Revised Common Lectionary (Semicontinuous)

39 Til söngstjórans, eftir Jedútún. Davíðssálmur.

² Ég sagði: "Ég vil gefa gætur að vegum mínum, að ég drýgi eigi synd með tungunni, ég vil leggja haft á munn minn, meðan hinn illgjarni er í nánd við mig."

³ Ég var hljóður og þagði, en kvöl mín ýfðist.

⁴ Hjartað brann í brjósti mér, við andvörp mín logaði eldurinn upp, ég sagði:

⁵ "Lát mig, Drottinn, sjá afdrif mín og hvað mér er útmælt af dögum, lát mig sjá, hversu skammær ég er.

⁶ Sjá, örfáar þverhendur hefir þú gjört daga mína, og ævi mín er sem ekkert fyrir þér. Andgustur einn eru allir menn. [Sela]

⁷ Sem tómur skuggi gengur maðurinn um, gjörir háreysti um hégómann einan, hann safnar í hrúgur, en veit eigi hver þær hlýtur."

⁸ Hvers vona ég þá, Drottinn? Von mín er öll á þér.

⁹ Frelsa mig frá öllum syndum mínum, lát mig eigi verða heimskingjum að spotti.

¹⁰ Ég þegi, ég opna eigi munninn, því að þú hefir talað.

¹¹ Lát plágu þína víkja frá mér, ég verð að engu fyrir krafti handar þinnar.

¹² Þá er þú beitir hirtingu við manninn fyrir misgjörð hans, lætur þú yndisleik hans eyðast, sem mölur væri. Andgustur einn eru allir menn. [Sela]

¹³ Heyr bæn mína, Drottinn, og hlýð á kvein mitt, ver eigi hljóður við tárum mínum, því að ég er aðkomandi hjá þér, útlendingur eins og allir feður mínir.

¹⁴ Lít af mér, svo að hýrna megi yfir mér, áður en ég fer burt og er eigi til framar.

¹⁷ Móse sendi þá til að kanna Kanaanland og sagði við þá: "Farið þér inn í Suðurlandið og gangið á fjöll upp

¹⁸ og skoðið landið, hvernig það er, og fólkið, sem í því býr, hvort það er hraustlegt eða veiklegt, fátt eða margt,

¹⁹ og hvernig landið er, sem það býr í, hvort það er gott eða illt, og hvernig bæirnir eru, sem það býr í, hvort það eru tjöld eða víggirtar borgir,

²⁰ og hvernig landið er, hvort það er feitt eða magurt, hvort þar eru skógar eða ekki. Og verið hugrakkir og komið með nokkuð af ávöxtum landsins." En þetta var á öndverðum vínberjatíma.

²¹ Héldu þeir nú norður eftir og könnuðu landið frá Síneyðimörk allt til Rehób, þangað sem leið liggur til Hamat.

²² Þeir fóru inn í Suðurlandið og komu til Hebron. Þar voru þeir Ahíman, Sesaí og Talmaí Anakssynir (en Hebron var reist sjö árum fyrr en Sóan í Egyptalandi).

²³ Þeir komu í Eskóldal og sniðu þar af vínviðargrein með einum vínberjaklasa og báru hann tveir á stöng milli sín, þar að auki nokkur granatepli og nokkrar fíkjur.

²⁴ Var staður þessi kallaður Eskóldalur vegna klasans, sem Ísraelsmenn skáru þar af.

²⁵ Þeir sneru aftur að fjörutíu dögum liðnum og höfðu þá kannað landið.

²⁶ Og þeir héldu heimleiðis og komu til Móse og Arons og alls safnaðar Ísraelsmanna í Paran-eyðimörk, til Kades, og sögðu þeim og öllum söfnuðinum af ferðum sínum og sýndu þeim ávöxtu landsins.

²⁷ Þeir sögðu Móse frá og mæltu: "Vér komum í landið, þangað sem þú sendir oss, og að sönnu flýtur það í mjólk og hunangi, og þetta er ávöxtur þess.

¹⁸ Hann sagði nú: "Hverju er Guðs ríki líkt? Við hvað á ég að líkja því?

¹⁹ Líkt er það mustarðskorni, sem maður tók og sáði í jurtagarð sinn. Það óx og varð tré og fuglar himins hreiðruðu sig í greinum þess."

²⁰ Og aftur sagði hann: "Við hvað á ég að líkja Guðs ríki?

²¹ Líkt er það súrdeigi, er kona tók og fól í þrem mælum mjöls, uns það sýrðist allt."