Revised Common Lectionary (Complementary)
8 O jie Felkja, doot onns Gott säajne, un lot dee Stem fonn sien Preis to heare senne;
9 Dee onnse Seel mank dee Läwendje helt, un erlaubt nijch daut onnse Feet jleppe sulle.
10 Dan du, O Gott hast onns jeprooft; du hast onns ajcht jemoakt soo aus Selwa ajcht jemoakt woat.
11 Du hast onns enn daut Nat jebrocht; du deetst Älend opp onnse Lende laje.
12 Du hast erlaubt daut Mane äwa onns Kopp riede deede; wie sent derjch Fia un derjch Wota jekome, oba du brochst onns no Follet.
13 Ekj woa enn dien Hüs enenn gone met Braunt Opfa; ekj woa mien Fespräakje betole,
14 daut miene Leppe jerät ha, en daut ekj enn mien Trubbel fespruak.
15 Ekj woa die Braunt Opfa opfre fonn fattet Fee, met dän seeta Ruak fonn Kosebakj; ekj woa Bolles opfre met Kose. Selah.
16 Komm, hea, un lot mie fetale, aul jie dee Gott ferjchte, waut Hee fa mie jedone haft to miene Seel.
17 Ekj schreajch to am met mien Mul, un met Preis unja miene Tunj.
18 Wan ekj Gottlooset aunjeseene ha enn mien Hoat, wudd dee Herr Gott nijch no dee Stem fonn miene Jebäd jeheat ha.
19 Sejchalijch haft Gott jeheat; Hee haft Oobacht jejäft opp dee Stem fonn mien Jebäd.
20 Jesäajent es Gott, dee sikj nijch wajch jedreit haft fonn mien Jebäd, oda sien Erboarme trigj jehoole haft.
13 Aus de Wint nu saunft fom Siede blosd, dochte see daut see aea Tsiel jekjraeaje haude, en hoowe daen Anka opp en saeajelde dicht aune Kaunt bie Kjreeta.
14 Oba korts nodaem kjeem en groota Storm rauf, dee Uakalaun jenant wort.
15 Aus dee Wint nu oba daut Schepp to hoole haud, en wie nusscht aunfange kunne, dreef dee Wint onns delenged.
16 Aus wie bie en jewesse Insel, dee Klauda heet, em Schulinj fuare, ku wie kaum daut Radunjsboot secha hoole.
17 Wie trokke daut nehecht, en bunje daut Schepp met Strenj; en haude Angst dautet kunn oppe Siertus faule, en see holde de Saeajel rauf, en leete sikj delengd driewe.
18 Aus wie nu seeha unja daem Storm liede deede, schmeete see de naeakjste Dach dee Woa utem Schepp,
19 en de dredde Dach schmeete see met aeare eajne Henj dee Saeajel rut.
20 Aus nu fa fael Doag nich Sonn oda Stearns to seene weare, en seeha stormjet Wada opp onns wea, feschwunk aule Hopninj daut wie muchte jerat woare.
21 En aus wie nu fa ne lange Tiet nich je-aete haude, stunnt Paul mede mank an opp en saed: "Mana, jie haude sullt no mie horche, en nich fonn Kjreeta wajch foare, en aul dit Schode en Feluss ha.
22 En nu femon ekj junt, siet goodet Moots, dan kjeena woat sien Laewe feleare, bloos daut Schepp.
23 Dan dise Nacht stunnt Gott sien Enjel bie mie,
24 en saed: 'Fercht die nich, Paul; du mottst fer daen Kjeisa stone, en Gott haft die uk aul daen jejaeft dee met die reise.
25 Doaromm fot frescha Moot, dan ekj jleew Gott dautet jrod so woat senne aus mie daut es jesajcht worde.
26 Wie motte oba opp ne jewesse Insel launde."
27 Aus oba dee featiende Nacht jekome wea, en wie noch emma han en haea jedraewe worde, moakjte dee Seemana daut wie dicht bie Launt weare.
28 En aus see daut Senkblie rut jeschmaete haude, funje see duatet Hundat twintich Schoo deep wea. En Enj wieda leete see daut wada rauf en funje dautet naeajentich Schoo wea.
29 Nu wort an angst daut see met eenst opp roffet jedraewe sulle woare, en see schmeete hinje fom Schepp feeha Anka rauf, en baede dautet sull Dach woare.
30 En dee Seemana sochte daut Schepp to felote, en leete daut Boot enne See enenn aus wan see fonn faeare uk Anka rauf lote wulle.
31 Donn saed Paul to daen Kommendaunt en dee Soldote: "Wan dise nich emm Schepp bliewe, kje wie nich jerat woare!"
32 Donn schneede dee soldote dee Strenj auf en leete daut Boot rauf faule.
33 Auset nu Dach wull woare, femond Paul an aule daut see aete sulle, en saed: "Fonndoag es de featiende Dach daut jie jeluat ha, en nusscht je-aete ha.
34 Doaromm femon ekj junt daut jie nu aete; dan dit es fa june Radung; kjeene fonn ju woat en Hoa fomm Kopp feleare."
35 Aus hee daut jesajcht haud, neem hee Broot en dankt Gott fer an aule, en bruak daut en funk aun to aete.
36 Dee foote aule frescha Moot, en funge uk aun to aete.
37 Wie weare auletopp twee hundat sas en tsaewentich Seele em Schepp.
38 Aus see nu aule saut weare, schmeete see daen Weit emm See enenn soo dautet Schep leichte wea.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer