Revised Common Lectionary (Complementary)

Dee 121 Psalm

En leet fonn nehejcht gone.

¹ Ekj woa miene Uage nehejcht häwe no dee Boaj; fonn wua saul miene Help kome?

² Miene Help kjemt fonn däm Herr Gott, dee de Himmels un dee Ead muak.

³ Hee woat nijch erlaube daut dien Foot jleppe sull; dee die bewoat, woat nijch schlope.

⁴ See, dee Iesrael bewoat, woat nijch schlope!

⁵ Dee Herr Gott es dien Bewoara; dee Herr Gott es dien Schaute aun diene rajchte Haunt.

⁶ Dee Sonn woat die nijch stäakje bie Dach, uk nijch de Mon bie Nacht.

⁷ Dee Herr Gott woat die bewoare fonn aulet Beeset; Hee woat diene Seel bewoare.

⁸ Dee Herr Gott woat dien rut gone un dien enenn kome bewoare; fonn nu aun un wieda bott enne Eewijchkjeit.

¹⁴ Oba du, bliew bie daut waut du jeleat hast, en em folle aewazeicht best, wiel du weetst fonn waem du daut jeleat hast,

¹⁵ En daut du fonn Kjint opp met dee Heilje Schreft best bekaunt jewast, daut die Weisheit fa Seelichkjeit jaewe kaun derch daen Gloowe enn Christus Jesus.

¹⁶ Aule Schreft es fonn Gott jejaeft, en es nutsboa tom Beleare, daut Onnrajchtet to bewiese, tom trajcht wiese, en tom unjarechte enn Jerachtichkjeit,

¹⁷ Soo daut dee Gottesmensch kaun follkome woare, to aule goode Woakje reed jemoakt.

4 Ekj femon die earenstlich fer Gott en Christus Jesus, dee de Laewendje en Doodes rechte woat derch sien kome en sien Rikj,

² Praedj daut Wuat, sie reed, auf to rajchte Tiet oda onnrajchte Tiet, wies an wua see schuldijch sent, strof wua needich, femon met aulet Jedult en Unjarechtinj.

³ Dan doa woat ne Tiet kome wan see nich woare wele jesunde Lea aunnaeme; oba no area eajne Losst woare see sikj Leara toop rope dee aeare Uare kjittle woare;

⁴ Aun eene Haunt woare see aeare Uare fonne Woarheit wajch dreihe, aune aundre Haunt woare see sikj wakjch dreihe no Foble.

⁵ Sie du oba Nichte enn aule Ommstend, hool ut em liede, doo diene Oabeit aus en Ewanjelist, doo dien Deenst foadich moake.

18 Jesus bruckt en Jlikjnes an to saje daut see emma baede sulle, en nich mootloos woare,

² en saed: "Enn ne jewesse Staut wea en jewesse Rechta dee Gott nich fercht en fa Mensche kjeen Respakjt haud.

³ En enn dee Staut wea ne Waetfru, en see kjeem no am en saed: 'Rad mie fonn mien Jaeajna.'

⁴ Fa ne lange Tiet wull hee nich; oba nohaea docht hee bie sikj selfst soo: 'Wan ekj Gott uk nich fercht en ha nich Respakjt fa Mensche,

⁵ oba wiel dise Waetfru mie so fael Trubbel moakt, woa ekj aea rajchtfoadje, daut see mie nich aum Enj gauns februckt.'"

⁶ En de Herr saed: "Horcht waut dee onnjerajchte Rechta sajcht.

⁷ En woat Gott nich siene Uterwaelde rajchtfoadje dee Dach en Nacht am aunroope? en lang aewa an Jedult ha?

⁸ Ekj saj ju daut hee woat an haustich rajchtfoadje. En doch, wan de Menschesaen kome woat, woat hee oppe Ead Gloowe finje?"