Chronological

⁴ “શું મારી ફરિયાદ માણસ સામે છે?
    હું શા માટે અધીરો ના થાઉં?
⁵ મારી દશા તો જુઓ! અને આઘાત પામજો મહેરબાની કરીને
    તમારા મોઢા પર તમારો હાથ મૂકી અને ઢાંકી દેશો.
⁶ હું યાદ કરું છું ત્યારે ગભરાઇ જાઉં છું.
    હું ભયથી જી ઊઠું છું.
⁷ શા માટે દુષ્ટ માણસો લાંબુ જીવે છે?
    શા માટે તેઓ વૃદ્ધ થાય છે અને સફળ રહે છે?
⁸ દુષ્ટ લોકો તેમના સંતાનોને મોટાં થતા જુએ છે.
    દુષ્ટ લોકો પોતાના પૌત્ર-પૌત્રીઓને જોવા માટે જીવે છે.
⁹ એમનાં ઘર સુરક્ષિત હોય છે, તેઓ ડરતા નથી તેઓને સજા
    આપવા માટે દેવ લાકડીનો ઊપયોગ કરતા નથી.
¹⁰ તેઓના બળદો જાતીય સંબધ બાંધવામાં કદી નિષ્ફળ જતા નથી.
    તેઓની ગાયો વાછરડાંઓને જન્મ આપે છે અને વાછરડાંઓ મરેલા જન્મતા નથી.
¹¹ દુષ્ટ લોકો તેઓના સંતાનોને ઘેટાંના બચ્ચાંઓની જેમ બહાર રમવા મોકલે છે.
    તેઓના સંતાનો આસપાસ નાચે છે.
¹² તેઓ નાચગાનમાં પોતાનો સમય પસાર કરે છે, તેઓ વાંસળી, સારંગી અને ખંજરીના તાલે ગાય છે અને ઝૂમે છે.
¹³ દુષ્ટ લોકો તેઓના જીવન દરમ્યાન સફળ થવાનો આનંદ માણે છે.
    ત્યાર પછી તેઓ મૃત્યુ પામે છે અને પીડા વગર તેઓની કબરમાં જાય છે.
¹⁴ તો પણ દુષ્ટ લોકો દેવને કહે છે, ‘અમને એકલા મૂકી દો’
    તમે અમારી પાસે શું કરાવવા માગો છો તેની અમને ચિંતા નથી.
¹⁵ તેઓ કહે છે, ‘સર્વસમર્થ દેવ કોણ છે?
    અમારે તેમની સેવા શા માટે કરવી જોઇએ?
    શું એમને પ્રાર્થના કરીને કાઇ નહિ વળે?’

¹⁶ “એ સાચું છે કે દુષ્ટ લોકો પોતાની જાતે સફળ થયા નથી.
    હું તેઓની સલાહ પ્રમાણે અનુસરી શકતો નથી.
¹⁷ પણ કેટલીવાર દેવ અવારનવાર
    દુષ્ટ લોકોનો દીવો ફૂંક મારીને ઓલવે છે?
    કેટલીવાર દુષ્ટ લોકોને સમસ્યાઓ હોય છે?
¹⁸ આપણે એને કેટલીવાર હવામાં ખરસલાંની જેમ ઊડી જતો જોયો છે?
    વંટોળિયામાં ફોતરાઁની જેમ ફૂકાંઇ જતો જોયો છે?
¹⁹ તમે કહેશો, ‘દેવ તેઓના પાપની સજા તેઓના સંતાનોને કરે છે.’
    પણ દેવ જો તેઓને સજા કરે, તોજ તેઓને જાણ થશે કે તેઓ તેઓના પોતાના પાપોને લીધેજ સજા ભોગવી રહ્યાં છે!
²⁰ પાપીને પોતાની સજા જોવા દો.
    તેને સર્વસમર્થ દેવનો ક્રોધ અનુભવવા દો.
²¹ જ્યારે દુષ્ટ માણસના જીવનનો અંત આવે છે, અને તે મરી જાય છે,
    તે તેની પાછળ રહેલા કુટુંબની ચિંતા કરતો નથી.

