Revised Common Lectionary (Complementary)
Dee 148 Psalm
1 Preist däm Herr Gott! Preis däm Herr Gott fonn dee Himmels; Preist Am enn daut Hejchste.
2 Preist Am, aul jie sien Enjel; Preist Am, aul siene groote Menj Mensche.
3 Preist Am, Sonn un Mon; Preist Am, aul jie Lijcht Stearns.
4 Preist Am, O Himmels fonn Himmels; un Wotasch dee bowe dee Himmels sent.
5 Lot dän däm Herr Gott sien Nome preise; dan Hee haft aunkommendeat un dee weare erschaufe.
6 Un Hee deed dee bestädjen fa emma un emma; Hee jeef en Befäl daut dee nijch feschwinje sulle.
7 Lot dee See-Beeste un aulet Deepe däm Herr Gott preise fonn dee Ead;
8 Fia un Hoagel; Schnee un Ruak; stormja Wint dee sien Wuat erfelle;
9 Boaj un aule Humpels; fruchtboare Beem un aule Zeedabeem;
10 Beeste un aulet Fee, krupende Dinje un Fäajel fonn Flijchte,
11 Kjeenije oppe Ead un aule Felkja; Helte un aule Rejchte oppe Ead;
12 Beides junje Mane un Eentletsje Mäakjes uk; oole Mane met dee Junje.
13 Lot dän däm Herr Gott sien Nome preise; dan bloos sien Nome es huach je-eat; siene Harlijchkjeit es bowe dee Ead un dee Himmels.
14 Hee deit uk dän Huarn fonn sien Folkj opphäwe, siene Heilje äa Preis, fonn dee Iesrael Säns, en Folkj daut dijch bie Am es. Preis däm Herr Gott!
9 Weisheit haft äa Hus jebut; see haft äare säwen Stendasch utjekjoaft;
2 see haft äa Schlachtfee jeschlacht; see haft äa Wien ennjereat; see haft dän Desch oppjesat.
3 See haft äare Deenstmäakjes rut jeschekjt; see schrijcht fonn dee hejchste Städe enne Staut;
4 Du Eenfeltja, lot am hia enenn dreihe; un see sajcht to däm dee oone Hoat es:
5 Komm un doo fonn mien Broot äte, un drink fonn mien Wien dee ekj ennjereat ha;
6 Felot dee Noare un läw; un go enn dän Festentnis Wajch.
7 Wäa en Spatta femone deit kjrijcht Schaund fa sikj selfst; un wäa en beesa Maun dodle deit, kjrijcht ne Plak opp sikj.
8 Doo en Spatta nijch dodle, sest woat hee die hausse, doo en weisa Maun dodle, un hee woat die leef ha.
9 Jeff to däm weisa Maun, un hee woat noch weisa senne; doo en jerajchta Maun unjarejchte, un hee woat toonäme enn leare.
10 Däm Herr Gott ferjchte es dee Aunfank fonn Weisheit, un däm Heilja kjane es Festentnis.
11 Dan derjch mie sent diene Doag femeat, un dee Joare fonn dien Läwe woare meeha senne.
12 Wan du Weis best, dan woascht fa die selfst Weis senne; oba wan du feachte deist, dan woascht du daut auleen droage.
8 Dit eenalei saul oba nich fonn junt festoake senne, miene leefste, daut een Dach bie daem Herr soo es aus dusant Yoa, en dusant Yoa soo aus een Dach.
9 De Herr fetrakjt nich met sien Fespraeakje soo aus walkje Fetrakje aunseene, oba es seeha jeduldich onns jaeajenaewa, wiel hee nich wel ha daut irjent waea sull felore gone, oba daut aule sele to Buesse kome.
10 Oba daem Herr sien Dach woat kome soo aus en Deef, en dee Himels woare dan met en grootet jeruzh feschwinje, en daut waut jeschaufe es, woat met heetet brenne wajch schmelte, en dee Ead en aules waut doabenne es woat utjeforscht woare.
11 Wan dit aules feschwinje woat, waut fonne Mensche sel wie dan senne enn onns Waundel enn Heilichkjeit,
12 enn daem daut wie no daem Gott sien Dach iewrijch luare, wan dee Himels brenne woare en oppjeleest woare, en waut jeschaufe es woat em Fia schmelte?
13 Wie luare oba no en nieha Himel en Ead no sien Fespraeakje, wua Jerajchtichkjeit woat tus senne.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer