Historical

9 Ako'y magpapasalamat sa Panginoon ng aking buong puso;
Aking ipakikilala ang lahat na iyong kagilagilalas na mga gawa.
² Ako'y magpapakasaya at ^(A)magpapakagalak sa iyo:
Ako'y aawit ng pagpuri sa ^(B)iyong pangalan, Oh ikaw na kataastaasan.
³ Pagka ang aking mga kaaway ay magsisibalik,
Sila'y matitisod at malilipol sa iyong harapan.
⁴ Sapagka't iyong inalalayan ang aking matuwid at ang aking usap;
Ikaw ay nauupo sa luklukan na humahatol na may katuwiran.
⁵ Iyong sinaway ang mga bansa, iyong nilipol ang masama,
^(C)Iyong pinawi ang kanilang pangalan magpakailan man.
⁶ Ang kaaway ay dumating sa wakas, sila'y lipol magpakailan man;
At ang mga siyudad na iyong dinaig,
Ang tanging alaala sa kanila ay napawi.
⁷ Nguni't ang ^(D)Panginoon ay nauupong hari magpakailan man:
Inihanda niya ang kaniyang luklukan para sa kahatulan.
⁸ At ^(E)hahatulan niya sa katuwiran ang sanglibutan,
Siya'y mangangasiwa ng karampatang kahatulan sa mga tao.
⁹ Ang Panginoon naman ay magiging matayog na moog sa napipighati,
Matayog na moog sa mga panahon ng kabagabagan;
¹⁰ At silang nangakakaalam ng iyong pangalan ay ^(F)maglalagak ng kanilang tiwala sa iyo;
Sapagka't ikaw, Panginoon, ay hindi mo pinabayaan sila na nagsisihanap sa iyo.
¹¹ Magsiawit kayo ng mga pagpuri sa Panginoon, na nagsisitahan sa Sion:
^(G)Ipahayag ninyo sa gitna ng bayan ang kaniyang mga gawa.
¹² Sapagka't siyang ^(H)nagsisiyasat ng dugo ay umaalaala sa kanila:
Hindi niya kinalilimutan ang daing ng dukha.
¹³ Maawa ka sa akin, Oh Panginoon;
Masdan mo ang kadalamhatian na aking tinitiis sa kanila na mangagtatanim sa akin,
Ikaw na nagtataas sa akin mula sa mga ^(I)pintuan ng kamatayan;
¹⁴ Upang aking maipakilala ang iyong buong kapurihan:
Sa mga pintuang-bayan ng anak na babae ng Sion,
^(J)Ako'y magagalak sa iyong pagliligtas.
¹⁵ Ang mga bansa ay ^(K)nangahulog sa balon na kanilang ginawa:
Sa silo na kanilang ikinubli ay kanilang sariling paa ang nahuli.
¹⁶ Ang Panginoon ^(L)ay napakilala, siya'y naglapat ng kahatulan:
Ang masama ay nasilo sa mga gawa ng kaniyang sariling mga kamay. (Higgaion. Selah)
¹⁷ Ang masama ay mauuwi sa Sheol,
Pati ng lahat ng mga bansa na ^(M)nagsisilimot sa Dios.
¹⁸ Sapagka't ang mapagkailangan ay hindi laging malilimutan,
^(N)Ni ang pagasa ^(O)ng dukha ay mapapawi magpakailan man.
¹⁹ Bumangon ka, Oh Panginoon; huwag manaig ang tao:
Mahatulan ang mga bansa sa iyong paningin.
²⁰ Ilagay mo sila sa katakutan Oh, Panginoon:
Ipakilala mo sa mga bansa na sila'y mga tao lamang. (Selah)

