Revised Common Lectionary (Semicontinuous)
Sa Punong Mang-aawit: ayon sa Huwag Puksain. Salmo ni Asaf. Isang Awit.
75 Kami ay nagpapasalamat sa iyo, O Diyos;
kami ay nagpapasalamat, malapit ang iyong pangalan.
Ang mga kagila-gilalas mong gawa ay sinasaysay ng mamamayan.
2 At sa aking piniling takdang panahon,
may katarungan akong hahatol.
3 Kapag ang lupa ay nayayanig at ang lahat ng mga naninirahan dito,
ako ang nagpapatatag sa mga haligi nito. (Selah)
4 Aking sinabi sa hambog, “Huwag kang magyabang,”
at sa masama, “Huwag mong itaas ang iyong sungay;
5 huwag mong itaas ang iyong sungay nang mataas,
huwag kang magsalita nang may matigas na ulo.”
6 Sapagkat hindi mula sa silangan, o mula sa kanluran,
ni mula man sa ilang ang pagkataas;
7 kundi ang Diyos ang hukom,
ang isa'y ibinababa at ang iba'y itinataas naman.
8 Sapagkat sa kamay ng Panginoon ay may isang kopa,
may alak na bumubula, hinalong totoo;
at kanyang ibubuhos ang laman nito,
tunay na ang masasama sa lupa
ay ibubuhos at iinumin ang latak nito.
9 Ngunit ako'y magpapahayag magpakailanman,
ako'y aawit ng mga papuri sa Diyos ni Jacob.
10 Lahat ng mga sungay ng masama ay aking puputulin,
ngunit ang mga sungay ng matuwid ay itataas.
41 “Mahuhuli(A) mo ba ang Leviatan[a] sa pamamagitan ng bingwit?
O mailalabas mo ba ang kanyang dila sa pamamagitan ng lubid?
2 Makapaglalagay ka ba sa kanyang ilong ng isang lubid?
O mabubutas ang kanyang panga ng isang kawit?
3 Makikiusap ba siya ng marami sa iyo?
O magsasalita ba siya sa iyo ng mga salitang malumanay?
4 Makikipagtipan ba siya sa iyo,
upang maging alipin mo magpakailanman?
5 Makikipaglaro ka ba sa kanya na gaya sa isang ibon?
O tatalian mo ba siya para sa iyong kadalagahan?
6 Makikipagtawaran ba para sa kanya ang mga mangangalakal?
Sa mga negosyante siya kaya'y paghahatian?
7 Mahihiwa mo ba ng patalim na bakal ang kanyang balat,
o ang kanyang ulo ng sa isda ay pangsibat?
8 Pagbuhatan mo siya ng kamay;
isipin mo ang paglalaban, at hindi mo na ito gagawin kailanman!
9 Narito, ang pag-asa ng tao ay nabibigo,
siya'y pinabababa kahit makita lamang niya ito.
10 Walang napakabagsik upang mangahas na siya'y mapagalaw,
sino ngayon siya na makakatayo sa aking harapan?
11 Sinong nagbigay sa akin, na dapat ko siyang bayaran?
Sa akin ang anumang nasa silong ng buong kalangitan.
Ang Katiyakan ng Pangako ng Diyos
13 Nang mangako ang Diyos kay Abraham, palibhasa'y walang sinumang higit na dakila na kanyang panunumpaan, siya ay nanumpa sa kanyang sarili,
14 na(A) sinasabi, “Tiyak na pagpapalain at pararamihin kita.”
15 Kaya't si Abraham,[a] nang makapaghintay na may pagtitiis, ay tumanggap ng pangako.
16 Nanunumpa ang mga tao sa harap ng higit na mataas sa kanila, at ang sumpang binitawan bilang katibayan ay nagwawakas ng bawat usapin.
17 Gayundin naman, sa pagnanais ng Diyos na maipakita sa mga tagapagmana ng pangako na hindi maaaring mabago ang kanyang pasiya, pinagtibay niya ito sa pamamagitan ng isang sumpa;
18 upang sa pamamagitan ng dalawang bagay na di-mababago, na dito'y hindi maaaring magsinungaling ang Diyos, tayong nagtungo sa kanlungan ay magkaroon ng higit na katiyakang panghawakan ang pag-asang nakalagay sa harapan natin.
19 Taglay(B) natin ito bilang isang tiyak at matibay na angkla ng kaluluwa, isang pag-asa na pumapasok sa loob ng santuwaryo, sa kabila ng tabing,
20 na(C) doo'y naunang pumasok para sa atin si Jesus, na naging pinakapunong pari magpakailanman ayon sa pagkapari ni Melquizedek.
Ang Biblia Copyright © Philippine Bible Society 2001