Revised Common Lectionary (Complementary)

Dee 124 Psalm

En leet fonn nehejcht gone, fonn Doft.

¹ Wan daut nijch wea jewast daut dee Herr Gott wea fa onns jewast. O mucht Iesrael saje;

² Wan daut nijch wea jewast daut dee Herr Gott wea fa onns jewast aus Mensche jäajen onns kjeeme,

³ Dan wudde dee onns oppjeschluckt habe, aus äa Oaja jäajen onns brennd.

⁴ Dan wudde dee Wotasch äwa onns jewosche ha; groote Wotasch wudde onnse Seel bedakjt habe.

⁵ dan wudde dee dolle Wotasch äwa onnse Seel jekome senne.

⁶ Jesäajent es dee Herr Gott dee onns nijch äwajeef aus Raup fa äare Täne.

⁷ Onnse Seel es ütjeretst soo aus en Foagel ut däm Jriepa siene Schlenj; dee Schlenj es entwei jebroake, un wie sent utjeretst.

⁸ Onnse Help es enn däm Herr Gott siene Nome, dee de Himmels un dee Ead jemoakt haft.

⁴ Ekj roop no junt, O Mensche, un miene Stemm no dee Menschesäns.

⁵ Doot Weisheit festone, jie eefeltje; un hat en festendjet Hoat, jie Noare!

⁶ Horjcht, dan ekj woa fonn wundaboare Dinje räde; un miene opne Leppe woare rajchte Dinje räde.

⁷ Dan mien Mul saul Woarheit räde, un miene Leppe hausse Beeset.

⁸ Aul dee Wead ut mien Mul sent enn Jerajchtijchkjeit; doa es kjeen fedreidet oda fekjeadet doarenn;

⁹ dee sent aule kloa to dän dee festone; un rajcht to dän dee Wissenschoft finje.

¹⁰ Nemm mien Ennleare aun, nijch Selwa; un Wissenschoft leewa aus reinet Golt.

¹¹ Dan Weisheit es bäta aus deare Steena; un aulet Fejneaje kaun nijch fejlikjt woare doamet.

¹² Ekj, Weisheit, won met Fenunft, un seakj Wissenschoft ut met Fäasejcht.

¹³ Däm Herr Gott siene Forjcht es Beeset to hausse; Ekj haus Stolltheit un selfst Leew, un dän Beesa Wajch, un daut fedreidet Mul.

¹⁴ Rot un jesunde Weisheit sent Miene; Ekj sie Festentnis; ekj ha Krauft.

¹⁵ Derjch Mie doone Kjeenijchs Jerajchtijchkjeit utjäwe.

¹⁶ Kjeenijch Säns un Helte doone derjch Mie rejeare, un aul dee Rejchta oppe Ead.

¹⁷ Ekj ha dän leef dee Mie leef ha, un dee Mie tiedijch seakje, finje Mie.

¹⁸ Rikjdom un Ea sent met Mie; aunhoolent Rikjdom un Jerajchtijchkjeit.

¹⁹ Miene Frucht es bäta aus Golt, jo, aus reinet Golt; un mien Toonäme es bäta aus daut bastet Selwa.

²⁰ Ekj wank enn dän Stijch fonn Jerajchtijchkjeit, enne Med fonn dän Jerejcht Stijch;

²¹ Soo daut Ekj mucht feuasoake dän Rikjdom to oawe moake dee Mie leef ha; un ekj woa äare Schatskomasch oppfelle.

¹⁵ Seet junt dan faea, woo jie oppsechtich waundle, nich soo aus soone dee nich Kluak sent, oba soone dee Kluak sent.

¹⁶ Nutst dee Tiet ut, dan dee Doag sent Bees.

¹⁷ Doaromm siet nich domm, leewa festot waut daem Herr sien Wele es.

¹⁸ En besuept junt nich met Wien, duat Aewadriewness bringt, oba woat jefelt met daem Heilje Jeist;

¹⁹ en raet unjarenaunda met Psalme en Kjoake Leeda en jeistliche Leeda, singt en spaelt metem Hoat tom Herr;

²⁰ en dankt Gott daem Foda emma fa aules, enn onns Herr Jesus Christus sien Nome;