo fonne Feet; dan dee Staed wua du steist es heilje Ead.
34 Ekj ha jeseene woo schlacht mien Follkj en Ejipte behaundelt woat, en aea Staene ha ekj jeheat, en ekj sie nu rauf jekome an to rade. En nu kom, ekj woa die no Ejipte schekje."
35 Dis Mooses, daem see nich wulle ha, en saede, 'Waea haft die en Harscha en Rechta jemoakt?' daem selwja schekjt Gott aus en Harscha en Rada derch daem Enjel dee am biem Bossch bejaeajend.
36 Hee brocht an rut aus hee eascht enn Ejipte Wunnda en Teakjens deed, en dan uk emm Roode Maea, en uk enne Wiltness fa featich Yoa.
37 Dit es dee Mooses dee to dee Kjinja Iesrael saed: 'Gott woat junt fonn june Breeda en Proofeet jaeawe dee soo es aus ekj sie.'
38 Dit es dee, dee enne Jemeent enne Wiltnes wea met daem Enjel dee oppem Boajch Sienajie met am raed, en uk met onnse Fodasch. Hee kjreach laewendje Wead, omm junt dee to jaewe.
39 Oba onnse Fodasch wulle am nich jehuarsaum senne, oba stade am fonn sikj, en enn aeare Hoate dreide see trig no Ejipte,
40 en saede to Aroon, 'Moak onns Jeta fer onns to gone; dan dis Mooses, dee onns ut daut Ejipte Launt jebrocht haft, wie weete nich waut met am jeworde es.'
Copyright © 2001 by Elmer Reimer