M’Cheyne Bible Reading Plan
2 Doaromm femon ekj easchtens daut Jebaed, deemietjet Jebaed, Jebaed fa aundre, en Dank saul jejaeft woare,
2 fa aule Mensche, fa Kjeenije, en aul dee, dee de Faeanaemste sent, soo daut wie en stellet en rueijet Laewe kjenne ha enn Gottesforcht en Eaboakjeit.
3 Dit es Goot en Aunjenaem fer Gott onns Heilaunt,
4 dee jearen wel ha daut aule Mensche sikj bekjeare sele, en no en follet erkjantnes fonne Woarheit kome.
5 Dan doa es een Gott, en een Femedla tweschen Gott en Mensche, dee Maun Jesus Christus,
6 dee sikj selfst hanjeef aus Leesjelt fa aulamaun, daut Zeichnes to rajchte Tiet.
7 Doato wort mie aunjestalt aus en Praedja en Apostel, ekj saj de Woarheit en leaj nich, en Leara fa dee Natsjoone enn Gloowe en Woarheit.
8 Doaromm felang ekj daut aule Mana aulewaeaje enn aule Staede, baede sele, en heilje Henj opphaewe oone Oajanes oda Twiewel.
9 Jrod soo sele dee Fruehes sikj aunstendich en schekjlich aunkjleede, nich met Hoa flajchte en Gollt oda Krale oda deare Kjleeda,
10 oba soo aus daen daut tookjemt dee Gottesferchtich sent, met goode Woakje.
11 De Fru saul em stelle leare en unjadon senne.
12 Oba ekj erlaub nich daut ne Fru unjarechte saul, oda aewa daen Maun harsche, oba stel to senne.
13 Dan Adam wort eascht jemoakt, donn Eefa.
14 En Adam wea nich fefeat, oba dee Fru wort fefeat, en wea doaderch enn Aewatraedung.
15 See woat oba jerat woare derch Kjinja to welt brinje, wan see sikj beharscht, en em Gloowe en Leew blift.
Dee 117 Psalm
1 Preist däm Herr Gott, aule Nazione; preist Am, aule Felkja.
2 Fa sien Erboarme äwa onns, un däm Herr Gott siene Woarheit es fa emma. Preist däm Herr Gott!
Dee 118 Psalm
1 Jäft Dank to däm Herr Gott, dan Hee es goot; wiels sien Erboarme es fa emma.
2 Lot Iesrael nu saje daut sien Erboarme fa emma es.
3 Lot daut Oant Hushault nu saje daut sien Erboarme fa emma es.
4 Lot dän dee däm Herr Gott ferjchte nu saje daut sien Erboarme fa emma es.
5 Ekj roopt däm Herr Gott aun enn mien Älend; Hee deed mie auntwuate enn däm Herr Gott siene Groote Städ.
6 Dee Herr Gott es fa mie; ekj woa mie nijch enjste, waut kaun dee Mensch mie aundoone?
7 Dee Herr Gott es fa mie mank dän dee mie halpe; un ekj woa mien Janka seene opp dän dee mie hausse.
8 Daut es bäta Tooflucht to näme enn däm Herr Gott aus enn dän Mensch to fetruehe;
9 Daut es bäta enn däm Herr Gott to fetruehe aus enn Helte to fetruehe.
10 Aul dee Nazione doone mie ommrinje; oba sejchalijch woa ekj dän fenijchte enn däm Herr Gott sien Nome.
11 Dee doone mie ommrinje; sejchalijch woa ekj dän fenijchte enn däm Herr Gott sien Nome.
12 Dee doone mie ommrinje soo aus Biehe; dee sent fenijcht soo aus daut Fia enn Dorne, dan ekj woa dän sejchalijch aufschniede enn däm Herr Gott sien Nome.
13 Du deetst mie schüwe soo daut ekj dol foll; oba dee Herr Gott holp mie.
14 Dee Herr Gott es miene Krauft un mien Leet, un Hee es miene Radunk.
15 Dee Stem fonn Froo senne un dee Radunk es enn dee Jerajchte äare Woninj; däm Herr Gott siene rajchte Haunt deit majchtich oabeide.
16 Däm Herr Gott siene rajchte Haunt es je-eat; däm Herr Gott siene rajchte Haunt deit majchtich oabeide.
17 Ekj woa nijch stoawe, oba ekj woa läwe un däm Herr Gott siene Woakje bekaunt moake.
18 Dee Herr Gott haft mie seeha jestroft; oba Hee haft mie nijch to dän Doot äwajäft.
19 Moak dee Jerajchtijchkjeits Puate op fa mie, ekj woa doa derjch gone; ekj woa däm Herr Gott danke.
20 Dit es däm Herr Gott siene Puat; dee Jerajchte woare doaderjch gone.
21 Ekj woa die danke, dan du hast mie jeauntwuat, un best miene Radunk.
22 Dee Steen dän dee Bülied auntsied schmeete es dee Akjsteen jeworde.
23 Dit es fonn däm Herr Gott, un daut es wunndafoll enn onse Uage.
24 Dit es dee Dach dän dee Herr Gott jemoakt haft; wie woare onns freihe, un froo senne doarenn.
25 O Herr Hott, ekj pracha die, rad mie; O Herr Gott, jeff nu Woolstaunt.
26 Jesäajent es dee, dee enn däm Herr Gott sien Nome kjemt, wie säajne die fonn ut däm Herr Gott sien Hus.
27 Dee Herr Gott es Gott, un Hee jeft onns Lijcht; binjt daut Opfa aun met Strenj to dee Heanna aum Aultoa.
28 Du best mien Gott, un ekj woa die eare; mien Gott, ekj woa die danke!
29 O jäft Dank to däm Herr Gott, dan Hee es Goot; dan sien Erboarme es Duarhauft fa emma.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer