Revised Common Lectionary (Complementary)
Dee 27 Psalm
En Psalm fonn Doft.
1 Dee Herr Gott es mien Lijcht un miene Radunk, wäm sull ferjchte? Dee Herr Gott es dee Krauft enn mien Laewe, fa wäm sull ekj mie enjste?
2 Aus dee, dee Beeset aungone, miene Fiend un miene Jäajne, no mie kjeeme mien Fleesch opp to fräte, stolpade dee un folle dol.
3 Wan ne Armee sikj sull jäajen mie loagre, wudd ekj enn mien Hoat nijch engste; wan doa uk sull Kjrijch jäajen mie oppkome, woa ekj enn dit fetruehe.
4 Ekj ha däm Herr Gott no eent jefroacht, daut woa ekj seakje, daut ekj aul miene Doag enn däm Herr Gott sien Hus wone kaun, däm Herr Gott sien Straumet to seene, un enn sien Tempel aun to froage.
5 Dan enn dee Beese Doag woat hee mie festäakje enn daut Jeheemet fonn sien Aundachts Zelt; Hee woat mie opp dän groota Steen oppstale.
6 En nu woat hee mie opphäwe hejcha aus miene Fiend dee mie ommrinje, un ekj woa Freid Opfa brinje enn sien Aundachts Zelt; ekj woa sinje, Jo, ekj woa Preis sinje to däm Herr Gott.
7 Horjch, O Herr Gott wan ekj die aunroop, un doo mie Gonnst bewiese, un doo auntwuate.
8 Mien Hoat saed to die: "Seakj mien Jesejcht;" O Herr Gott, ekj woa dien Jesejcht seakje.
9 Doo dien Jesejcht nijch fonn mie festäakje, schekj dien Deena nijch wajch enn Oaja. Du best mien Help jewast, felot mie nijch, doo nijch fesieme, O mien Radunks Gott!
10 Wan mien Foda un miene Mutta mie felote, dan woat dee Herr Gott mie oppnäme.
11 Lea mie dien Wajch, O Herr Gott, un leid mie enn en jlikja Wajch wäajen dän dee mie beoobachte.
12 Aewajef mie nijch aun miene Fiend aeare Seel, dan faulsche Zeij sent jäajen mie oppejstone, un soone dee Ommenschlijchet püste.
13 Buta wan ekj jejleeft haud daut ekj däm Herr Gott sien Goots jeseene haud enn dee Läwendje äa Launt.
14 Hop enn dän Herr Gott; sie stoakj, en Hee woat dien Hoat stoakje; jo, hop enn däm Herr Gott.
17 Breeda, schlut ju met daen toop, dee mie enn aea Waundel tom Faeabilt naeme.
18 Wiel soo aus ekj ju aul foaken jesajcht ha, en nu wada met Trone saj: faele waundle soo aus dee, dee Fiend sent jaeajen Christus sien Kjriets.
19 Oba daen aea Enj es Fedaumnes, aea Buk es aea Gott, doone sikj stollt met daut wuamet see sikj schaeme sulle, en denke bloos aun daut waut to dise Welt jeheat.
20 Onns Birjaracht oba es em Himel, en wie luare aul seeha doano, daut onns Heilant Jesus Christus, dee Herr, fonn doa kome woat.
21 En hee woat derch siene Krauft, derch dee hee sikj aules kaun unjadon moake, onns schwacka, oama Lief endre, so daut dee so harlich woat senne aus sien Lief.
4 Doaromm, miene Breeda daen ekj leef ha, en jearen seene mucht, dee jie miene Freid en miene Kroon sent, stoht faust emm Herr, miene leefste Frind.
31 Enn dee selwje Tiet kjeeme Farisaea no am en saede: "Brinj die wajch en go sest wua han, dan Heroodes wel die Doot moake."
32 Hee saed to an: "Got en sajcht daem Foss: 'Kjikj, ekj driew beese Jeista rut en doo heele Fonndoag en Morje, en aum dredde Dach woa ekj en Enj moake.
33 Doch mott ekj Fonndoag en Morje, en aum naeakjste Dach reise, dan daut jeziemt sikj nich daut en Profeet buta Jerusalem ommkjemt.
34 Jerusalem, Jerusalem; dee du de Profeete doot moakst en dee steenichst dee no die jeschekjt woare; woo foaken ha ekj jewenscht die toop to saumle so aus ne Han aeare Brood unja aeare Flichte, oba jie wulle nich.
35 Kjikjt! jun Hus es junt jelote; ekj saj ju, jie woare mie nich meeha seene bott dee Tiet woat kome wan jie woare saje: 'Jesaeajent es dee, dee enn daem Herr sien Nome kjemt."
28 Nu pasead daut onnjefaea acht Doag no daem daut hee daut jesajcht haud, daut hee Peeta en Jehaun en Joakopp neem en jinkj opp en Boajch enopp tom baede.
29 En waearent hee baed, fa-ended sikj sien Jesecht, en siene Kjleede worde schlokwit;
30 en kjikj! twee Manna raede met am, daut weare Mooses en Elia,
30 Ekj prachad diene Jinje daut see daem Jeist erut driewe sulle, oba see kunne daut nich."
31 dee enn Harlichkjeit ferndach kjeeme, en raede fonn sien felote daut hee enn Jerusalem folbrinje sull.
32 Oba Peeta en dee, dee met am weare, weare aewakome met Schlop; en aus see eascht gauns wacka weare, sage see siene Harlichkjeit uk dee twee Manna dee bie am stunde.
33 Aus dee am feleete saed Peeta to Jesus: "Meista, daut es fa onns goot hia to senne, lot onns dree Zelte moake, eena fa die, eena fa Mooses en eena fa Elia," oba hee wist nich waut hee saed.
34 Aus hee daut saed kjeem ne Wolkj met en Schaute aewa an; en an wort seeha angst aus dee Wolkj aewa an kjeem.
35 Donn kjeem ne Stem ut dee Wolkj, dee saed: "Dit is mien Saen daem ekj jewaelt hab, horcht no am."
36 Aus dee Stemm aewa wea, wea Jesus auleen; en see weare stell doaraewe en fetalde kjeenem enn dee Doag waut see jeseene haude.
37 De naekjste Dach aus see fom Boajch erauf kjeeme bejaejende am en groot deel Mensche.
38 En kjikj; en Maun mankem Follkj roopt lud en saed: "Leare, ekj pracha die, komm kjikj no mien Saen, dan hee es mien eensjet Kjint.
39 En kjikj; en Jeist jript am, en schricht, en schmit am han daut hee utem Mul schumt, en behaundelt am ruchloos, en felat am faust niemols.
41 En Jesus auntwuad en saed: "O jie onnjleewendet en fedreidet Jeschlacht - woo lang saul ekj noch bie ju senne en junt fedroage? Brinj dien Saen haea."
42 En sogoa aus hee kjeem, fereet dee beese Jeist daem Jung en schmeet am jewaultich han; oba Jesus bedreiwd daen beese Jeist, heeld daem Jung en jeef am trig no sien Foda.
43 En aule weare erstaunt aewe Gott siene groote Harlichkjeit. En waearent see aule erstaunt weare aewa aules waut hee deed, saed hee to siene Jinje:
Copyright © 2001 by Elmer Reimer