M’Cheyne Bible Reading Plan
1 Paul en Silwanus en Timotaeaus, aun dee Jemeent enn Tessaloonich dee enn Gott daem Foda en enn daem Herr Jesus Christus es: Wie wensche junt Jnod en Fraed.
2 Wie danke Gott emma fa junt aula, en raede to Gott aewa junt enn onnse Jebaed
3 en denke aun june Oabeit em Gloowe, en woo jie junt bemeaje enn june Leew, en uthoole enn dee Hopninj enn onns Herr Jesus Christus fer Gott en onns Foda.
4 Wie weete, leefste Breeda, daut jie fonn Gott erwaelt sent,
5 wiel daut Evanjeelium kjeem nich bloos no junt en Wead, oba uk enn Krauft, en em Heilje Jeist, en enn groote Fesechrunk, so aus jie weete waut fonne sort Mensche we weare mank junt om junet haulwe.
6 En jie worde onnse, en daem Herr, siene Nofolja, en neeme daut Wuat aun enn grootet Triebsaul met Freid em Heilje Jeist,
7 so daut jie Faeabilda weare fa aul daen dee enn Matsedoonean en Achaja tom Gloowe jekome weare.
8 Dan fonn junt shauld daem Herr sien Wuat nich bloos enn Matsedoonian en Achaja, oba uk enn aule Staede wua jun Gloowe Gott jaeajenaewa erut jegone es, so dautet nich needich es fa onns fael meeha to saje;
9 See saje selfst woo welkom wie bie junt weare, en woo jie junt fonn dee Jeta to Gott bekjeat haude, daem laewendje en woarhauftje Gott to deene,
10 en no sien Saen fom Himel luare, daem hee fom Doot oppwuak, Jesus, dee onns fonn dee komende Rach rade deit.
Dee 104 Psalm
1 Säajen däm Herr Gott, O miene Seel, O Herr Gott mien Gott, du best seeha groot; du hast Ea un Madastichkjeit aunjetrocke,
2 un hast die bedakjt met Lijcht soo aus en Wanikj, un hast dän Himmel utjestrakjt soo aus ne Gardien;
3 dee Dräajasch lajcht enn dee Bowastowe un dee Wotasch; un stalt dikje Wolkje fa siene Kjrichswoages; un jeit opp dee Wint Flijchte.
4 Hee moakt siene Enjel Jeista, siene Deena ne flaumenda Fia.
5 Hee deed de Ead jrinde opp Gruntloag; daut woat niemols jescheddat woare.
6 Du hast daut Deepet soo bedakjt aus met en Rock; dee Wotasch stunnde bowe dee Boaj.
7 Dee woare wajch fleaje fer dien Dodle, dee woare sikj spoode wajch to kome fonn dien Rumle.
8 Dee gone nopp no dee Boaj; dee gone rauf no dee Tole no dee Städ dee du fa an jejrint hast.
9 Du hast ne Jrens jemoakt, dee kjenne doa nich äwa kome; dee selle nich trigj kome de Ead to bedakje.
10 Hee schekjt Wotakjwale enn dee Tole; dee rane tweschen dee Boaj;
11 dee jäwe tom drinkje to jiedat Tia emm Flekj; wille Äsels lasche äa Darscht;
12 un dee Fäajel emm Himmel wone doa äwa; dee jäwe äa Jelud tweschen dee Asta.
13 Hee jeft dee Boaj Wota fonn siene Bowastowe; de Ead es befrädicht met daut Frucht fonn siene Oabeit.
14 Hee moakt daut Graus wausse fa daut Fee, un Plaunte fa dee Menschen äa Deenst; Äte fonn ut dee Ead.
15 Un Wien moakt däm Mensch sien Hoat froo; Eelj moakt sien Jesecht to schiene; un Broot moakt däm Mensch sien Hoat stoakj.
16 Däm Herr Gott siene Beem sent foll, dee Lebanon Zeeda dee hee jeplaunt haft;
17 Doa wua dee Fäajel naste; dee Taunebeem sent däm Otboa sien Hus;
18 huage Boaj sent fa dee wille Kose, Steena sent ne Festäakj Städ fa Eadschwien.
19 Hee muak dee Mon fa Joarestiede, dee Sonn weet waneeha dee rauf gone mott.
20 Du brinjst Diesta, un daut es Nacht, wan aul dee Woolt Tieren romm krupe.
21 Dee junge Leiw roare fa Raup, un äa Äte fonn Gott seakje.
22 Dee Son kjemt opp; dee sent toop jesaumelt un laje sikj dol enn äare Heele.
23 Dee Mensch jeit rut no siene Oabeit, un no sien Woakj bott Owent.
24 O Herr Gott, woo fäl sent diene Wundasch! Du hast dee aula enn Weisheit jemoakt; de Ead es foll fonn dien Rikjet.
25 Doa es dee See, groot aun beid Siede; doa sent krupende Kjräte buta Zol; läwendja Dinje kjlien un groot.
26 Doa foare dee Schäp; dee groote See Tieren dee du jemoakt hast dee doabenne späle.
27 Dee luare aula no die, an äa Äte to jäwe to rajchte Tiet –
28 Du deist an jäwe un dee saumle sikj toop; Du deist diene Haunt op moake un dee sent met Goodet jefelt-
29 Du deist dien Jesejcht festäakje un dee sent enn Trubbel; du saumelst äa Odem, un dee kome om un gone trigj no äa Stoff.
30 Du schekjst dien Jeist rut, un dee woare erschaufe; un du deist daut Butaschte fonn dee Ead nie moake.
31 Däm Herr Gott siene Harlichkjeit saul fa emma senne; dee Herr Gott deit sikj friehe enn siene Oabeit.
32 Hee kjikjt no dee Ead un dee deit schedre; Hee scheat dee Boaj aun un dee reakjre.
33 Ekj woa to däm Herr Gott sinje enn mien Läwe; ekj woa Preis sinje to Gott soo lang aus ekj Läw.
34 Miene Jedanke fonn am selle Seet senne, ekj woa mie freihe enn däm Herr Gott.
35 Lot Sinda omkome fonn dee Ead; un lot dee Gottloose nich meeha senne; säajen däm Herr Gott, O miene Seel; preis däm Herr Gott.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer