Revised Common Lectionary (Complementary)

107 Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.

² Kështu thonë të shpenguarit prej Zotit që ai i ka çliruar nga dora e kundërshtarit,

³  dhe që ka mbledhur nga vende të ndryshme, nga lindja dhe perëndimi, nga veriu dhe nga jugu.

²³ Ata që zbresin në det me anije dhe që bëjnë tregëti mbi ujërat e mëdha,

²⁴ shohin veprat e Zotit dhe mrekullitë e tij në humnerat e detit.

²⁵ Sepse ai urdhëron dhe shkakton një erë furtune, që i ngre përpjetë valët e detit.

²⁶ Ata ngjiten deri në qiell dhe bien në humnera; shpirti i tyre ligështohet nga ankthi.

²⁷ Atyre u merren këmbët dhe lëkunden si të dehur, dhe nuk dinë më ç’të bëjnë.

²⁸ Por në fatkeqësitë e tyre i këlthasin Zotit, dhe ai i shpëton nga ankthet e tyre.

²⁹ Ai e fashit furtunën në një murmurim dhe valët e saj pushojnë.

³⁰ Kur ato qetësohen, ata gëzohen, dhe ai i çon në portin e dëshiruar prej tyre.

³¹ Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë që bën në dobi të bijve të njerëzve;

³² le ta lëvdojnë në kuvendin e popullit dhe le ta lavdojnë në këshillin e pleqve.

37 Prandaj zemra ime dridhet dhe brof jashtë vendit të saj.

² Dëgjoni me vëmendje shungullimën e zërit të saj, gjëmimin që del nga goja e saj!

³ Ai lëshon vetëtimën e tij nën gjithë qiellin dhe deri në skajet e tokës.

⁴ Prapa tij një zë vrumbullon; ai gjëmon me zërin e tij madhështor; ai nuk i përmban kur dëgjohet zëri i tij.

⁵ Perëndia gjëmon në mënyrë të mrekullueshme me zërin e tij dhe bën gjëra të mëdha që nuk mund t’i kuptojmë.

⁶ I thotë në fakt borës: "Bjerë mbi tokë," ia thotë si shirave të lehta ashtu dhe shirave të rrebeshta.

⁷ Ai ndal dorën e çdo njeriu, me qëllim që të gjithë vdekatarët të mund të njohin veprat e tij.

⁸ Bishat hyjnë në strukat e tyre dhe rrinë në strofkat e tyre.

⁹ Nga vendet më të largëta të jugut vjen stuhia dhe të ftohtit nga erërat e acarta të veriut.

¹⁰ Me frymën e Perëndisë formohet akulli dhe shtrirja e ujërave tërhiqet.

¹¹ I ngarkon retë e dendura me lagështirë dhe i shpërndan larg retë e tij dritëplota.

¹² Ato enden në qiell kudo, duke ndryshuar drejtimin në bazë të drejtimit të tij, për të kryer çfarëdo gjë që ai urdhëron mbi faqen e tokës së banuar.

¹³ I dërgon o për dënim, o për tokën e tij o për mirësi.

²⁵ “Dhe do të ketë shenja në diell, në hënë dhe në yje, dhe mbi tokë ankth popujsh, në përhumbjen prej gjëmës së detit dhe të valëve të tij;

²⁶ njerëzit do të mpaken nga frika dhe nga pritja se çfare do ta pllakosë botën, sepse fuqitë qiellore do të lëkunden.

²⁷ Atëherë do të shohin Birin e njeriut duke ardhur mbi një re, me fuqi dhe lavdi të madhe.

²⁸ Dhe kur këto të fillojnë të ndodhin, shikoni lart dhe ngrini kokat tuaja, sepse çlirimi juaj është afër.”