Revised Common Lectionary (Complementary)
Dee 32 Psalm
En Psalm fonn Doft - en Nodenkje.
1 Jesäajent es dee, däm siene Äweträdunje jejäft sent, daem siene Sind bedakjt es.
2 Jesäajent es dee Maun to wäm dee Herr Gott daut Beeset nijch tooräakjent, enn wäm sien Jeist doa kjeen Faulscheit es.
3 Aul ekj stel wea, worde miene Knoakes oolt derjch mien Juele dän Dach äwa.
4 Dan bie Dach un bie Nacht wea diene Haunt schwoa opp mie, mien Sauft wea enn dee Somma Dreajet fewaundelt. Selah.
5 Ekj deed miene Sind bekjane to die, un ekj ha miene Gottloosijchkjeit nijch festoakje; ekj säd, ekj woa miene Äweträdunj bekjane, un du fejeefst mie daut Beeset fonn miene Sind. Selah.
6 Fa dee Uasoak lot en jieda dee jetlijch es, to die bäde enn ne jefunjne Tiet; wan dee groote Äweschwamunje kome, woare dee nijch bott am reakje.
7 Du best miene Festäakj Städ, du deist mie oppbewoare fonn Trubbel; du deist mie ommrinje met Radunks Leede. Selah.
8 Ekj woa die unjarejchte un ennleare enn dän Wajch enn woont du waundle saust, ekj woa die Rot jäwe, mien Uag opp die.
9 Siet nijch soo aus en Peat oda en Äsel dee nijch Festaunt ha, dee Met Jebett un Toom motte ennjeholt woare soo daut dee nijch dijcht bie kome.
10 Dee Beese ha fäl Trua, oba dee, dee enn däm Herr Gott fetruehe deit, däm woat Erboarme ommoarme.
11 Siet froo enn däm Herr Gott un freit junt, jie Jerajchte, un doot fa Freid juble, aul jie Opprajchte enn Hoat.
16 Doaromm woa wie nich mootloos; wan uk onns utalija Mensch to Grunnt kjemt, es dee ennalija Mensch Dach fa Dach nie jemoakt.
17 Dan daut jaeajenwoatjet, leichtet Liede wirkjt fa onns en emma jratret en eewjet Jewijcht fonn Harlichkjeit;
18 dan wie betrachte nich daut waut to seene es, oba daut waut nich to seene es; dan waut to seene es, es waut Tiet aunbelangt, oba waut nich to seene es, es Eewich.
5 Dan wie weete daut wan onns irdischet Zelthus fenijcht woat, ha wie en Jebied fonn Gott, en eewjet Hus enne Himels daut nich met Henj jebut es.
2 En wie staene enn onns Lief, en wele jearen daut wie enn onns himlischet Hus kunne senne,
3 dan wie muchte werklich jekjleet woare, daut wie nich utjetrokke sulle jefunge woare.
4 Dan werkjlich, wie, dee wie enn dis Lief sent, staene en sent bedrekjt wiel wie wudde leewa aunjetroke senne aus utjetroke, soo daut daut stoawlijet mucht aewanome woare fonn daut Laewe.
5 Oba dee onns reed jemoakt haft fa daut selwje es Gott, dee onns uk daen Jeist aus Auntolinj jejaeft haft.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer