Revised Common Lectionary (Complementary)
Dee 27 Psalm
En Psalm fonn Doft.
1 Dee Herr Gott es mien Lijcht un miene Radunk, wäm sull ferjchte? Dee Herr Gott es dee Krauft enn mien Laewe, fa wäm sull ekj mie enjste?
2 Aus dee, dee Beeset aungone, miene Fiend un miene Jäajne, no mie kjeeme mien Fleesch opp to fräte, stolpade dee un folle dol.
3 Wan ne Armee sikj sull jäajen mie loagre, wudd ekj enn mien Hoat nijch engste; wan doa uk sull Kjrijch jäajen mie oppkome, woa ekj enn dit fetruehe.
4 Ekj ha däm Herr Gott no eent jefroacht, daut woa ekj seakje, daut ekj aul miene Doag enn däm Herr Gott sien Hus wone kaun, däm Herr Gott sien Straumet to seene, un enn sien Tempel aun to froage.
5 Dan enn dee Beese Doag woat hee mie festäakje enn daut Jeheemet fonn sien Aundachts Zelt; Hee woat mie opp dän groota Steen oppstale.
6 En nu woat hee mie opphäwe hejcha aus miene Fiend dee mie ommrinje, un ekj woa Freid Opfa brinje enn sien Aundachts Zelt; ekj woa sinje, Jo, ekj woa Preis sinje to däm Herr Gott.
7 Horjch, O Herr Gott wan ekj die aunroop, un doo mie Gonnst bewiese, un doo auntwuate.
8 Mien Hoat saed to die: "Seakj mien Jesejcht;" O Herr Gott, ekj woa dien Jesejcht seakje.
9 Doo dien Jesejcht nijch fonn mie festäakje, schekj dien Deena nijch wajch enn Oaja. Du best mien Help jewast, felot mie nijch, doo nijch fesieme, O mien Radunks Gott!
10 Wan mien Foda un miene Mutta mie felote, dan woat dee Herr Gott mie oppnäme.
11 Lea mie dien Wajch, O Herr Gott, un leid mie enn en jlikja Wajch wäajen dän dee mie beoobachte.
12 Aewajef mie nijch aun miene Fiend aeare Seel, dan faulsche Zeij sent jäajen mie oppejstone, un soone dee Ommenschlijchet püste.
13 Buta wan ekj jejleeft haud daut ekj däm Herr Gott sien Goots jeseene haud enn dee Läwendje äa Launt.
14 Hop enn dän Herr Gott; sie stoakj, en Hee woat dien Hoat stoakje; jo, hop enn däm Herr Gott.
5 To dee Tiet aus Heroodes Kjeenich wea enn Judaea, wea doa en jewesa Priesta dee heet Sacharias ut Abia sien Deenstgrupp; en siene Fru wea eent fonn Aroon siene Dajchta, dee heet Eliesabet.
6 Dee weare beid from fer Gott, en waundelde enn daem Herr siene Jeboote en Leare oone Fael.
7 En see haude kjeene Kjinja, wiel Eliesabet kunn nich Kjinje habe; en see weare nu uk aul beid enn huaget Ella.
8 Nu pasead daut es hee fer Gott enn sien Priesta-aumt deend,
9 soo aus dee Jewanheit wea, jinkj hee enn daem Herr sien Tempel enenn om en seete Ruak to brenne.
10 En daut gaunse Menj Mensche stunnt buete en baede waearent dee Reakjestunnd.
11 Meteemol kjeem en Enjel fom Herr en stunnt aune rachte sied fom Ruak Aultoa.
12 Aus Sacharias am sajch, fefead hee sikj en am kjeem ne groote Angst enn.
13 Oba dee Enjel saed to am: "Engst die nich, Sacharias, dan dien Jebaed es jeheat, en diene Fru Eliesabet woat die en Saen jaewe, en du saust am daem Nome Jehaun jaewe.
14 En du woascht die freie en jleklich senne, en faele woare sikj freie to siene Jeburt.
15 Dan hee woat enn Gott siene Uage groot senne, en hee saul nich Wien oda stoakjet Jedrenkj drinkje, en hee woat sogoa fonn sien Muttalief met daem Heilje Jeist jefelt senne.
16 En fael fonn dee Iesrael Saens woat hee trig dreie no Gott aea Herr,
17 en hee woat faearwauts gone enn daem Jeist en Krauft dee Elia haud, omm dee Fodasch aeare Hoate no dee Kjinje to dreie, en dee Onnjehuarsaume no de Jerachte, daem Herr en Folkj reed to moake, dee reed sent fa daem Herr."
Copyright © 2001 by Elmer Reimer