Old/New Testament
Dee 51 Psalm
To dän Haupt Musikaunt, en Psalm fonn Doft – Aus Natan dee Profeet no am kjeen no däm daut hee Fekjea haud jehaut met Batseeba.
1 Sie jnädijch to mie O Gott, no dien Erboarme, no diene groote leeftolje Erboarmunje, doo miene Äweträdunje utlasche.
2 Wausch mie gausentgoa fonn mien Beeset, un moak mie rein fonn miene Sind.
3 Dan ekj doo miene Äwträdunge bekjane; miene Sind es emma fer mie.
4 Jäajen die, un die auleen, ha ekj jesindijcht un Beeset jedone enn diene Uage; daut du muchst jerajchtfoadijcht senne wan du rätst, un kloa senne wan du rejchte deist.
5 See, ekj wort enne Sind jebuare, un miene Mutta deed mie enn Sind bejriepe.
6 See, du deist Woarheit felange enn daut ennalijchet, un enn daut festoakne deist du mie Weisheit leare.
7 Reinj mie met Iesopp, un ekj woa rein senne, wausch mie, un ekj woa witta senne aus Schnee.
8 Moak mie foll Freid un froo senne to heare, daut dee Knoakes dee du jebroake hast sikj freihe kjenne.
9 Festäakj dien Jesejcht fonn miene Sind, un doo aul miene Onnjerajchtijchkjeite utlasche.
10 Erschauf enn mie en reinet Hoat, O Gott; un doo en staunthauftja Jeist enn mie nie moake.
11 Doo mie nijch fonn dien Doasenne wajch schmiete, un nem dien Heilje Jeist nijch fonn mie.
12 Jeff mie wada dee Freid fonn diene Radunk, un hool mie opprajcht met dien welja Jeist.
13 Dan woa ekj Äwaträda enn dien Wajch unjarejchte; en Sinda woare to die bekjeat woare.
14 Rad mie fonn dee Schult fonn Bloot fejeete, O Gott; O Gott miene Radunk; miene Tunj woat äwalud sinje fonn diene Jerajchtijchkjeit.
15 O Herr, moak miene Leppe op, un mien Mul woat dien Preis fäa brinje.
16 Dan du west nijch Opfa ha, sest wudd ekj daut jaewe; du hast kjeen Fejneaje enn Braunt Opfa.
17 Gott sien Opfa es en jebroakna Jeist; en jebroaknet un Buessfoadjet Hoat, O Gott, woascht du nijch fe-achte.
18 Doo Goots enn dien gooda Plezhea to Zion; bu dee Jerusalem Wenj opp.
19 Dan woascht du en Jefaule ha aun dee Jerajchtijchkjeits Opfa, met Braunt Opfa un gaunse Opfa; dan woare see Bolles opfre opp dien Aultoa.
Dee 52 Psalm
To dän Haupt Musikaunt: en Nodenkje: en Psalm fonn Doft- aus Doeg dee Eedomieta kjeem en fetald Saul, en säd to am: "Doft es no däm Ahimilech sien Hus jekome."
1 Wuaromm deist du die enn Beeset puche, O majchtja Maun? Gott sien Erboarme es eewijch!
2 Diene Tunj deit Fenijchte utjrebble soo aus en schoapet Putsmassa, un deit Lest wirkje.
3 Du hast Beeset meeha leef aus Goodet; Leaje meeha aus Jerajchtijchkjeit to räde. Selah.
4 Du hast aule Wead leef dee oppschlucke, O lestje Tunj!
5 Gott woat die jrod soo fenijchte fa emma; Hee woat die wajch näme, soogoa wajch plekje fonn dien Tselt; un erut riete fonn daut Launt wua dee Läwendje sent. Selah.
6 Un dee Jerajchte sele seene un ferjchte, un äwa am lache, en saje:
7 Hia es dee Maun dee Gott nijch siene Tooflucht muak, hee fetrued sikj enn sien Rikjdom; hee wea stoakj enn sien Fenijchte.
8 Oba ekj sie soo aus en jreena Oliewaboom enn Gott sien Hus; ekj doo enn Gott sien Erboarme fetruehe fa emma un emma.
9 Ekj wel die fa emma danke, wiels du daut jedone hast, un ekj doo enn dien Nome hope, wiels daut es Goot enn dee Heilje äa Doasenne.
Dee 53 Psalm
To dän Haupt Musikaunt opp Mahalat: En Nedenkje; En Psalm fonn Doft.
1 Dee Noa haft enn sien Hoat jesajcht, "Doa es kjeen Gott!" Dee sent fe-aedelt; dee ha schrakjlijet Gottlossijchkjeit aunjegone; doa es nijch eena dee Goots deit!
2 Gott kjikjt rauf opp dee Menschesäns, tom seene auf doa irjent wäa Ennsejcht haud, dee no Gott socht:
3 Jieda eena haud sikj wajch jedreit; dee sent aulatoop drakjijch; doa es nijch eena dee Goots deit, nijch emol eena!
4 Ha dee, dee Beeset oabeide, nijch jewist, dee mien Folkj oppfräte soo aus see Broot äte? Dee ha Gott nijch aunjeroopt.
5 Doa weare see enn groote Forjcht wua doa kjeene Forjcht wea, dan Gott haft daen äare Knoakes festreit dee jäajen junt loagade, du hast dän to Schaund jebrocht wiels Gott dän feschmäte haft.