10 Bakit ka tumatayong malayo, Oh Panginoon?
Bakit ka nagtatago sa mga panahon ng kabagabagan?
² Sa kapalaluan ng masama ang dukha ay hinahabol na mainam;
^(P)Mahuli nawa sila sa mga lalang na kanilang inakala.
³ Sapagka't ang masama ay nagmamalaki sa nais ng kaniyang puso,
At ang mapagimbot ay nagtatakuwil, oo, nagwawalang kabuluhan sa Panginoon.
⁴ Ang masama, sa kapalaluan ng kaniyang mukha, ay nagsasabi, Hindi niya sisiyasatin.
Lahat niyang pagiisip ay, ^(Q)Walang Dios.
⁵ Ang kaniyang mga lakad ay panatag sa lahat ng panahon;
^(R)Ang iyong mga kahatulan ay malayong totoo sa kaniyang paningin:
Tungkol sa lahat niyang mga kaaway, tinutuya niya sila.
⁶ Sinasabi niya sa kaniyang puso, ^(S)Hindi ako makikilos:
Sa lahat ng sali't saling lahi ay hindi ako malalagay sa karalitaan.
^7 (T)Ang kaniyang bibig ay puno ng panunungayaw, at pagdaraya, at pang-aapi:
Sa ilalim ng kaniyang dila ay kalikuan at kasamaan.
⁸ Siya'y nauupo sa mga pinakasulok na dako ng mga nayon:
^(U)Sa mga kubling dako ay pinapatay niya ang walang sala;
Ang kaniyang mga mata ay natititig laban sa walang nagkakandili.
^9 (V)Siya'y bumabakay sa kubli, na parang leon sa kaniyang lungga:
Siya'y nagaabang upang hulihin ang dukha:
Hinuhuli niya ang dukha, pagka kaniyang dinadala siya sa silo niya.
¹⁰ Siya'y naninibasib, siya'y nagpapakaliit,
At ang mga walang nagkakandili ay nangahuhulog sa kaniyang mga malakas.
¹¹ Sinasabi niya sa kaniyang puso: Ang Dios ay nakalimot:
^(W)Kaniyang ikinukubli ang kaniyang mukha, hindi na niya makikita kailan man.
¹² Bumangon ka, Oh Panginoon, Oh Dios, ^(X)itaas mo ang iyong kamay:
Huwag mong kalimutan ang dukha.
¹³ Bakit sinusumpa ng masama ang Dios,
At nagsasabi sa kaniyang puso: Hindi mo ^(Y)sisiyasatin?
¹⁴ Iyong nakita; sapagka't iyong minamasdan ang pahirap at pangduduwahagi upang mapasa iyong kamay:
Ang walang nagkakandili ay napakukupkop ^(Z)sa iyo; ^(AA)Ikaw ay naging tagakandili sa ulila.
^15 (AB)Baliin mo ang bisig ng masama:
At tungkol sa masamang tao, pag-usigin mo ang kaniyang kasamaan hanggang sa wala ka nang masumpungan.
¹⁶ Ang Panginoon ay ^(AC)Hari magpakailan-kailan man.
Ang mga bansa ay nalilipol sa kaniyang lupain.
¹⁷ Panginoon, iyong narinig ang nasa ng mga maamo:
Iyong ihahanda ang kanilang puso, iyong pakikinggan ng iyong pakinig:
¹⁸ Upang ^(AD)hatulan ang ulila at ang napipighati,
Upang huwag nang makapangilabot ang tao na taga lupa.

