Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

Ang Panginoon ay sumasa lahat at nakaaalam ng lahat. Sa Pangulong Manunugtog. Awit ni David.

²¹ At aking pararatingin ang aking kaluwalhatian sa mga bansa; at makikita ng lahat ng bansa ang aking kahatulan na aking inilapat, at ang aking kamay na aking binuhat sa kanila.

²² Sa gayo'y malalaman ng sangbahayan ni Israel na ako ang Panginoon na kanilang Dios, mula sa araw na yaon hanggang sa haharapin.

²³ At malalaman ng mga bansa na ang sangbahayan ni Israel ay pumasok sa pagkabihag dahil sa kanilang kasamaan; sapagka't sila'y nagsisalangsang laban sa akin, at ikinubli ^(A)ko ang aking mukha sa kanila: sa gayo'y ^(B)ibinigay ko sila sa kamay ng kanilang mga kaaway, at silang lahat ay nangabuwal sa pamamagitan ng tabak.

²⁴ Ayon sa kanilang karumihan ^(C)at ayon sa kanilang mga pagsalangsang ay gumawa ako sa kanila; at ikinubli ko ang aking mukha sa kanila.

Ang Israel ay muling itatayo.

²⁵ Kaya't ganito ang sabi ng Panginoong Dios: ^(D)Ngayo'y aking ibabalik ang Jacob na mula sa pagkabihag, at maaawa ako sa buong ^(E)sangbahayan ni Israel; at ^(F)ako'y magiging mapanibughuin dahil sa aking banal na pangalan.

²⁶ At sila'y ^(G)mangagtataglay ng kanilang kahihiyan, at ng kanilang lahat na pagsalangsang na kanilang isinalangsang laban sa akin, pagka sila'y magsisitahang tiwasay sa kanilang lupain, at walang tatakot sa kanila;

²⁷ Pagka sila'y aking nadala uli na mula sa mga bayan, at nangapisan na mula sa mga lupain ng kanilang mga kaaway, at ako'y inaaring banal sa kanila sa paningin ng maraming bansa.

²⁸ At kanilang malalaman na ako ang Panginoon nilang Dios, sa pagpapapasok ko sa kanila sa pagkabihag sa gitna ng mga bansa, at sa pagpipisan ko sa kanila sa kanilang sariling lupain; at hindi ako magiiwan sa kanila ng sino pa man doon;

^29 (H)Ni hindi ko na naman ikukubli pa ang aking mukha sa kanila; sapagka't ^(I)binuhusan ko ng aking Espiritu ang sangbahayan ni Israel, sabi ng Panginoong Dios.

¹³ Sapagka't nang mangako ang Dios kay Abraham, palibhasa'y hindi niya maipanumpa ang anomang lalong mataas, ay ^(A)ipinanumpa ang kaniyang sarili,

¹⁴ Na sinasabi, ^(B)Tunay sa pagpapala ay pagpapalain kita, at sa pagpaparami ay pararamihin kita.

¹⁵ At sa ganito, nang makapaghintay na may pagtitiis, ay nagtamo siya ng pangako.

¹⁶ Sapagka't ipinanunumpa ng mga tao ang lalong mataas: at sa bawa't pagtatalo nila'y ^(C)ang sumpa sa pagpapatotoo ang siyang katapusan.

¹⁷ Sa ganito, sa pagkaibig ng Dios na maipakitang lalong sagana sa mga ^(D)tagapagmana ng pangako ^(E)ang kawalan ng pagbabago ng kaniyang pasiya, ay ipinamagitan ang sumpa;

¹⁸ Upang sa dalawang bagay na di mababago, na diya'y ^(F)di maaaring ang Dios ay magbulaan, ay mangagkaroon tayo ng isang matibay na kasiglahan, tayong nangagsitakas na sumakanlong upang mangapit sa pagasang nalalagay sa ating unahan:

¹⁹ Na ating inaring tulad sa sinepete ng kaluluwa, isang pagasa na matibay at matatag ^(G)at pumapasok sa nasa loob ng ^(H)tabing;

²⁰ Na doo'y ^(I)pumasok dahil sa atin si Jesus, na gaya ng pangunahin, ^(J)na naging dakilang saserdote magpakailan man ayon sa pagkasaserdote ni Melquisedec.