Revised Common Lectionary (Complementary)
Dee 124 Psalm
En leet fonn nehejcht gone, fonn Doft.
1 Wan daut nijch wea jewast daut dee Herr Gott wea fa onns jewast. O mucht Iesrael saje;
2 Wan daut nijch wea jewast daut dee Herr Gott wea fa onns jewast aus Mensche jäajen onns kjeeme,
3 Dan wudde dee onns oppjeschluckt habe, aus äa Oaja jäajen onns brennd.
4 Dan wudde dee Wotasch äwa onns jewosche ha; groote Wotasch wudde onnse Seel bedakjt habe.
5 dan wudde dee dolle Wotasch äwa onnse Seel jekome senne.
6 Jesäajent es dee Herr Gott dee onns nijch äwajeef aus Raup fa äare Täne.
7 Onnse Seel es ütjeretst soo aus en Foagel ut däm Jriepa siene Schlenj; dee Schlenj es entwei jebroake, un wie sent utjeretst.
8 Onnse Help es enn däm Herr Gott siene Nome, dee de Himmels un dee Ead jemoakt haft.
7 Mien Sän, hool miene Wead, un doo mien Aunkommendeare bewoare enn die.
2 Hool mien Aunkommendeare un Läw; un mien Jesats soo aus daut Med fonn en Uag.
3 Binj dee opp diene Fingasch; schriew dee dol opp diene Hoat Tofle.
4 Saj to Weisheit, Du best miene Sesta; un nan Festentnis dien Frintschoft;
7 Oba to en jieda eenem es Jnod jejaeft no dee Mot enn dee Gow Christus.
8 Doaromm sajcht hee: "Enn daem daut hee enopp jefoare es no daut Hechste, haft hee dee Jefangne jefange wajch jeleit, en haft dee Mensche Gow jejaeft".
9 Nu daut Wuat: "Enopp jefoare", waut meent daut sest aus daut hee eascht erauf jefoare es enn dee laeachste staede fonne Ead?
10 Dee erauf jefoare es, es dee naemlija aus dee, dee enopp jefoare es wiet aewa aule Himelswelte, daut hee aules fele mucht.
11 En hee jeef walkje Apostel, en walkje Profeete, en walkje Evanjeliste, en walkje aus Hoad en Leara,
12 soo daut hee dee Heilje kunn follkome moake fa dee Oabeit em Deenst, daut Christus sien Lief (dee Jemeent) kunn oppjebut woare,
13 bott wie aule to ne Eenichkjet em Gloowe kome, en ne folle Erkjantnes fonn Gott sien Saen, to en follstendje Maun, bott dee Mot fonn de Follkomenheit enn Christus,
14 soo daut wie nich lenje kjleene Kjinja sent, dee han en haea jeblost woare fonn dee Wint fonn Irlea, en wajch jeleit fonn daen, dee enn aeare Kluakheit enn Irlea enenn leide.
15 Enn Leew mott wie de Woarheit raede daut wie enn aule hensechte enn am enenn wause, dee daut Haupt es, Christus,
16 fonn waem daut gaunse Lief toop jepausst es, en toop jebrocht woat derch en jiedet Jelenk; en doaderch waust dee Kjarpa daut dee sikj selfst oppbut.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer