Book of Common Prayer

⁴ พระคำของพระยาห์เวห์นั้นซื่อตรง
    และพระองค์สัตย์ซื่อต่อคนของพระองค์ในทุกสิ่งที่พระองค์ทำ
⁵ พระยาห์เวห์รักความดีและความยุติธรรม
    โลกนี้เต็มไปด้วยความรักมั่นคงของพระองค์

⁶ โดยคำสั่งของพระยาห์เวห์ สวรรค์ก็ถูกสร้างขึ้น
    โดยคำพูดจากปากของพระองค์ ดวงดาวทั้งหมดก็เกิดขึ้น
⁷ พระองค์ได้รวบรวมน้ำทะเลมาอยู่ด้วยกัน
    และเคลื่อนน้ำในมหาสมุทรไปไว้ในคลังเก็บน้ำ

⁸ พลเมืองทุกคนของโลกเอ๋ย ให้ยำเกรงพระยาห์เวห์เถิด
    พวกเจ้าทุกคนที่อยู่บนโลกนี้ ให้เกรงกลัวพระองค์เถิด
⁹ เพราะว่า เมื่อพระองค์พูด มันก็เกิดขึ้น
    เมื่อพระองค์ออกคำสั่ง โลกก็ตั้งขึ้น

¹⁰ พระองค์สามารถทำให้แผนการต่างๆที่ชนชาติทั้งหลายวางไว้นั้นไม่สำเร็จ
    และพระองค์สามารถทำให้โครงการต่างๆของชาติต่างๆล้มเหลวได้
¹¹ แต่แผนการต่างๆของพระยาห์เวห์นั้นยั่งยืนตลอดไป
    โครงการต่างๆในใจของพระองค์นั้นจะอยู่ไปตลอดชั่วลูกชั่วหลาน
¹² ชนชาติที่มีพระยาห์เวห์เป็นพระเจ้าของพวกเขานั้น ถือว่ามีเกียรติจริงๆ
    ชนชาติที่พระองค์ได้เลือกมาเป็นคนของพระองค์เองนั้น ถือว่ามีเกียรติจริงๆ

¹³ พระยาห์เวห์มองลงมาจากสวรรค์
    มองเห็นมนุษย์ทุกคน
¹⁴ พระองค์มองลงมาจากบัลลังก์ของพระองค์
    เห็นมนุษย์ทุกคนที่อาศัยอยู่บนโลก
¹⁵ พระองค์คือผู้ที่สร้างจิตใจของพวกเขาขึ้นมาทุกคน
    และพระองค์เข้าใจทุกสิ่งทุกอย่างที่พวกเขากำลังทำอยู่
¹⁶ ชัยชนะของกษัตริย์ไม่ได้ขึ้นอยู่กับทหารมากมาย
    ชัยชนะของนักรบก็ไม่ได้ขึ้นอยู่กับความแข็งแกร่งของเขา
¹⁷ ความแข็งแกร่งของม้าศึกไม่ได้นำชัยชนะมาให้หรอก
    พลังอันแข็งแกร่งของมันไม่ช่วยให้ใครรอดได้หรอก
¹⁸ ดูเถิด พระยาห์เวห์เฝ้าดูคนที่ยำเกรงพระองค์
    พระองค์ดูแลคนที่ฝากความหวังไว้กับความรักมั่นคงของพระองค์
¹⁹ พระองค์ช่วยให้พวกเขารอดพ้นจากความตาย
    และช่วยให้เขามีชีวิตอยู่ได้ในยามที่ขาดแคลนอาหาร

²⁰ พวกเราเฝ้ารอพระยาห์เวห์มาช่วย
    เพราะพระองค์คือผู้ช่วยให้รอดและโล่กำบังของพวกเรา
²¹ เพราะจิตใจของเราชื่นชมยินดีในพระองค์
    เพราะพวกเราไว้วางใจในชื่ออันศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์
²² ข้าแต่พระยาห์เวห์ขอให้ความรักอันมั่นคงของพระองค์อยู่กับพวกเรา
    เพราะพวกเราฝากความหวังไว้กับพระองค์

⁴ พวกเขาบางคนเร่ร่อนอยู่ในทะเลทราย
    เพื่อมองหาเมืองที่จะอยู่อาศัย แต่ก็หาไม่พบ
⁵ พวกเขาหิวโหยและกระหายน้ำ
    และเหนื่อยอ่อนแทบขาดใจตาย
⁶ ในช่วงทุกข์ยากนั้น พวกเขาร้องขอความช่วยเหลือจากพระยาห์เวห์
    และพระองค์ช่วยเหลือพวกเขาให้พ้นจากความเดือดร้อนต่างๆนั้น
⁷ พระองค์ก็นำพวกเขาตรงไป
    ยังเมืองที่พวกเขาจะอยู่อาศัยได้
⁸ ขอให้พวกเขาขอบคุณพระยาห์เวห์สำหรับความรักมั่นคงของพระองค์
    และสิ่งน่าทึ่งทั้งหลายที่พระองค์ทำให้กับมวลมนุษย์
⁹ เพราะพระองค์ทำให้คนที่กระหายได้ดับกระหาย
    และพระองค์ทำให้คนที่หิวโหยอิ่มหนำด้วยของดีๆ