²² “માણસ શું દેવને પાઠ ભણાવી શકશે?
    દેવ ઉચ્ચ સ્થાનના લોકોનો પણ અભિપ્રાય બાંધે છે.
²³ કોઇ માણસ મરી જાય છે ત્યાં સુધી તંદુરસ્ત રહે છે
    તથા સુખચેનમાં રહે છે.
²⁴ તેના શરીરને સારું પોષણ મળ્યું હતું
    અને તેના હાડકાં હજીપણ મજબૂત હતા.
²⁵ પરંતુ બીજો તો પોતાના જીવનમાં કષ્ટ ભોગવતો મૃત્યુ પામે છે,
    અને કદી સુખનો અનુભવ કરતો નથી.
²⁶ પણ માટીમાં તો એ બંને એક સાથે મળી જાય છે
    અને જીવડાં તેઓ બંને ઉપર પથરાઇ જાય છે અને તેમને ઢાંકી દે છે.

²⁷ “જુઓ, તમારા વિચારો હું જાણું છું
    અને હું જાણું છું તમે મને દુ:ખ પહોચાડવા માગો છો.
²⁸ તમે કહો છો, ‘એ મહાશયનું ઘર ક્યાં છે?
    એ દુષ્ટ માણસ વસતો હતો તે જગા ક્યાં છે?’

²⁹ “શું તમે રસ્તે જનારાઓને પૂછયું?
    તમે ખાત્રીપૂર્વક તેઓની વાતો માનશો?
³⁰ ભૂંડો માણસ સંકટના સમયે બચી જાય છે.
    દેવના કોપમાંથી દુષ્ટ ઊગરી જાય છે.
³¹ તેણે જે દુષ્કર્મો કર્યા તે માટે તેને કોઇ જાહેરમાં ઠપકો આપી શકતું નથી.
    તેણે જે કર્યુ છે તે માટે તેને સજા આપનાર કોઇ નથી.
³² ઊલટું તેની કબરનુ રક્ષણ કરવાની વ્યવસ્થા કરવામાં આવી છે.
    તેને માન અપાય છે.
³³ એની કબરમાં માટી પણ એની આસપાસ નરમાશથી પથરાઇ જાય છે.
    એની આગળ અને પાછળ મોટી મેદની હોય છે.

³⁴ “અને તમે! શા માટે મને ખોટા આશ્વાસન આપો છો?
    તમારા એક એક જવાબ સદંતર જૂઠા છે.”

¹² “શું દેવ આકાશમાં, ઊંચ્ચસ્થાનમાં, નથી?
    તારાઓની ઊંચાઇ જો, તેઓ કેટલાં ઊંચા છે.
¹³ અને છતાં તું કહે છે, ‘દેવ શું જાણે છે?
    કાળા વાદળોની^[a] આરપાર જોઇને તે આપણા વિશે અભિપ્રાય કેવી રીતે આપી શકવાનો છે?
¹⁴ જેવો તે આકાશની ધાર પર ચાલે છે,
    ગાઢ વાદળ તેને એવી રીતે ઢાંકી દે છે કે તે કાંઇ જોઇ શકતો નથી.’

¹⁵ “અયૂબ, તું પ્રાચીન માર્ગમા ચાલી રહ્યો છે
    જેના પર દુષ્ટ લોકો પહેલા ચાલતા હતા.
¹⁶ તે દુષ્ટ લોકો, તેઓનો મૃત્યુનો સમય આવે
    તે પહેલાંજ નાશ પામી ગયા હતા.
¹⁷ કારણકે તેઓ દેવને કહેતા હતાં કે, ‘તમે અમારાથી દૂર ચાલ્યા જાઓ;
    સર્વસમર્થ દેવ તમે અમને શું કરી શકવાનાં છો?’
¹⁸ તેમ છતઁા પણ દેવે જ એમનાં ઘર ખજાનાથી ભર્યા હતા ના!
    હું દુષ્ટ લોકોની સલાહ પ્રમાણે અનુસરી શકતો નથી.
¹⁹ ભલા લોકો તેમનો નાશ થતો જોઇને ખુશ થશે.
    અને નિર્દોષો દુષ્ટો પર હસશે.
²⁰ તેઓ કહે છે, ‘જુઓ, બાકી રહેલા અમારા દરેક શત્રુઓનો નાશ થઇ ગયો છે.
    અને અગ્નિ તેઓની સંપતિને ભરખી જાય છે.’

