Revised Common Lectionary (Complementary)
Sa Punong Mang-aawit. Awit ng mga Anak ni Kora.
49 Pakinggan ninyo ito, kayong lahat na mga bayan!
Pakinggan ninyo, kayong lahat na nananahan sa daigdig,
2 maging mababa at mataas,
mayaman at dukha na magkakasama!
3 Ang aking bibig ay magsasalita ng karunungan;
ang pagbubulay-bulay ng aking puso ay magiging pang-unawa.
4 Ikikiling ko ang aking pandinig sa isang kawikaan,
ipapaliwanag ko sa tunog ng alpa ang aking palaisipan.
5 Bakit ako matatakot sa mga panahon nang kaguluhan,
kapag pinaliligiran ako ng mga umuusig sa akin ng kasamaan,
6 mga taong nagtitiwala sa kanilang kayamanan,
at ipinaghahambog ang kasaganaan ng kanilang mga kayamanan?
7 Tunay na sa anumang paraan ay walang taong makakatubos sa kanyang kapatid,
ni ibigay sa Diyos ang kabayaran ng kanyang buhay.
8 Sapagkat ang pantubos sa kanyang kaluluwa ay mahal,
at dapat siyang huminto magpakailanman,
9 na siya'y patuloy na mabuhay magpakailanman,
na siya'y huwag makakita ng kabulukan.
10 Oo, makikita niya na maging mga pantas ay namamatay,
ang mangmang at ang hangal ay parehong dapat mamatay
at ang kanilang kayamanan sa iba'y iiwan.
11 Ang kanilang libingan ay kanilang mga tahanan magpakailanman,
kanilang mga lugar na tirahan sa lahat ng salinlahi;
tinatawag nila ang kanilang mga lupain ayon sa kanilang sariling mga pangalan.
12 Ngunit ang tao'y hindi mananatili sa kanyang karangalan,
siya'y gaya ng mga hayop na namamatay.
Walang Kabuluhan ang Lahat
1 Ang mga salita ng Mangangaral,[a] na anak ni David, hari sa Jerusalem.
2 Walang kabuluhan ng mga walang kabuluhan, sabi ng Mangangaral;
walang kabuluhan ng mga walang kabuluhan! Lahat ay walang kabuluhan.
3 Anong pakinabang mayroon ang tao sa lahat ng kanyang pagpapagal,
na kanyang pinagpapaguran sa ilalim ng araw?
4 Isang salinlahi ay umaalis, at dumarating ang isang salinlahi naman,
ngunit ang daigdig ay nananatili magpakailanman.
5 Sumisikat ang araw, at lumulubog din ang araw,
at nagmamadali sa dakong kanyang sinisikatan.
6 Ang hangin ay humihihip sa timog,
at patungo sa hilaga na nagpapaikut-ikot;
at paikut-ikot na ang hangin ay humahayo,
at ang hangin ay bumabalik sa iniikutan nito.
7 Lahat ng mga ilog ay sa dagat nagtutungo,
ngunit ang dagat ay hindi napupuno;
sa dakong inaagusan ng mga ilog,
doon ay muli silang umaagos.
8 Lahat ng mga bagay ay nakakapagod,
higit sa masasabi ng tao;
ang mata sa pagtingin ay hindi nasisiyahan,
ni ang tainga sa pakikinig ay walang kabusugan.
9 Ang nangyari ay siyang mangyayari,
at ang nagawa na ay siyang gagawin,
at walang bagong bagay sa ilalim ng araw.
10 May bagay ba na masasabi tungkol dito,
“Tingnan mo, ito ay bago”?
Ganyan na iyan,
sa nauna pa sa ating mga kapanahunan.
11 Ang mga tao noong una ay hindi naaalala,
ni magkakaroon ng alaala pa man tungkol sa mga tao
ng mga taong susunod pagkatapos nila.
Ang Lalaking Mayaman(A)
17 Nang siya'y naghahanda na sa kanyang paglalakbay, may isang lalaking patakbong lumapit sa kanya, at pagluhod sa kanyang harapan, siya'y tinanong, “Mabuting Guro, ano ang dapat kong gawin upang magmana ng buhay na walang hanggan?”
18 Sinabi sa kanya ni Jesus, “Bakit tinatawag mo akong mabuti? Walang mabuti kundi ang Diyos lamang.
19 Nalalaman(B) mo ang mga utos: ‘Huwag kang pumatay; Huwag kang mangalunya; Huwag kang magnakaw; Huwag kang sumaksi sa kasinungalingan; Huwag kang mandaya; Igalang mo ang iyong ama at ina.’”
20 At sinabi niya sa kanya, “Guro, ang lahat ng mga bagay na ito'y aking tinupad mula pa sa aking kabataan.”
21 Si Jesus, pagtingin sa kanya ay minahal siya at sinabi, “Isang bagay ang kulang sa iyo. Humayo ka, ipagbili mo ang lahat at ibigay mo ang salapi[a] sa dukha, at magkakaroon ka ng kayamanan sa langit. At pumarito ka, sumunod ka sa akin.”
22 Subalit siya'y nanlumo sa sinabing ito, at siya'y umalis na nalulungkot sapagkat siya'y maraming ari-arian.
Ang Biblia Copyright © Philippine Bible Society 2001