¹⁰ พวกเขาบางคนอยู่ในห้องขังที่มืดมิดราวกับความตาย
    ถูกล่ามด้วยโซ่ตรวนและมีปลอกเหล็กอยู่รอบคอ
¹¹ เพราะพวกเขากบฏต่อคำสั่งของพระเจ้า
    และดูหมิ่นคำแนะนำสั่งสอนของพระเจ้าผู้ใหญ่ยิ่งสูงสุด
¹² พระองค์ทำให้จิตใจของพวกเขาถ่อมลงด้วยงานหนัก
    และพวกเขาล้มลงโดยไม่มีใครช่วย
¹³ ในช่วงทุกข์ยากนั้น พวกเขาร้องขอความช่วยเหลือจากพระยาห์เวห์
    และพระองค์ช่วยกู้พวกเขาให้พ้นจากความเดือดร้อนต่างๆนั้น
¹⁴ พระองค์เอาพวกเขาออกมาจากความมืดมิดราวกับความตาย
    และตัดโซ่ตรวนที่มัดตัวเขาออกเสีย
¹⁵ ขอให้พวกเขาขอบคุณพระยาห์เวห์สำหรับความรักมั่นคงขอพระองค์
    และสิ่งน่าทึ่งทั้งหลายที่พระองค์ทำให้กับมวลมนุษย์
¹⁶ เพราะพระองค์พังประตูทองสัมฤทธิ์ทั้งหลายของคุก
    และทำลายกลอนเหล็กของพวกเขาจนแหลกละเอียด

¹⁷ พวกเขาบางคนก็กลายเป็นคนโง่ไปเพราะกบฏต่อพระเจ้า
    และต้องทนทุกข์ทรมานเพราะสิ่งชั่วร้ายที่พวกเขาทำ
¹⁸ พวกเขาเบื่ออาหารทุกอย่าง
    และเฉียดใกล้ประตูแห่งความตาย
¹⁹ ในช่วงทุกข์ยากนั้น พวกเขาร้องขอความช่วยเหลือจากพระยาห์เวห์
    และพระองค์ช่วยกู้พวกเขาให้พ้นจากความเดือดร้อนต่างๆนั้น
²⁰ เมื่อพระองค์สั่ง พวกเขาก็ได้รับการรักษา
    พวกเขาจึงรอดพ้นจากหลุมศพของพวกเขา
²¹ ขอให้พวกเขาขอบคุณพระยาห์เวห์สำหรับความรักมั่นคงของพระองค์
    และสิ่งน่าทึ่งทั้งหลายที่พระองค์ทำให้กับมวลมนุษย์
²² ให้พวกเขาถวายเครื่องบูชาต่างๆเพื่อขอบคุณพระองค์
    และเล่าด้วยความชื่นชมยินดีถึงเรื่องที่พระองค์ได้ทำ

²³ พวกเขาบางคนลงเรือไปในทะเล
    เพื่อไปทำมาหากินอยู่ในท้องทะเลอันกว้างใหญ่
²⁴ พวกเขาเห็นถึงการงานต่างๆของพระยาห์เวห์
    และเห็นสิ่งน่าทึ่งทั้งหลายที่พระองค์ได้ทำในทะเลลึก
²⁵ เมื่อพระองค์สั่ง พายุก็พัดเข้ามา
    และคลื่นในทะเลก็ก่อตัวสูงขึ้น
²⁶ ลำเรือต่างถูกซัดขึ้นไปบนท้องฟ้าแล้วตกลงมาอย่างรวดเร็วสู่ห้วงทะเลลึก
    พวกเขาขวัญหนีดีฝ่อไปในช่วงที่ตกอยู่ในอันตรายนี้
²⁷ พวกเขาโซเซไปมาราวกับคนเมา
    และความเป็นลูกเรือที่ชำนาญก็ช่วยอะไรพวกเขาไม่ได้
²⁸ ในช่วงทุกข์ยากนั้น พวกเขาร้องขอความช่วยเหลือจากพระยาห์เวห์
    และพระองค์นำพวกเขาออกมาจากความเดือดร้อนต่างๆนั้น
²⁹ พระองค์ทำให้พายุหยุดนิ่ง
    และทำให้คลื่นสงบลง
³⁰ พวกเขาต่างก็ดีใจที่มันสงบลงได้
    และพระองค์นำพวกเขาไปสู่ท่าเรือที่พวกเขาอยากไป
³¹ ขอให้พวกเขาขอบคุณพระยาห์เวห์สำหรับความรักมั่นคงของพระองค์
    และสิ่งน่าทึ่งทั้งหลายที่พระองค์ทำให้กับมวลมนุษย์
³² ขอให้พวกเขายกย่องเชิดชูพระองค์ต่อหน้าที่ชุมนุมของประชาชน
    และสรรเสริญพระองค์ต่อหน้าสภาผู้นำอาวุโสของเมือง