Revised Common Lectionary (Complementary)

Dee 138 Psalm

En Psalm fonn Doft.

¹ Ekj woa die danke met mien gaunset Hoat; ekj well Preis sinje to die fer dee Jetta;

² Ekj woa aunbäde fer dien heilja Tempel; un Dank jäwe to dien Nome fa dien Erboarme, un fa diene Woarheit; dan du hast dien Wuat hejcha jeacht aus aul dien Nome.

³ Du deetst mie auntwuate enn dän Dach aus ekj die aunroopt; du muakst mie Brow enn miene Seel met Krauft.

⁴ Aul dee Kjeenije oppe Ead woare die danke, O Herr Gott; dan dee ha dee Wead jeheat ut dien Mul.

⁵ Jo, dee selle sinje enn däm Herr Gott siene Wäaj; dan däm Herr Gott siene Harlijchkjeit es groot.

⁶ Wan dee Herr Gott uk huach es, doch kjikjt Hee opp dee Jerinje; oba dee Stollte kjant Hee fonn wiet auf.

⁷ Wan ekj enne Med fonn Trubbel waundel, dan jefst du mie Läwe; Du schekjst dien Haunt rut jäajen miene Fiend äare Wutt; un diene rajcht Haunt deit mie rade.

⁸ Dee Herr Gott woat sien Woakj foadijch moake enn mie; O Herr Gott, dien Erboarme es fa emma duarhauft; Du woascht dee Oabeit fonn miene Henj nijch felote.

12 Doaromm pracha ekj junt, Breeda, derch Gott sien grootet Metliede, daut jie jun Lief Gott aewajaewe aus en laewendjet Opfa, daut Gott jefelt. Daut es jun feninftje Gottesdeenst.

² En stalt junt nich met dise Welt jlikj, leewa siet fe-endat derch en nieha Senn, so daut jie bewiese kjenne waut Gott sien Wele es, daut Goot, en Aunjenaem, en Folkome es.

³ Dan derch dee Jnod dee mie jejaeft es, saj ekj to en jieda eenem mank ju, nich hecha fonn sikj selfst to denke aus hee werklich es, leewa to denke met en kloare Senn, soo fonn sikj selfst to denke aus Gott daen Gloowe toojeldeelt haft.

⁴ Dan soo aus wie enn een Kjarpa fael Jliede ha, en dee nich aule aewareenet to doone ha;

⁵ soo sent wie fael Jliede en een Lief enn Christus, en sent unjarenaunda Jliede eena met daem aundra.

⁶ En no daem daut wie feschiedne Gow ha no daem daut onns Jnod toojedeelt es: wan profetseie, dan wel wie profetseie so aus onns Gloowe jeschenkt es;

⁷ waea deent, dan doano deene; wan unjarechte, dan doano unjarechte;

⁸ waea ermont, dan doano ermone; waea metdeelt, dan eefeltijch; waea aundre faeasteit, dan flietich; waea erboarme eeft, dan met Freid.

¹³ Aus Jesus no dee Siseraea Filipe Ommjaeajent kjeem, fruach hee siene Jinja, en saed: "Waea saje dee Mensche daut dee Menschesaen es?"

¹⁴ En see saede: "Walkje saje, Werkjlich Jehaun dee Taufa, aundre Elia, en aundre Jeremia, oda eena fonn dee Profeete."

¹⁵ Hee saed to an: "Oba waea saj jie daut ekj sie?"

¹⁶ Peeta auntwuad en saed:

¹⁷ "Du best dee Christus, daem laewendja Gott sien Saen." En Jesus auntwuad am en saed: "Jesaeajent best du, Siemoon, Joonas Saen, dan Fleesch en Bloot ha die daut nich jeoppenboat, oba mien Foda em Himel.

¹⁸ En ekj saj uk to die, Du best Peeta, en opp dis Steen woa ekj miene Jemeent buhe, en dee Puate fonne Hal woare nich de Aewahaunt ha doajaeajen.

¹⁹ Ekj woa die de Schlaetels jaewe fa daut Himelsrikj, en wautemma du oppe Ead binje woascht, woat enne Himels jebunje senne, en wautemma du oppe Ead leese woascht, woat enne Himels jeleest senne."

²⁰ Donn woarnd hee siene Jinja daut see kjeenem saje sulle daut hee dee Christus wea.