11 Sa Panginoon ay ^(AE)nanganganlong ako:
^(AF)Ano't inyong sinasabi sa aking kaluluwa,
Tumakas ka na gaya ng isang ibon sa iyong bundok?
² Sapagka't, ^(AG)narito, binalantok ng masama ang busog,
Kanilang inihahanda ang kanilang palaso sa bagting, Upang kanilang mapahilagpusan sa kadiliman ang matuwid sa puso,
^3 (AH)Kung ang mga patibayan ay masira,
Anong magagawa ng matuwid?
^4 (AI)Ang panginoon ay nasa kaniyang banal na templo,
Ang Panginoon, ang kaniyang luklukan ay nasa langit;
Ang kaniyang mga mata ay nagmamalas, ang kaniyang mga talukap-mata ay nagmamasid, sa mga anak ng mga tao.
^5 (AJ)Sinusubok ng Panginoon ang matuwid;
Nguni't ang masama at ang umiibig ng pangdadahas ay kinapopootan ng kaniyang kaluluwa.
^6 (AK)Sa masama ay magpapaulan siya ng mga silo;
Apoy at azufre at nagaalab na hangin ay ^(AL)magiging bahagi ng kanilang saro.
⁷ Sapagka't ang Panginoon ay matuwid; ^(AM)minamahal niya ang katuwiran:
^(AN)Mamasdan ng matuwid ang kaniyang mukha.

12 Tumulong ka, Panginoon, sapagka't ang banal na tao ay ^(AO)nalilipol;
Sapagka't nagkukulang ng tapat sa gitna ng mga anak ng mga tao.
² Sila'y nangagsasalitaan bawa't isa ng kabulaanan, sa kanikaniyang kapuwa:
^(AP)Na may mapanuyang labi, at may giring pulang puso na nangagsasalita.
³ Ihihiwalay ng Panginoon, ang lahat na mapanuyang labi,
Ang dila na nagsasalita ng mga dakilang bagay:
⁴ Na nagsipagsabi, Sa pamamagitan ng aming dila ay magsisipanaig kami;
Ang aming mga labi ay aming sarili: sino ang panginoon sa amin?
⁵ Dahil sa pagsamsam sa dukha, dahil sa buntong hininga ng mapagkailangan,
^(AQ)Titindig nga ako, sabi ng Panginoon;
Ilalagay ko siya sa kaligtasang kaniyang pinagmimithian.
^6 (AR)Ang mga salita ng Panginoon ay mga dalisay na salita;
Na gaya ng pilak na sinubok sa hurno sa lupa,
Na makapitong dinalisay.
⁷ Iyong iingatan sila, Oh Panginoon,
Iyong pakaingatan sila mula sa lahing ito magpakailan man.
⁸ Ang masama ay naggala saa't saan man.
Pagka ang kapariwaraan ay natataas sa gitna ng mga anak ng mga tao.

13 Hanggang kailan, Oh Panginoon? iyong kalilimutan ako magpakailan man?
^(AS)Hanggang kailan ikukubli mo ang iyong mukha sa akin?
² Hanggang kailan kukuhang payo ako sa aking kaluluwa,
Na may kalumbayan sa aking puso buong araw?
Hanggang kailan magpapakataan ang aking kaaway sa akin?
³ Iyong bulayin, at sagutin mo ako, Oh Panginoon kong Dios:
^(AT)Liwanagan mo ang aking mga mata, baka ako'y matulog ng tulog na kamatayan;
^4 (AU)Baka sabihin ng aking kaaway,
Ako'y nanaig laban sa kaniya;
Baka ang aking mga kaaway ay mangagalak ^(AV)pagka ako'y nakilos.
⁵ Nguni't ako'y tumiwala sa iyong kagandahang-loob.
Magagalak ang aking puso sa iyong pagliligtas:
⁶ Ako'y aawit sa Panginoon,
^(AW)Sapagka't ginawan niya ako ng sagana.

