Old/New Testament

Dee 4 Psalm

¹ Horjch no mie wan ekj roop, O du Gott fonn miene Jerajchtijchkjeit; du jeefst mie Rum enn mien Älend. Doo die äwa mie erboarme, un hea mien Jebäd.

² O jie Mensche Säns, woo lang woa jie miene Harlijchkjeit to Schaund moake? Woa jie Nutslooset leef habe? Woa jie ne Leaj hinjaraun rane? Selah.

³ Oba dit sel jie weete daut dee Herr Gott haft dee jetlijche fa sikj selfst auntsied jesat; dee Herr Gott heat mie wan ekj am aunroop.

⁴ Doot tsetre, un doot nijch sindje, räd met die selfst opp dien Bad un sie stel. Selah.

⁵ Doot dee Opfa fonn Jerajchtijchkjeit opfre, un doot enn däm Herr Gott fetruehe.

⁶ Fael saje: "Wäa woat onns irjent waut Goots wiese?" O Herr Gott, lot onns daut Lijcht fonn dien Jesejcht seene.

⁷ Du hast mie enn mien Hoat Freid jejäft, meeha aus donn aus äa Jeträajd un Wien tooneem.

⁸ Ekj woa mie beides dol laje enn Fraed, un uk schlope, dan du, O Herr Gott, moakst mie enn Fräd läwe.

Dee 5 Psalm

To dän haupt Musikaunt opp Nehilot, en Psalm fonn Doft.

¹ Horjch no miene Wead, O Herr Gott, un behool mien Besennunj.

² Jeff Oobacht opp miene Stem wan ekj schrie, mien Kjeenijch un mien Gott, dan ekj woa to die baede.

³ Du woascht miene Stem Tsemorjenst heare, O Herr Gott, ekj woa Tsemorjenst fer die kome, un ekj woa nehejcht kjikje.

⁴ Dan du best nijch en Gott dee Fejneaje haft enn Gottloosijchkjeit, un Beeset saul nijch enn dien Doasenne wone.

⁵ Soone dee sikj puche, woare nijch fer die bestone, du deist aul dee Gottloose Oabeide hause.

⁶ Du woascht dän fenijchte dee Laeajes räde. Dee Herr Gott woat daem Bloodrija un Lestja Maun feachte.

⁷ Oba waut mie daut aunbelangt, ekj woa no dien Hus kome enn dän Aewafluss fonn diene Jnod; ekj woa aunbäde enn diene Forcht fer dien heilja Tempel.

⁸ Leid mie, O Herr Gott, enn diene Jerajchtijchkjeit wäajen miene Fiend; moak dän Stijch jlikj fer mie.

⁹ Dan doa es kjeene Trueheit enn äa Mul, äa Gorjel es en opnet Grauf; dee schmeijchle met äare Tunj.

¹⁰ Hool an Schuldijch, O Gott, lot an faule derjch äa eajna Rot; driew an wajch enn äare fäl Äweträdunje, dan dee ha sikj jäajen die jestalt.

¹¹ Oba lot aul daen sikj freihe dee enn die Fetruehe, lot daen emma juble fa Freid wiels du an beschutse deist; un lot daen dee dien Nome leef ha sikj enn die freihe.

¹² Dan du, O Herr Gott, woascht däm Jerajchte säajne, du woascht am met Gonst ommrinje so aus met en Schilt.

Dee 6 Psalm

To dän haupt Musikaunt opp Neginot opp Scheminit, en Psalm fonn Doft.

¹ O Herr Gott, doo mie nijch dodle enn dien Oaja; un doo mie uk nijch strofe enn dee Hett fonn dien Rach;

² Doo die äwa mie erboarme, O Herr Gott, dan ekj sie schwack; heel mie O Herr Gott, dan miene Knoakes sent enn Trubbel.

³ Miene Seel es uk emm deepe jetrubbelt - en Du, O Herr Gott, woo lang?

⁴ O Herr Gott, komm trigj, rad miene Seel, rad mie omm dien Erboarme haulwe.

⁵ Dan enn dän Doot es doa kjeen Aunjedenkj aun die; wäa woat die danke fonn utem Grauf?

⁶ Ekj sie meed enn mien Stäne; mien Bad schwamt derjch dee gaunse Nacht; miene Rubenk schmelt met miene Trone.

