M’Cheyne Bible Reading Plan
1 Paul, Jesus Christus sien beroopte Apostel derch Gott sien wele, en onns Brooda Sostenes,
2 aun Gott siene Jemeent dee enn Korint es, en aun daen dee jeheilicht sent enn Jesus Christus, Heilje jenant, met aul daen, dee aulewaeaje onnsen, en aearen Herr Jesus Christus sien Nome aunroope;
3 Mucht junt Jnod en Fraed fonn Gott onns Foda, en Jesus Christus onns Herr, jeschenkjt woare.
4 Ek dank mien Gott emma fa junt, fa Gott siene Jnod dee junt jejaeft es enn Christus Jesus,
5 dan jie sent enn aules enn am rikja jemoakt, enn jun raede uk enn aule erkajntnes,
6 so aus daut Zeichness fonn Christus enn junt bestaedicht wea,
7 soo daut ju daut aun kjeene Gowe faelt, enn jun wachte fa onns Herr Jesus Christus siene Oppenboarunk;
8 dee junt uk bestaedje woat bottem Enj, so daut jie oone Beschuldjunk woare senne enn Jesus Christus sien Dach.
9 Gott es tru, dee junt beroope haft Jemeenschofft to habe met sien Saen, Jesus Christus, onns Herr.
10 Nu pracha ekj ju, Breeda, derch onns Herr Jesus Christus sien Nome, daut jie enn eenichkjeit raede, daut doa nich Spoolunge unja ju sent, daut jie enn een Senn en eene Meeninj toop jebunge sent.
11 Dan, miene Breeda, mie es daut derch Kloe aeare Lied jesacht worde daut doa Striet mank ju es.
12 Ekj saj dit nu, wiel en jieda fonn junt sajcht: 'Ekj hool werklich met Paul', en aundra: "Oba ekj hool met Appollos"; en aundra: "Oba ekj hool met Seefas"; en aundra: "Oba ekj hool met Christus".
13 Es Christus fedeelt? Paul es nich fa junt jekjrietsicht, es hee? oda word jie enn Paul sien Nome jetauft?
14 Ekj sie dankboa daut ekj kjeenem fonn junt jetauft ha buta Krispus en Gajus;
15 daut kjeena saje kaun daut ekj enn mien Nome jetauft ha.
16 Oba ekj ha uk Stefanus siene Famielje jetauft; sest weet ekj fonn kjeene dee ekj jetauft ha.
17 Dan Christus haft mie nich jeschekjt to taufe, oba daut Evanjeelium to praedje, nich enn Weisheit em raede, daut Christus sien Kjriets nich sull fejaefs senne.
18 Dan fa daen dee feloare gone es daut praedje fom Kjriets ne Noarheit; oba fa onns dee wie seelich woare, es daut ne Gotteskrauft.
19 Dan daut steit jeschraewe: "Ekj woa dee Weise aeare Weisheit fenichte, en dee Festaendje aea Festaunt auntsied sate".
20 Wua es dee kluake Maun? Wua es dee Schreftjeleada? Wua es dee, dee enn dise Tiet striede deit? Haft Gott nich de Welt aeare Weisheit to Noarheit jemoakt?
21 Wiel dee Welt enn aeare Weisheit, Gott enn siene Weisheit nich kjand, jefoll Gott daut derch Praedje, waut de Welt docht ne Dommheit wea, daen to rade dee jleewde.
22 Dan de Jude seakje en Teakjen, enn de Jrieche seakje Weisheit,
23 oba wie praedje Jesus Christus jekjrietsicht, fa dee Jude en aunstoos, en fa dee Heide ne Noarheit,
24 oba fa daen dee beroope sent, beides Jude en Jrieche, Christus - Gott sien Krauft, en Gott siene Weisheit.
25 Dan Gott sien Onnsenn es weisa aus Mensche; en Gott siene Schwakheit es stoaka aus Mensche.
26 Dan, Breeda, jie seene jun Beroop, daut nich fael weise nom Fleesch, nich fael Jewaultje, nich fael huach je-achte beroope sent,
27 oba Gott haft daen jewaelt dee enne Welt fa onnsennich je-acht weare; omm dee Weise to schaund to moake; en Gott haft dee schwake enne Welt jewaelt omm dee Stoakje to schaund to moake;
28 en fe-achtet enne Welt, en daut jeringe haft Gott jewaelt, yo, en soont wuat nich es, omm daut to nusscht to bringe waut doa es:
29 daut kjeena sikj fer Gott sull puche.
