Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
Dee Psalme IV
Dee 90 Psalm
En Jebäd fonn Mooses, dee Gottes Maun.
1 O Herr, Du best onnse Wonstäd jewast enn aule Jeschlachte.
2 Fer däm daut dee Boaj ferendach kjeeme, ooda Du dee Ead un dee Welt jeformt hautst; soogoa fonn Eewichkjeit bott Eewichkjeit best Du Gott.
3 Du brinjst dän Mensch to Stoff, un sachst: "Komt trigj, O Menschen Säns."
4 Dan dusent Joa sent bie Die soo aus Jistre wan daut febie es, un aus ne Woak enne Nacht.
5 Du neemst dän wajch soo aus ne Äwaschwamunk; dee sent soo aus Schlop; Zemorjes sent dee soo aus Graus daut waust;
6 Zemorjes deit daut kjiene un kjemt opp; un em Owent deit daut fewalkjen en deit oppdreaje.
13 Komm trigj, O Herr Gott! Woo lang? Un jeff Erboarmunk to diene Deena.
14 O doo onns tofräd stale met diene Erboarmunk, en wie woare ons freihe un froo senne enn aul onnse Doag.
15 Moak onns froo doano aus onnse Älendje Doag sent jewast, dee Joare enn woone wie Beeset jeseene habe.
16 Lot dien Woakj ferendach kome to diene Deena, un diene Madastichkjeit to äare Säns.
17 Un lot däm Herr onns Gott sien Fejneaje opp onns senne; un doo daut Woakj fonn onnse Henj opp onns bestädje; Jo, daut Woakj fon onnse Henj, doo daut bestädje.
2 Dan jie weete selfst, Breeda, daut onns Enngank bie junt nich emmsonst wea,
2 oba no daem daut wie ferhaea jelaede haude, en onns schlacht behaundelt wort enn Filipe so aus jie weete, wea wie driest enn onns Gott junt daut Evanjeelium to brinje unja fael Kaumf.
3 Onnse Femoninj wea nich enn Faela, uk nich enn Onnreinheit, uk nich enn Lest,
4 oba soo aus Gott onns weat acht daut Evanjeelium auntofetruhe, soo raed wie, nich Mensche tom jefaule, oba Gott, dee onnse Hoate unjaseakjt.
5 Dan wie kjeeme nich met Schmeichelwead, soo aus jie weete, uk nich met en hinjarikschje Senn enn Jiets - Gott es onns Zeig -
6 en sochte uk nich Ea fonn Mensche, nich fonn junt uk nich fonn aundre,
7 wan wie uk aus Christus siene Apostel daut haude kunnt; oba wie weare Saunftmuetich mank ju, so aus ne Mutta aeare eajne Kjinja besorcht.
8 Aulsoo, enn Leew junt jaeajenaewa, freid onns daut junt nich bloos daut Evanjeelium met to deele, oba uk onnse eajne Seele, wiel jie onns leef weare jeworde.
34 Oba aus dee Farisaea heade daut hee dee Sadutsaea stel jemoakt haud, fesaumelde see sikj.
35 Eena fonn an, en Jestasjeleada, fruach am ne Froag, am to feseakje:
36 "Leara, woont es daut jratste Jeboot em Jesats?"
37 En hee saed to am: "Du saust daem Herr dien Goot leef ha met dien gaunset Hoat, en met diene gaunse Seel, en met aul dien Festaunt.
38 Dit es daut jratste, en daut easchte Jeboot.
39 En daut tweede es doamet aewareen: Du saust dien Noba soo leef ha aus die selfst.
40 Aun dise twee Jeboote hengt daut gaunse Jesats, uk dee Profeete."
41 Aus dee Farisaea fesaumelt weare, fruach Jesus an, en saed:
42 "Waut meen jie fonn daem Christus? Waems Saen es hee?" See saede to am: "Doft siena".
43 Hee saed to an: "Woo kjemt daut dan, daut Doft am em Jeist Herr nand, aus hee saed:
44 'De Herr saed to mien Herr: Set hia aun miene rajchte sied bott ekj diene Fiend unja diene Feet laje woa.'
45 Wan Doft am Herr nant, woo es hee dan sien Saen?"
46 En kjeena kunn am en Wuat auntwuate, en fonn daen Dach aun woagd sikj kjeene meeha am waut to froage.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer