M’Cheyne Bible Reading Plan
22 "Jie Mana, Breeda en Fodasch, horcht no miene Fewauntwuatunk fer junt!"
2 ( Aus see heade daut hee to an enne hebraeische Sproak raed, worde see noch stela. En hee saed:)
3 "Ekj sie en Judsche Maun, enn Tarsus enn Tsilietsean jebuare, en sie en dise Staut oppjebrocht, en fer Gamaleal siene Feet beleat worde no daut jeneiwet fodalichet Jesats, en wea seeha iewrich fa Gott soo aus jie uk aula fonndoag sent.
4 Ekj ha disen Wajch fefolcht bottem Doot, en beides Mana en Fruehes faust jenome, en daen nom Jefenknes aewajaeft.
5 Doato kaun dee Huagapriesta en dee gaunse Rot mie Zeichness jaewe, fonn daen ekj uk Breew kjreach enn reisd no dee Breeda enn Damaskus omm daen uk jebunge no Jerusalem to leide, omm daut see doa sulle jestroft woare.
6 Aus ekj delengd reisd en dicht bie Damskus kjeem jaejen Medach, schiend met eemol haustich en seeha kloaret Licht utem Himel,
7 en ekj foll oppe Ead en head ne Stem dee to mie saed: 'Saul, Saul, wuaromm fefolchst du mie?'
8 Ekj auntwuad: 'Herr, waea best du?' Hee saed to mie: 'Ekj sie Jesus fonn Natsaret, daem du fefolchst!'
9 En dee met mie weare, sage werklich daut Licht, oba heade dee Stem nich dee met mie raed.
10 : En ekj saed: 'Herr, waut saul ekj doone?' En de Herr saed to mie: 'Sto opp en go no Damaskus, doa woat die jesajcht woare aules waut fa die ennjerecht es to doone.'
11 Nu wiel ekj nich seene kunn waeajen dee Harlichkjeit fonn daut Licht, wort ekj fonn daen dee met mie weare bie de Haunt jeleit, en kjeem soo no Damaskus.
12 En jewesse Ananias, en fromma Maun no daut Jesats, dee fonn aul dee Jude dee doa wonde huach jeacht wea,
13 kjeem no mie, stunt bie mie en saed: 'Brooda Saul, kjikj nehecht!' En enn dee selwje stund kunn ekj am seene.
14 En hee saed: 'Onnse Fodasch aea Gott haft die fonn ferhaea bestemt daut du sien Wele weete sust, en daem Jerachta to seene, en siene Stem ut sien Mul to heare, dan du woascht en Zeij senne to aule Mensche fonn daut waut du jeseene en jeheat hast.
16 En nu, no waut luascht du? Sto opp en lot die taufe en diene Sind wajch wausche, enn daem daut du sien Nome aunroopst.'
17 En daut pasead aus ekj enn Jerusalem emm Tempel wea en baed, daut ekj enn en bejeistede Freid wea,
18 en sajch am to mie saje: 'Go schwind ut jerusalem erut, dan dee woare dien Zeichnes fonn mie nich aun naeme.'
19 En ekj saed: 'Herr, dee weete aula daut ekj daen faust neem dee aun die jleewde, en stoppt an em Jefenknes, en fekjield an;
20 en aus dien Zeij Stefanus sien Bloot fegote wort, stunt ekj selfst doabie, en weljt doamet enn, en hilt daen aeare Kjleeda dee am doot muake.'
21 En hee saed to mie: 'Go, ekj woa die wiet auf schekje no dee Natsjoone.'"
22 En see horchte am too bott dit Wuat, donn hoowe see aeare Stem lud opp en saede: "Naemt dis Maun fonne Ead! Daut esset nich weat daut hee laewe sull!"
23 En aus see lud schreaje, en aeare Kjleede reete, en Stoff enne Lofft scheemte,
24 befool dee Kommendaunt daut see am emm Loaga sulle enenn brinje, en am sull utjesocht woare met priejle, daut see muchte jeneiw utfinje waut fonn Onnrajcht hee jedone haud daut see soo jaeajen am schreaje.