30 En derch am sent jie enn Christus Jesus, dee fonn Gott wort fa onns jemoakt to Weisheit, en Jerachtichkjeit, en Heiljunk, en Seelichkjeit:
31 so daut so auset jeschraewe steit: "Waea sikj puche wel, lot am sikj puche em Herr".
Dee 35 Psalm
En Psalm fonn Doft
1 O Herr Gott, sträw met dän dee met mie sträwe, kjriej met dän, dee jäajen mie kjrieje.
2 Nem Schilt un Gort, un komm toop miene Jäajne to trafe.
3 Un nem daut Spies, un komm toop jäajen daen dee mie hinjaraun sent. Saj to miene Seel: "Ekj sie diene Radunk."
4 Lot dän dee miene Seel seakje, to schaund woare un sikj schäme, dee Beeset jäajen mie plone.
5 Lot dän soo senne aus Sprie fer dän Wint, dän däm Herr Gott sien Enjel wajch peesat.
6 Lot äa Wajch Dunkel un Jlepprijch senne, dän däm Herr Gott sien Enjel hinjaraun jajcht.
7 Dan dee ha ne Kul fa äa Nat festoake fa mie oone Uasoak; see ha oone Uasoak fa miene Seel jegroft.
8 Lot Fenijchte opp am kome, hee woat nijch weete; un lot sien Nat daut hee festoake haft, am selfst fange, lot am doa enenn faule un fenijchte.
9 Un miene Seel saul sikj freihe enn däm Herr Gott, dee woat sikj enn siene Radunk freihe.
10 Miene Knoakes woare aule saje: "O Herr Gott, wäa es soo aus du best, dee de Oame rade deit fonn dän dee stoakja sent aus hee, jo, dee Oame un dee Derftje fonn däm Plindra?"
11 Zeij brucke Jewault un stone opp; see fruage mie no soont fonn woont ekj nuscht wist;
12 See beloonde mie met Beeset fa Goodet, un muake miene Seel Truarijch.
13 Oba aus see krank weare, wea mien Auntsuch Saktseijch; ekj deed miene Seel deemietje met Fauste, un mien Jebäd kjeem trigj no mien Bossem.
14 Ekj beneem mie soo aus en Frint, soo aus to en Brooda, soo aus eena dee fa siene Mutta truare deit, ekj wea dol jeboage met mien Truare.
15 Oba see freide sikj enn mien Trubbel, un kjeeme toop; soone dee en aundrem sien Nome schwoat moake fesaumelde sikj jäajen mie, un ekj wist nijch; dee fereete un weare nijch stel
16 met dee Gottloose Spata fonn en Jebacktet gnorschte see äare Täne jäajen mie.
17 O Herr, woo lang woascht du daut tookjikje? Rad miene Seel fonn aea Felotenheit, mien Eenjsa fonn dee Leiw.
18 Ekj woa die Dank jäwe enn dee groote Fesaumlunj, un ekj woa die preise mank dee majchtje Felkja.
19 Lot daut nijch too daut dee leajende Fiende sikj äwa mie freihe sulle, lot dän nijch met dee Uage winkje dee mie oone Uasoak hause.
20 Dan dee räde nijch Fräd, oba dee plone Lest jäajen dee Stelle oppe Ead.
21 Un see moake äa Mul groot op jäajen mie; see saje: "Aha! aha! Onnse Uage ha jeseene."
22 Du hast jeseene, O Herr Gott; sie nijch stel, O Herr Gott, sie nijch wiet auf fonn mie.
23 Rooj die opp, un sie wacka fa mien Jerejcht, un to miene Sach, mien Gott un mien Herr.
24 Rejcht mie, O Herr Gott mien Gott no diene Jerajchtijchkjeit; un lot dän sikj nijch freihe äwa mie.
25 Lot an nijch enn äare Hoate saje: "Aha! onnse Seel!" Lot an nijch saje: "Wie ha am oppjeschluckt."
26 Lot dän aule toop to schaunde woare un festimmelt senne, dee sikj freihe äwa mien Onnjlekj; lot dän met Schaund un Onnea bedakjt senne dee sikj jäajen mie opphäwe.
27 Lot dän dee sikj enn mien Jerajchtfoadjet freihe, juble; un dee sele oone oppheare saje: "Dee Herr Gott saul Groot jemoakt woare, dee enn siene Deena äa Fräd en Fejneaje haft.
28 En miene Tunj woat fonn diene Jerajchtijchkjeit räde, un woat die dän Dach aewa preise.
Copyright © 2001 by Elmer Reimer