6 Wäa jeft dee Radunk fa Iesrael fonn Zion? Wan Gott dee Jefangenschoft fonn sien Folkj trigj brinjt, dan woat Joakopp sikj freihe, un Iesrael woat froo senne.
2 Doaromm ha jie kjeene Entschuldjunk, jie Mensche, wan jie aundre rechte, wiel jie doone de naemlije Dinje dee jie enn aundre rechte, en fedaume junt selfst doamet.
2 Wie weeta oba daut Gott sien Uadeel enn Woarheit es aun soone dee soont aungone.
3 En denkst du, du Mensch, daut wan du aundre rechte deist dee soont doone, oba daut naemlijet deist, daut du Gott sien Uadeel woascht febie jlepe?
4 Oda fe-achst du Gott siene rikje Leeftolichkjeit, en daut hee so goot to die es, uk siene groote Jedult, weetst oba nich daut hee die doaderch no de Buesse leide deit?
5 Oba doano aus dien hoadet en onnbuessfoadjet Hoat es, saumelst du fa die selfst Oaja jaejen daen Dag wan Gott sien Oaja woat jeoppenboat woare enn Gott sien jerachte Jerechtsdag,
6 dee en jiedrem woat doano fejelte aus siene Woakje sent;
7 daut eewjet Laewe fa dee, dee emm goodet doone aunhoole, en Harlichkjet, Ea, en daut waut nich fejenklich es, seake;
8 oba dee, dee no aeare eajne Ea seakje en de Woarheit nich jehuarsaum sent, en leewa de Onnjerachtichkjet jehuarsaum sent, - kjeene Jnod, en sien Oaja.
9 En jieda dee Beeset hinjaraun jeit, woat Triebsaul en Oaja habe, easchtens de Jude en uk de Grieche
10 Oba Ea, Harlichkjet, en Fraed fa aul daen, dee goodet doone, easchtens de Jude en uk de Grieche;
11 wiels bie Gott es kjeen aunseene de Person.;
12 Waea oone Jesats jesindicht haft woat oone daut Jesats felore gone; waea em Jestats jesindicht haft woat derch daut Jesats jerecht woare;
13 dan nich dee, dee daut bloos heare sent fer Gott jeracht, oba dee, dee daut Jesats jehoole habe woare Jerachtfoadicht senne.
14 Dan dee Felkja dee daut Jesats nich ha, oba utem Jewesse daut doone waut daut Jesats sajcht, sent fa sikj selfst daut Jesats wan see daut uk nich ha,
15 en bewiese doamet daut dee Woakje fomm Jesats en aea Hoat jeshraewe es, en aeare Jewesse jaewe an Zeichness, en aeare Jedanke doone sikj unjarenaunda entwaeda beschuldje oda entschuldje,
16 aun daem Dach wan Gott woat Mensche aea Jeheemet rechte derch Jesus Christus sien Evanjeelium daut ekj jepraedicht hab.
17 Oba wan du en Jud jenant best, en felatst die oppem Jesats, en puchst die doamet daut du Gott kjanst,
18 en weetst waut sien Wele es, en wiels du em Jesats jeleat best kaunst du unjaschiede waut daut baste es,
19 en best aewazeicht daut du de Blinje leide kaunst, uk en Licht best fa daen, dee em Diestre sent;
20 en Unjarechta fa dee Noare, en Lear fa Kjinja, en hast en Form fonn Erkjantnes en Woarheit em Jesats;
21 Wan du dan en aundrem leare deist, deist du die selfst nich leare? Wan du to en aundrem praedje deist daut hee nich staele saul, deist du staele?
22 Du sajchst en Aundrem hee saul nich de Eehe braekje, brakjst du de Eehe? Du hast en Aufshue fa Jetse, oba deist du de Tempels beroowe?
23 Du puchst die em Jestats, oba deist du Gott spatre doaderch daut du daut Jesats brakjst?
24 Dan Gott sien Nome woat jelastat mank de Heide waeajen junt, so aus et jeshraewe steit.
25 Dee Beschniedunk haft secha en Weat wan du daut Jesats helst, oba wan du daut Jesats aewatraede deist, es diene Beschniedunk ne Onnbeschniedunk jeworde.
26 Doaromm, wan dee, dee nich beschnaede es, dee Jesats Bedinjunje helt, woat am sien Onnbeschnaede senne nich aunjeseene woare aus ne Beschniedunk?
27 En saul nich daut Oonbeschnaedne bie Natua, wan daut daut Jesats helt, die rechte dee du no daut Lata en Beschnaede senne, daut Jesats aewatraede deist?
28 Dan en Jud es nich daut waut fonn Buta to seene es, en dee Beschniedunk es nich waut fonn Bute es;
29 oba en achta Jud es dee, dee ennalich eena es, en de Beschniedunk es daut waut em Hoat es, em Jeist, nich enn Latre, daem sien Riem fonn Gott es, nich fonn Mensche.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer