Revised Common Lectionary (Complementary)

Dee 32 Psalm

En Psalm fonn Doft - en Nodenkje.

¹ Jesäajent es dee, däm siene Äweträdunje jejäft sent, daem siene Sind bedakjt es.

² Jesäajent es dee Maun to wäm dee Herr Gott daut Beeset nijch tooräakjent, enn wäm sien Jeist doa kjeen Faulscheit es.

³ Aul ekj stel wea, worde miene Knoakes oolt derjch mien Juele dän Dach äwa.

⁴ Dan bie Dach un bie Nacht wea diene Haunt schwoa opp mie, mien Sauft wea enn dee Somma Dreajet fewaundelt. Selah.

⁵ Ekj deed miene Sind bekjane to die, un ekj ha miene Gottloosijchkjeit nijch festoakje; ekj säd, ekj woa miene Äweträdunj bekjane, un du fejeefst mie daut Beeset fonn miene Sind. Selah.

⁶ Fa dee Uasoak lot en jieda dee jetlijch es, to die bäde enn ne jefunjne Tiet; wan dee groote Äweschwamunje kome, woare dee nijch bott am reakje.

⁷ Du best miene Festäakj Städ, du deist mie oppbewoare fonn Trubbel; du deist mie ommrinje met Radunks Leede. Selah.

⁸ Ekj woa die unjarejchte un ennleare enn dän Wajch enn woont du waundle saust, ekj woa die Rot jäwe, mien Uag opp die.

⁹ Siet nijch soo aus en Peat oda en Äsel dee nijch Festaunt ha, dee Met Jebett un Toom motte ennjeholt woare soo daut dee nijch dijcht bie kome.

¹⁰ Dee Beese ha fäl Trua, oba dee, dee enn däm Herr Gott fetruehe deit, däm woat Erboarme ommoarme.

¹¹ Siet froo enn däm Herr Gott un freit junt, jie Jerajchte, un doot fa Freid juble, aul jie Opprajchte enn Hoat.

¹⁶ Doaromm, fonn nu aun kjan wie kjeenem meeha nom Fleesch no; wan wie sogoa Christus nom Fleesch jekjant ha, kjan wie am nu nich meeha soo aus daut.

¹⁷ Aulsoo, es irjentwaea enn Christus, dan es hee ne niehe Kjreeatua; daut oole es fegone, daut es aules nie jeworde.

¹⁸ En aules es fonn Gott, dee enn Christus wea, en haft onns met sikj selfst feseent, en haft onns sien Feseenunkswuat jejaeft.

¹⁹ Daut es, daut Gott enn Christus wea, en dee Welt met sikj selfst feseend, en aeare Sind nich jaeajen an raeakjend, en jeef onns sien Wuat fonn dee Feseenunk.

²⁰ Doraomm se wie nu Fetraeda enn Christus siene Staed; enn daem daut Gott derch onns femont. Wie prachre junt enn Christus siene Staed, lot junt met Gott feseene!

²¹ Hee haft daem, dee kjeene Sind kjand, fa onns to Sind jemoakt, daut wie enn am kunne Gott siene Jerajchtichkjeit ha.

15 Nu nodade dee Takskollakjta en Sinda sikj no am, omm am to heare.

² En dee Farisaea en Schreftjeleade murrde seeha en saede: "Dis Maun nemt de Sinda aun en at met an."

³ Donn raed hee dit Jlikjnes en saed: "Waea fonn ju dee hunndat Schop haft, wan hee eent felist, lat nich dee naeajen-en-naeajentich enne Wiltnes en jeit daut felorne Schop to seakje bott hee daut finjt?

¹¹ En hee saed to an: "En jewessa Maun haud twee Saens.

¹² En dee jinjra saed to sien Foda: 'Foda, jeff mie daut Poat fonn daut Hab en Goot daut mient es.' En hee deeld an sien Hab en Goot enn.

¹³ Korts no daem pakt dee jinjsta Saen aul sien Goot toop en reisd aewa Launt, wiet auf, en febrocht doa sien Goot derch wilet Laewe.

¹⁴ Oba aus hee aules februckt haud, kjeem doa ne groote Hungaschnoot enn daut gaunse Launt, en am faeldet aun aules.

¹⁵ Donn jinkj hee en femeed sikj bie eena fonn dee Laundesbirja, en dee schekjt am oppe Stap de Schwien to foodre.

¹⁶ Am felangd aul seeha siene Moag met dee Schluwe to felle dee de Schwien aute, oba kjeena jeef am waut.

¹⁷ Aus hee oba too Besennunk kjeem, saed hee to sikj selfst: 'Woo fael fonn dee Deena dee mien Foda jemeet haft, ha jenuach Broot to aete, oba ekj fekom hia enn dise Hungaschnot.

¹⁸ Ekj woa mie oppmoake en gone no mien Foda, en woa to am saje: 'Foda, ekj ha jaeajen Himel en fer die jesindicht.

¹⁹ Ekj sie nich meeha weat dien Saen jenant to woare; moak mie so aus eena fonn diene aunjenomne Deena.'

²⁰ En hee muak sikj opp en kjeem no sien Foda. Oba aus hee noch en langet Enj auf wea, sach sien Foda am, en am jaumad daut aewa am. Hee rand en foot am omm en jeef am en Kuss.

²¹ Sien Saen saed to am: 'Foda, ekj ha jaeajen Himel en fer die jesindicht, en sie nich meeha weat dien Saen to heete.'

²² Oba sien Foda saed to siene Sklowe: 'Brinjt schwind daen basta Mauntel en trakjt am daen aun, en jaeft am en Rink opp sien Finja, en Schoo fa siene Feet,

²³ en brinjt daut jemastet Kaulf haea en doot daut schlachte; wel wie aeta en onns freihe,

²⁴ dan disa, mien Saen wea Doot en laeft wada; hee wea felore en es jefunje.' En see funje aun sikj to freihe.

²⁵ Oba dee elsta Saen wea oppe Stap; en aus hee dicht biem Hus kjeem, head hee Musikj en Daunse;

²⁶ en roopt eena fonn dee Junjes en fruach waut daut aules to bediede haud.

²⁷ Dee saed to am: 'Dien Brooda es trig jekome, en dien Foda haft daut jemastet Kaulf jeschlacht wiel hee am jesunt trig jekjraeaje haft.'

²⁸ Oba hee wea doll en wull nich enenn gone, aulsoo kjeem dee Foda rut en prachad am.

²⁹ Oba hee saed to sien Foda: 'Kjikj! aul dise Yoare ha ekj die jedeent en sie niemols onnjehuarsaum jewast, en du hast mie niemols ne Kos jejaeft daut ekj kunn met miene Frind toop ne goode Tiet habe;

³⁰ oba nu daut disa, dien Saen, dee dien Hab en Goot met Huare fefraete haft, trig jekome es, deist du am daut jemastet Kaulf schlachte.'

³¹ De Foda saed to am: 'Mien Saen, du best emma bie mie, en aules waut ekj ha es dient.

³² Daut es gauns rajcht daut wie onns freihe en ne goode Tiet ha, dan disa, dien Brooda, wea Doot, en es tom Laewe jekome; hee wea feloare, en es jefunje.'"