25 Aus see oba dee Reemes utstrakjte aewa am, saed Paul to daem Hauptsoldot dee doa bie stunt: "Es daut jestatslich rajcht daut jie en Maun priejle dee en Reema es, en nich schuldich jesproake es?"
26 Aus see Bowaschte daut head, jinkj hee no daem Kommendaunt en saed to am: "Weetst du waut du hea doone west? Dis Maun es en Reema!"
27 Donn kjeem dee Kommendaunt en saed to am: "Saj mie, best du en Reema?" En hee saed: "Yo!"
28 Dee Kommendaunt saed: "Ekj ha mien Birjerajcht jekreaeje met ne groote Somm Jelt." Paul saed: "Ekj sie soogoa doabenne jebuere."
29 Dee am unjaseakje wulle jinje fuats wajch; dee Kommendaunt haud uk Angst wiel hee wist jeneiw daut hee en Reema wea, en see haude am oba doch jebunge.
30 De naeakjste Morge, wiel hee jeneiw utfinge wull wuaromm dee Jude am soo fekloagde, leet hee am frie, en foddad dee Huagapriesta en daen gaunse Huagarot toop, en brocht Paul en stald am fer an.
Dee Psalme I
Dee 1 Psalm
1 Jesäajent es dee Maun dee nijch enn dee Gottloose äa Rot jewaundelt haft, un dee nijch enn dee Sinda äare Wäaj jestone haft, un dee nijch enn dee Spatta äare Set jesäte haft.
2 Oba sien Fejneaje es bloos enn däm Herr Gott sien Jesats, un dee sikj Dach en Nacht enn sien Jesats besenne deit.
3 Un hee saul jeplaunt senne soo aus en Boom bie dee Wota Streem, dee äare Frucht brinjt to rajchte Tiet; sien Blaut woat nijch fewalkje; un aules daut hee deit woat am jelinje.
4 Oba dee Gottloose sent nijch soo; oba sent soo aus daut Sprie daut dee Wint fepliesat.
5 Doaromm woare dee Onnjerajchte nijch enn daut Jerejcht bestone, uk nijch Sinda enn dee Jerajchte äare Fesaumlunje.
6 Dan dee Herr Gott kjant dee Jerajchte äa Wajch, oba dee Gottloose äa Wajch woat feschwinje.
Dee 2 Psalm
1 Wuaromm sent dee Natsjoone rosent, un doone nutslooset bedenkje?
2 Dee Kjeenije oppe Ead stale sikj jäajenaun; jo, dee Harsche ha toop jeplont jäajent daem Herr Gott un sien Ennjesaulwda, un saje:
3 "Wie woare äare Baunde entwei bräakje, un schmiete äa Jebunjnet fonn onns."
4 Dee enne Himels set woat lache; dee Herr Gott woat an spotte.
5 Dan woat hee to an räde enn sien Oaja, Hee woat an trubble enn sien Rach.
6 Doch ha ekj mien Kjeenijch opp mien heilja Boajch jesat, opp Zion.
7 Ekj woa daut aus en Jesats moake, dee Herr Gott säd to mie: "Du best mien Sän, fonndoag sie ekj dien Foda jeworde!"
8 Froag mie, un ekj woa die dee Natsjoone jäwe aus dien Oawgoot, un dee wietste Kaunte fonn dee Welt aus dien Habgoot.
9 Du woascht dän bräakje met ne Iesestang; du woascht dän to Biete schmattre soo aus en Toppstrikja sien Jefäs.
10 Nu dan, siet Weis, O Kjeenije, siet ennjeleat, O jie Rejchta oppe Ead;
11 Deent däm Herr Gott met Forjcht; jo, freit junt met Tsetre.
12 Kusst dän Sän, sest woat hee oajalijch senne, un junt fonn dän Wajch fenijchte wan sien Rach uk bloos en bät aunjestekjt woat. O, dee Säajen fa aul dän dee äa Toofetruehe enn am ha!
Copyright © 2001 by Elmer Reimer