14 ^(AX)Ang ^(AY)mangmang ay nagsabi sa kaniyang puso, Walang Dios:
^(AZ)Sila'y nangapapahamak, sila'y nagsigawa ng kasuklamsuklam na mga gawa;
Walang gumagawa ng mabuti,
² Tinutunghan ng Panginoon ang mga anak ng mga tao mula sa langit,
^(BA)Upang tingnan, kung may sinomang nakakaunawa,
Na hinahanap ng Dios.
³ Silang lahat ay nagsihiwalay; sila'y magkakasama na naging kahalayhalay;
Walang gumagawa ng mabuti, wala, wala kahit isa.
^4 (BB)Wala bang kaalaman ang lahat na manggagawa ng kasamaan?
^(BC)Na siyang nagsisikain sa aking bayan na tila nagsisikain ng tinapay,
^(BD)At hindi nagsisitawag sa Panginoon.
⁵ Doo'y nangapasa malaking katakutan sila:
Sapagka't ang Dios ay nasa lahi ng matuwid.
⁶ Inyong inilalagay sa kahihiyan ang payo ng dukha,
Sapagka't ang Panginoon ang kaniyang ^(BE)kanlungan.
⁷ Oh kung ang kaligtasan ng Israel ay nanggagaling ^(BF)sa Sion!
Kung ^(BG)ibabalik ng Panginoon ang nangabihag ng kaniyang bayan,
Magagalak nga ang Jacob, at masasayahan ang Israel.

15 Panginoon, sinong makapanunuluyan sa iyong tabernakulo?
^(BH)Sinong tatahan sa iyong banal na ^(BI)bundok?
² Siyang lumalakad na matuwid, at gumagawa ng katuwiran,
At ^(BJ)nagsasalita ng katotohanan sa kaniyang puso.
^3 (BK)Siyang hindi naninirang puri ng kaniyang dila,
Ni gumagawa man ng kasamaan sa kaniyang kaibigan,
Ni dumudusta man sa kaniyang kapuwa.
⁴ Na sa mga mata niya ay nasisiphayo ang masama;
Kundi siyang nagbibigay puri sa mga natatakot sa Panginoon,
^(BL)Siyang sumusumpa sa kaniyang sariling ikasasama at hindi nagbabago,
^5 (BM)Siyang hindi naglalabas ng kaniyang salapi sa patubo, ^(BN)Ni kumukuha man ng suhol laban sa walang sala.
Siyang gumagawa ng mga bagay na ito ay hindi makikilos kailan man.

16 Ingatan mo ako, Oh Dios; sapagka't sa iyo nanganganlong ako.
² Oh kaluluwa ko, iyong sinabi sa Panginoon, Ikaw ay aking Panginoon:
Ako'y walang kabutihan liban sa iyo.
³ Tungkol sa mga banal na nangasa lupa,
Sila ang maririlag na mga kinalulugdan kong lubos.
⁴ Ang mga kalumbayan nila ay dadami, na nangaghahandog sa ibang dios:
Ang kanilang inuming handog na dugo ay hindi ko ihahandog,
Ni sasambitin man ang kanilang mga pangalan ^(BO)sa aking mga labi.
^5 (BP)Ang Panginoon ay siyang bahagi ng aking mana at ng ^(BQ)aking saro:
Iyong inaalalayan ang aking kapalaran.
⁶ Ang pising panukat ay nangahulog sa akin sa mga maligayang dako;
Oo, ako'y may mainam na mana.
⁷ Aking pupurihin ang Panginoon na nagbibigay sa akin ng payo:
^(BR)Oo, tinuturuan ako sa gabi ng ^(BS)aking puso.
^8 (BT)Aking inilagay na lagi ang Panginoon sa harap ko:
Sapagka't kung siya ay ^(BU)nasa aking kanan, hindi ako makikilos.
⁹ Kaya't ang aking puso ay masaya, at ang aking kaluwalhatian ay nagagalak:
Ang akin namang katawan ay tatahang tiwasay.
^10 (BV)Sapagka't hindi mo iiwan ang aking kaluluwa sa ^(BW)Sheol;
Ni hindi mo man titiisin ang iyong ^(BX)banal ay makakita ng kabulukan.
¹¹ Iyong ituturo sa akin ^(BY)ang landas ng buhay:
Nasa iyong harapan ^(BZ)ang kapuspusan ng kagalakan;
Sa iyong kanan ay may mga ^(CA)kasayahan magpakailan man.