⁷ Mien Uag es Dunkel wäajen mien Trua, daut woat moaga wäajen aul miene Fiend.

⁸ Wajch fonn mie, aul jie dee Gottloosijchkjeit oabeide, dan dee Herr Gott haft dee Stem fonn mien Hiele jeheat.

⁹ Dee Herr Gott haft mien Jeschrejcht jeheat, dee Herr Gott woat mien Jebäd aun näme.

¹⁰  Lot aul miene Fiend sikj schäme un emm deepe jetrubbelt senne; dee sele trig dreihe, un sikj schäme enn eene Moment.

¹⁶ Aus Paul enn Ateen fa an luad, wea hee em Jeist bedrekjt aus hee sach woo dee Staut soo foll Aufjeta wea.

¹⁷ Hee unjahilt sikj met dee Jude enne Sienagog, en jieda Dach met daen dee Gottesferchtich weare dee toop kjeeme em Moakjtplauts.

¹⁸ En uk walkje fonn dee epikurische en stoische Fielesoofen streede sikj met am, en walkje saede: "Waut wel dis onnjeleada Blaubamauts saje?" Aundre saede: "Daut schient soo aus wan hee onns framde beese Jeista faeastalt;" wiel hee an fonn Jesus en sien oppstone fom Doot praedjd.

¹⁹ En see neeme am nom Jerechtsplauts, en saede: "Wie wele weete waut dise niehe Lea es fonn dee du raede deist;

²⁰ dan du bringst waut Besondret no onnse Uare, doaromm wel wie weete waut daut meent."

²¹ Nu aul dee Ateena en Framde dee enn dee Ommjaeajent weare, brochte aeare Tiet om met nusscht aundat aus waut Niehet to heare, oda waut Niehet to fetale.

²² Donn stunnt Paul mede em Jerechtsplauts en saed: "Jie Mana fonn Ateen: Ekj see woo jie enn aules seeha relejeesesch sent.

²³ Dan aus ekj delengd jinkj en mie aul june Aundachts staede bekjikt, sach ekj uk en Aultoa opp daen jeschraewe wea: 'To daen onnbekaunda Gott'. Waem jie enn Onnwissenheit aunbaede, daem moak ekj junt nu bekaunt.

²⁴ Dee Gott, dee de Welt jemoakt haft en aules waut doabenne es, dee uk Herr es em Himel en oppe Ead, wont nich enn Tempels dee met Henj jebut sent,

²⁵ en woat uk nich met Menschehenj bedeent aus wan am irjent waut faelt, sentamol hee aulem Laewe en Odem en aulet aundre jeft;

²⁶ en haft fonn eenem aule Felkje jemoakt oppe Ead to wone, en haft aeare Tiet en Jrenns bestemt, wua see wone sulle,

²⁷ daut see am seakje sulle, en daut see jefiele sulle ha fa am, en am finje, wan hee uk nich wiet auf es fonn en jiede eenem fonn onns.

²⁸ Dan wie laewe, en bewaeaje onns enn am, en sent enn am, soo aus uk walkje fonn june Dichta jesajcht ha: "Wie sent uk siene Nokome'.

²⁹ Wan wie nu Gott siene Nokome sent, sull wie nich meene daut dee Gottesnatua met Gollt oda Selwa oda Steen, oda en Bilt met mensche Konnst jemoakt, oda mensche Utfunk to fejlikje es.

³⁰ Gott haft dee Tiet de Onnwissenheit aewaseene, oba nu jebit hee aule Mensche aulewaeaje daut see sele Buesse doone,

³¹ wiel hee en Dach bestemt haft wan hee dee gaunse Welt rechte woat derch en Maun daem hee jewaelt haft, en haft aulem en Bewies jejaeft doaderch daut hee am fom Doot haft oppwakjt."

³² Aus see fonn Doodes oppstone heade, deede eenje spotte, oba aundre saede: "Wie wele noch meeha fonn die heare."

³³ Soo jinkj Paul fonn an wajch.

³⁴ Oba walkje fonn dee Mana hunje am aun, en jleewde. Mank daen wea Dioniesius utem Jerechtsrot, uk ne Fru dee Damaris heet, en uk noch aundre met an.