²¹ “અયૂબ, હવે તું તારી જાત દેવને સમર્પિત કરી દે,
    અને તેની સાથે સુલેહ કર, જેથી તારું ભલું થશે.
²² કૃપા કરીને એના મોઢેથી એનો બોધ સાંભળ અને સ્વીકાર કર.
    એની વાણી તારા હૃદયમાં ધારણ કર!
²³ જો તું સર્વસમર્થ દેવ પાસે પાછો વળે તો તારો પુનરોદ્ધાર થશે.
    પાપને તારા ઘરથી દૂર રાખજે.
²⁴ જો તું તારું ધન ધૂળ સમાન ગણીશ
    અને કંચનને કથીર સમાન માનીશ,
²⁵ ભલે સર્વસમર્થ દેવ તારું સોનું
    અને ચાંદીનો સંગ્રહ બને.
²⁶ તો સર્વસમર્થ દેવ તારો પરમ આનંદ બની જશે.
    અને તું દેવ સામે નજર મેળવીશ.
²⁷ તું જે કઇં અરજ કરીશ તે એ સાંભળશે,
    અને પછી તું તારી માનતાઓ પૂરી કરી શકીશ.
²⁸ તારી સર્વ યોજનાઓ સફળ થશે.
    તારા માર્ગમાં આકાશનું તેજ ઝળહળશે.
²⁹ દેવ અભિમાનીને પાડે છે
    અને નમ્રને બચાવે છે.
³⁰ તે જેઓ નિર્દોષ નથી તેઓને પણ ઉગારે છે,
    તારા હાથ ચોખ્ખા હશે તો તને પણ ઉગારશે.”

⁸ “પણ હું પૂર્વમાં આગળ વધું છું અને એ ક્યાંય જડતાં નથી.
    હું પશ્ચિમમાં જોઉં છું અને એ ક્યાંય નજરે પડતા નથી.
⁹ જ્યારે દેવ ઉત્તરમાં કામ કરે છે તે ત્યાં દેખાતા નથી.
    જ્યારે દેવ દક્ષિણ તરફ ફરે છે તે ત્યાં પણ દેખાતા નથી.
¹⁰ પણ દેવ તો જાણે છે કે હું ક્યા માર્ગે જાઉં છું.
    એ મને કસી જોશે ત્યારે હું સુવર્ણ જેવો શુદ્ધ પુરવાર થવાનો છું.
¹¹ હું દેવના માર્ગોમાં રહ્યો છું. તેમને પગલે ચાલ્યો છું.
    હું આમતેમ ભટકી ગયો નથી.
¹² તેમણે જે આજ્ઞાઓ કરી છે એનું હું પાલન કરું છું.
    હું મારું ધાર્યુ નહિ, એનું ધાર્યું કરૂં છું.

¹³ “પરંતુ દેવ બદલાતા નથી. કોઇપણ તેની સામે ઊભું રહી શકતું નથી.
    દેવ તેને જે કરવું હોય તેજ કરે છે.
¹⁴ તેમણે મારે માટે જે યોજના બનાવી છે તે પ્રમાણે જ તે કરશે.
    અને તેની પાસે મારે માટે બીજી ઘણી યોજનાઓ છે.
¹⁵ એજ કારણે હું તેમની હાજરીમાં જું છું.
    જ્યારે હું આ બાબતો વિશે વિચાર કરું છું ત્યારે હું તેનાથી ગભરાઇ જાઉં છું.
¹⁶ દેવે મારું મન નબળું પાડી દીધું છે.
    એમાં સર્વસમર્થ દેવે ડર પેસાડી દીધો છે.
¹⁷ મારી સાથે બનેલા દુષ્ટ બનાવો મારું મુખ ઢાંકતા કાળા વાદળ જેવા છે.
    પણ તે અંધકાર મને ચૂપ રહેવા દેશે નહિ.